Edgar Allan Poe
Δέξου ετούτο το φιλί στο μέτωπό σου!
Και τώρα που χωρίζουμε,
Άφησε να σου πω ότι οι μέρες μου εκύλησαν μέσα στ΄ όνειρο.
Είναι αλήθεια, όπως το λεγες΄
Αν, όμως, η ελπίδα πέταξε μες σε μια νύχτα ή μια μέρα,
μες σ΄ ένα όραμα ή μες στο τίποτα,
είναι γι΄ αυτό λιγότερο χαμένη;
Όλα όσα βλέπουμε ή ό, τι φαινόμαστε
όνειρο είναι μέσα σε όνειρο.
Στέκομαι ανάμεσα στο βογγητό μιας θαλασσοδαρμένης ακτής,
και μες στα χέρια μου κρατώ κόκκους χρυσούς της άμμου.
Πόσοι λίγοι!
Κι όμως πως γλιστράνε από τα δάχτυλά μου
και βαθιά πάνε, καθώς θρηνώ-καθώς θρηνώ!
Θεέ μου! μήπως θα μπορούσα μέσα στο χέρι πιο σφιχτά να τους κρατούσα;
Θεέ μου! πως θα κατορθώσω μόνο ένα απ΄ το ανίλεο κύμα να γλιτώσω;
Όλα όσα βλέπουμε ή ό, τι φαινόμαστε
όνειρο είναι μονάχα μέσα σε όνειρο;