Gianni Potamussis
Πόσες φορές με έχασα σε άγριες γκρεμνές σπηλιές σε φάρους έρημους και σε κοφτές ακτές
Πόσες φορές με έχασα ούτε μια ανάμνηση ξεχνιούνται τα όμορφα οι σκύλοι μένουν μόνο.
Ο θύτης λεύτερος το θύμα φυλακή γιατί τόλμησε να γίνει θύμα οι περίεργες νύχτες …μυστήρια άλυτα αιώνια …αλύτρωτα.
Πόσες φορές με ξέχασα ναυαγό σε νησιά φυτεμένα άγνοια σε νησιά της Κίρκης και της Καλυψώς.
Πόσες φορές με πήρε ένα Tango σε δρόμους σε πλατείες , μεγάλες πλατείες ξημερώματα ανώνυμα ξημερώματα χωρίς εμένα.
Πόσες φορές με ξέχασα γυμνό σε παράθυρα ανοιχτά χωρίς κουρτίνες πίνοντας ιδρώτες ηδονής και δάκρυα αποχαιρετισμών.
Πόσες φορές με βρήκα χαμένο σε ανάγκες άλλων …υποκατάστατο.
Πόσες φορές μέχρις εδώ σακάτης να τραυλίζω να εκλιπαρώ τον καιρό να με βρω .
