Φεγγαρένιε μου,
Αυτό ήταν το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα όταν σε πρωτοαντίκρυσα πριν απο πέντε ακριβώς μήνες.
24.04.2013, 23.00 το βράδυ, ξεκίνησαν οι πρώτοι δειλοί πόνοι,τα πρώτα σημάδια, πως αποφάσισες να σε σφίξω στην αγκαλιά μου επιτέλους.
25.04.2013, 14.00 το μεσημέρι κοιταχτήκαμε για πρώτη φορά κατάματα και εγινε έκρηξη συναισθημάτων μέσα μου και μέσα σου. Το καταλάβαμε αμέσως. Και οι δυο.
Μετά στο σπίτι μας άγχος, φόβος, άγνοια, αγάπη, αγκαλιές, φιλιά και πάλι φόβος, άγχος, άγνοια.
Φοβόμουν τόσο πολύ μη μου πάθεις κάτι. Κοιμόσουν τόσο λίγο και νύσταζα τόσο πολύ. Έκλαιγα πολλές φορές μέσα στην ημέρα. Είσαι το πρώτο μου παιδάκι και θέλω να με συγχωρήσεις που ήμουνα τόσο νευρική και αγχωμένη το πρώτο διάστημα. Ελπίζω να μην σε άγχωσα κι εσένα πολύ.
Πολύ γρήγορα σε αγάπησα. Έτσι είχε συμβεί και με τον μπαμπά σου. Αστείο μου φαίνεται αλλά και με τον μπαμπά σου η αγάπη μας γεννήθηκε πολύ γρήγορα. Πόσο χαρούμενο τον έκανες όταν ήρθες στον κόσμο. Δεν τον είχα ξαναδεί ποτέ έτσι.
Τον μεταμόρφωσες κι αυτόν σε παιδί. Ο μπαμπάς σου σε λατρεύει. Να το θυμάσαι πάντα.
Τώρα πια είσαι ολόκληρο μωράκι. Μου γελάς, μου δίνεις τα χεράκια σου, παίζεις με τα μωρουδιακά παιχνίδια σου, εκφράζεις την χαρά σου, την λύπη σου, τον εκνευρισμό σου και έχεις ένα βλέμμα τόσο άγρυπνο. Παρατηρείς τα πάντα γύρω σου με τόση σπιρτάδα. Μου το λένε και όσοι σε βλέπουν, αλλά εγώ προσποιούμαι την αδιάφορη και συνήθως απαντώ «Έλα μωρέ όλα τα μωράκια έτσι κάνουν. Παρατηρούν τα πάντα.» αλλά να ξέρεις πως μέσα μου σκιρτίζω κάθε φορά όταν μου λένε κάτι καλό για σένα.
Πάντα θα σκιρτώ για σένα. Θα είμαι δίπλα σου και στα εύκολα και στα δύσκολα. Κυρίως στα δύσκολα. Να μην σκύψεις ποτέ το κεφαλάκι σου. Να είσαι δυνατός και αισιόδοξος. Να ξέρεις πως είσαι καρπός μια πολύ μεγάλης αγάπης και να φοράς σαν πανοπλία πάνω σου την αγάπη που υπάρχει στο σπίτι μας.
Να στοχεύεις πάντα το φεγγάρι. Ακόμα και αν δεν το φτάσεις ποτέ και πάλι θα βρίσκεσαι ανάμεσα στα αστέρια. Να αγαπάς χωρίς περιορισμούς και να ζεις δυνατά την κάθε στιγμή σου. Να υπολογίζεις σε μένα. Θα σεβαστώ κάθε σου επιλογή και θα στέκομαι πολύ διακριτικά δίπλα σου.
Ανυπομονώ να μεγαλώσεις και να φτιάχνουμε καφεδάκι, να καθόμαστε στο μπαλκόνι μας και να χαχανίζουμε σαν φίλοι. Θα ακούω πάντα την γνώμη σου γιατί είμαι τόσο σίγουρη πώς θα με βοηθήσεις σε πολλούς τομείς κι εσύ.
Φεγγαρένιο μου αγοράκι,
Δεν μπορώ να βρώ τις κατάλληλες λέξεις, τελειώνοντας, για να σου μεταφέρω τα συναισθήματα που γεννήθηκαν μέσα μου μαζί με σένα. Αλλά μάλλον δεν χρειάζεται. Είμαι σίγουρη πώς τα νιώθεις ήδη.
Σε αγαπώ ως τον ουρανό.
Η μαμά σου.
