Το χαμένο χαμόγελο – βιβλίο για παιδιά

Ο Νικόλας Ρώσσης είναι παιδικός μου φίλος.  Τώρα έγραψε βιβλίο για παιδιά.  Χθες το διάβασα στην κόρη μου.   Αλλάζουν όμορφα οι καιροί, ε;  Το βιβλίο το εικονογράφησε ένας άλλος φίλος μου, ο Δημήτρης Φουσσέκης.  Κατά την γνώμη μου ταλεντάρα διεθνούς επιπέδου, διαβάστε (και δείτε!) παλιότερο μου άρθρο για ένα άλλο βιβλίο που εικονογράφησε.

“Το χαμένο χαμόγελο.”

Ο τίτλος δεν με προδιαθέτει θετικά.  Η υπόθεση ακόμα λιγότερο.  Ένα αγοράκι ξυπνάει και έχει χάσει το χαμόγελό του.  Booooring!  Αλλά από την πρώτη σελίδα οι εικόνες ιντριγκάρουν τόσο εμένα όσο και τα παιδιά.   Δεν είναι τα ολοκληρωμένα έργα τέχνης που θαύμαζα σε άλλα βιβλία που έχει εικονογραφήσει ο Δημήτρης αλλά έχουν αυτό το πολύπλοκο στυλ, φορτωμένο με νοήματα και πράγματα να ψάξεις.  Ότι πρέπει για παιδιά!   Μόνα τους είναι γρίφοι, μαζί με το κείμενο γρίφοι που λύνονται χορταστικά.

Η χαζοκουλτουριάρικη (γνώμη μου) βασική υπόθεση σώζεται από τον τρόπο γραφής.  Ο Νικόλας πάντα είχε βίτσιο με επιστημονική φαντασία και κάτι από Terry Pratchett, γυρίζοντας τον γαλαξία με ωτοστόπ και άλλες κοινές μας αναφορές του παρελθόντος οι οποίες μου κράτησαν το ενδιαφέρον.   Και διασκέδαζαν τα παιδιά.    πχ περιγραφή πρωινού.  Βρείτε τα μυρμήγκια!

Κατά τα άλλα προβλέψιμη (όπως θέλουν στα παιδικά παραμύθια) κατάσταση καθώς πάει σε διάφορους για να βρει το χαμόγελο.  Ευχάριστο και το δεύτερο επίπεδο ανάγνωσης όπου ο πωλητής, ο κλόουν,  ο πολιτικός κλπ όλοι για διαφορετικούς λόγους τον προδίδουν.

“Ο σκύλος καθόταν σταυροπόδι δίπλα στο ξαπλω­μένο αγοράκι με ένα βιβλίο στα πόδια του. Κατέβασε τα γυαλιά του και το κοίταξε. «Γουφ», έκανε για να δείξει ότι καταλάβαινε. Αναρωτήθηκε αν κινδύνευε να χάσει τα κόκαλα που είχε θάψει στον κήπο. Δεν τα μοιραζόταν με κανέναν, αλλά πώς αλλιώς θα έβγαι­ναν οι κοκαλίές την Άνοιξη;”

Βάλ’τε το στη λίστα σας για δώρα τα Χριστούγεννα.   Και αναμένετε επόμενα βιβλία από το δίδυμο τα οποία ίσως πάνε πολύ πιο ψηλά τον πήχη.