Ντίνος Χριστιανόπουλος
Μη βάζεις σε παρακαλώ αρώματα,
μ’ αρέσει η μυρουδιά του κορμιού σου.
Πιο όμορφο άρωμα από τον ιδρώτα σου δεν έχει.
Θέλω να γεύομαι την αρμύρα του στήθους σου,
να ρουφώ τη μοσχοβολιά της μασχάλης σου.
Μη βάζεις σε παρακαλώ αρώματα,
γιατί βιάζεσαι να ξεχάσεις το χωριό και το μηχανουργείο;
Τι τα θέλεις εσύ αυτά τα μοσχοσάπουνα,
θα σου χαλάσουν ύπουλα τον ανδρισμό σου,
μη βάζεις σε παρακαλώ αρώματα.
Μέσα σε χίλιους φλώρους είδα κι έπαθα
να βρω έναν άντρα. Πού `ναι λοιπόν αυτό που ήθελα;
Χαλάς το λαϊκό ταίρι.