O Φλεβάρης, ο μήνας των Όσκαρ είναι εδώ. Την τελευταία Κυριακή του, στις 28 (ξημερώματα Δευτέρας 29) όλα θα είναι μια ανάμνηση και τα βραβεία θα έχουν δοθεί στους θριαμβευτές. Οι πιο πολλοί από εσάς, βλέποντας το δίλεπτο της απονομής στα δελτία ειδήσεων την επόμενη ημέρα θα αναρωτιέστε το εξής γνώριμο και απόλυτα φυσιολογικό: ”Μα ποιες είναι αυτές οι ταινίες που βραβεύτηκαν; Γιατί δεν τις είδα ή στην καλύτερη των περιπτώσεων… γιατί είδα μόνο δύο- τρεις σε σύνολο 25-30 που έφτασαν στα βραβεία; Βγήκαν στις αίθουσες όλα αυτά; Και αν ναι, εγώ που ήμουν και τι έκανα, όταν ο Χάρης (εγώ δηλαδή) ξελαρυγγιαζόταν να φωνάζει και να προτρέπει κόσμο και κοσμάκη να απολαύσει μια καλή ταινία στο σινεμά”; Επαναλαμβάνω… στο σ ι ν ε μ ά (τον λόγο θα τον καταλάβετε πιο κάτω). Ε, όλες αυτές τις ταινίες, που λέτε, τις μαζεύουν κάποιοι σχετικοί με το ‘σπορ’ κάθε χρόνο, τέτοιες μέρες και τις βραβεύουν με ένα χρυσό αγαλματάκι για κάθε κατηγορία, το οποίο ονομάζεται… Όσκαρ και πάει κατά τεκμήριο ανά κατηγορία στις καλύτερες της χρονιάς που έφυγε.
Σύμφωνα τώρα με μια πρόσφατη,δική μου έρευνα, για το κάθε πόσο πηγαίνουν σινεμά οι φίλοι αλλά και οι γνωστοί μου τα στοιχεία ήταν απογοητευτικά, για να μην πω είστε για πολύ ξύλο, αλλά δεν προλαβαίνω να σας δείρω όλους! Μιάμιση (1,5) ταινία τον μήνα ήταν το αποτέλεσμα κατά μέσο όρο αφιερωμένη στην υπέρτατη τέχνη. Ούτε καν δύο τον μήνα. Μιάμιση.
Αν εξαιρέσω δηλαδή τους εραστές του κινηματογράφου που έχω στον κύκλο μου, οι οποίοι βλέπουν τουλάχιστον 2 ταινίες την εβδομάδα σε κάποια σκοτεινή αίθουσα (άρα 8-10 τον μήνα) οι υπόλοιποι λιώνουν με τις ταινίες του Σταρ και του Μέγκα, ενώ κάποιοι ίσως πήγαν μετά από 6-7 χρόνια σινεμά να δουν Παπακαλιάτη… ή έστω (ευχής έργο) το The Revenant! Είναι οι ίδιοι βέβαια που αν ακούσουν θετικά σχόλια από κανέναν γνωστό για ταινία, την ΄κατεβάζουν’ στο λαπ τοπ και για σινεμά ούτε λόγος! Ντροπή Ντροπή Ντροπή και ξανά ντροπή για όλους εσάς!
(Ξεκινάει το άγριο χώσιμο τώρα, που δεν είχα σκοπό να κάνω σε αυτό το κείμενο, αλλά είναι υπεράνω των δυνάμεων μου τελικά – γιατί αγαπώ παθιασμένα το σινεμά – οπότε αν δεν θέλετε να ”τα ακούσετε” προχωρήστε κατευθείαν 3-4 παραγράφους πιο κάτω).
”Είδα το ‘The Martian‘ και το ‘The Revenant‘ μου λέει με περηφάνια ένας γνωστός μου – τον οποίο και ήθελα να αποκεφαλίσω… με τα δόντια – στο λαπ τοπ, πριν βγουν στις αίθουσες στην ζεστασιά του σπιτιού μου. Σιγά μην τρέχω χειμωνιάτικα στα σινεμά”. Ο χειμώνας για αυτόν είναι μόνο για σκι… και καταβάσεις βλέπετε! Δεν του ξαναμίλησα τον τελευταίο μήνα. Χαμένος χρόνος να ασχοληθώ αλλά και να του πω (όπως και σε όλους εσάς που το συνηθίζετε) ότι κυριολεκτικά είδε άλλη ταινία! ”Ελα μωρέ, μια καλή περιπέτεια, λίγο υπερβολική” συνέχισε και ξαφνικά άρχισαν να με χτυπάνε απανωτά εγκεφαλικά από την μαζεμένη άγνοια (σχεδόν ηλιθιότητα), που μου έριχνε απανωτά χαστούκια στο πρόσωπο, την στιγμή που σκεφτόμουν ότι μετατρέπομαι σε Ούμα -Kill Bill- Θέρμαν και αρχίζω να του αφαιρώ ένα ένα τα άκρα, ενώ ουρλιάζω σαν Γιαπωνέζος Σαμουράι!
”Είδα και το ‘The Walk’ – μου λέει – καλό, αλλά δεν τρελάθηκα”! Πως να τρελαθείς ρε χαλβά, ρε βλαμμένε, ρε κατά συρροή βιαστή της 7ης τέχνης και πως να μην σου κόψω και την καλημέρα, όταν ο μόνος λόγος που θα περνάς έξω από ένα σινεμά σύντομα, θα είναι για να δεις αν έκλεισε, ενώ ταυτόχρονα θα αναρωτιέσαι γιατί χάθηκαν όλες οι παιδικές σου αναμνήσεις με την παλιοπαρέα, όπως βέβαια και όλα τα πρώτα ραντεβού της εφηβικής σου ηλικίας σε Σαββατόβραδα γεμάτα Goody’s και Ιντιάνα Τζόουνς!
Πως να σου εξηγήσω ότι είδες σε μια οθονίτσα μισού μέτρου (και αν) μια ταινία που στην τρισδιάστατη μορφή της στην αίθουσα μας εντυπωσίασε όσο λίγες και κυριολεκτικά στο τελευταίο 20λέπτο μας άφησε μαλάκες, επειδή από την υψοφοβία που νιώσαμε, κουλουριαστήκαμε επάνω στις θέσεις και νομίζαμε πως χάναμε την γη κάτω απ΄τα πόδια μας με την πραγματική ιστορία και κατορθώματα του Φιλίπ Πετί! Από την υψοφοβία! Σε κινηματογραφική αίθουσα! Το καταλαβαίνεις αυτό;
Πως να σε κάνω να καταλάβεις ότι επειδή το λαπ τοπ σου έχει πάρει φωτιά από το πολύ download, πως πολύ σύντομα δεν θα υπάρχει αίθουσα ούτε για δείγμα, πέρα από μερικά τεράστια Multiplex τα οποία λογικά κάποια στιγμή και αυτά θα κλείσουν, αλλά κυρίως πως να βάλω μέσα στο στενό μυαλουδάκι σου ότι κυριολεκτικά ‘έκαψες’ μια μαγική κινηματογραφική εμπειρία που θα σου έμενε αξέχαστη σε όλες τις παραπάνω υπερπαραγωγές που ανέφερα αλλά και ότι συμβάλλεις στην ουσιαστική εξόντωση του κινηματογράφου όπως τον ξέρεις από μικρό παιδί!
Εκεί βέβαια κάποιος εξυπνούλης από εσάς θα πεταχτεί να πει ”Ρε φίλε καλά τα λες… και γουστάρουμε σινεμά, αλλά ο άλλος μπορεί να μην έχει να διαθέσει 7 ευρώ μια φορά την εβδομάδα, όταν εσύ παρουσιάζεις την περίφημη ‘Ταινία της εβδομάδας’ και τον προτρέπεις να πάει να την δει”. Οκ θα απαντήσω. Δεκτόν και το θέμα λήγει εδώ, αν αυτό είναι το θέμα. Ειλικρινά όμως… πόσοι από εσάς μπορείτε να πείτε ότι δεν έχετε να διαθέσετε 10-15 ευρώ – συνολικά – τον μήνα για 2 ταινίες σε αίθουσα, την στιγμή που η κατάσταση για τα σινεμά είναι τόσο δραματική που πλέον προσφορές 2 σε 1 εισητήρια αλλά και προβολές μέχρι και με 4 ευρω (!!) τις καθημερινές, υπάρχουν μέχρι και στα multiplex ; Τέσσερα ευρώ για σινεμά!
Να σας υπενθυμίσω βέβαια εδώ, ότι σε 3-4 χρόνια δεν θα υπάρχουν και τα βίντεο κλαμπ (ήδη μόνο στην περιοχή μου έκλεισαν 3), τα οποία και είναι και οι μεγάλοι χαμένοι της υπόθεσης. Αν εν τέλει σας αρέσει ο κινηματογράφος, είναι μέσα στις δυνατότητες σας… και έχετε τον χρόνο (4-5 ώρες τον μήνα-έλεος) να παρακολουθήσετε αυτές τις δύο τον μήνα ταινίες – τον μήνα (τις όποιες δύο) – σε κάποια αίθουσα, τότε κείμενα σαν αυτό θα ήταν ολοκληρωτικά… άχρηστα!
Για να εξηγηθώ όμως χωρίς να παρεξηγηθώ. Όλοι συμπεριλαμβανομένου και εμού του ιδίου ‘κατεβάζουμε’ ταινίες και σειρές κατ’ επέκταση. Κάποιοι όμως το κάνουν με 100% αρχειακό σκοπό, μιας και οι ‘αρχαίες’ βιντεοκασέτες μας κάποια στιγμή αντικαταστάθηκαν από DVD, των οποίων πλέον την θέση παίρνουν εδώ και λίγα χρόνια τα gigabyte και οι σκληροί δίσκοι, ενώ κάποιοι άλλοι έχουν ξεχάσει τι θα πει κινηματογραφική αίθουσα και τα βλέπουν όλα αδιακρίτως στο λαπ τοπ.
Τέλος..επειδή θα μπορούσα να γράφω και να κράζω γι αυτό το θέμα ασταμάτητα και για ώρες σταματώ εδώ, λέγοντας απλά για άλλη μια φορά το αυτονόητο. Δεν είναι το ίδιο να δεις τον ”Πόλεμο των Άστρων” σε μια σκοτεινή αίθουσα με οθόνη 15 μέτρων και με εξωπραγματική ποιότητα ήχου και εικόνας, νιώθοντας σοκ και δέος, ενώ όλες σου οι αισθήσεις χτυπάνε κόκκινα και το ίδιο να το δεις στο σπίτι σου, πόσο μάλλον στην οθόνη του υπολογιστή σου, ο οποίος είναι μόνο για να παρακολουθείς τα αστεία βιντεάκια στο youtube!
Κάποιες ταινίες (ας πούμε όχι όλες) είναι για σινεμά. Μόνο. Βάλτε το στο μυαλό σας και πράξτε αναλόγως επιτέλους, για να σωθούν αίθουσες αλλά και για να μην με χάσετε νωρίς από βαθιά σύγχυση και οργή, αντί για βαθιά γεράματα!
Στο διά ταύτα τώρα. Δύο φορές τον χρόνο φτιάχνω μια λίστα για τους φίλους μου. Μια για ταινίες της χρονιάς (τύπου προσεχώς) και μια με ό,τι καλύτερο είδα για όσους τέτοια εποχή συνήθως με ρωτάνε να τους πω μέσες άκρες ποιες ήταν οι 4-5 ταινίες που ξεχώρισα στην προ Οσκαρική περίοδο και που τελικά είναι υποψήφιες για κάποιο ή κάποια βραβεία.
Φέτος λοιπόν αποφάσισα να το πάω ένα βήμα παραπέρα και να σας κάνω δώρο το απόλυτο, προσωπικό μου countdown. Τι δηλαδή; Ένα Τοπ 20 των ταινιών που έφτασαν στα Όσκαρ.
Οι πιο παρατηρητικοί και γνώστες θα διαπιστώσουν ότι κάποιες ίσως λείπουν. Αυτό είναι γιατί πολύ απλά δεν μου άρεσαν τόσο, ώστε να χωρέσουν εδώ. Φίλοι και φίλες το 2015 υπολογίζω πως είδα γύρω στις 350 ταινίες για πρώτη φορά. Αυτές εδώ είναι οι κορυφαίες 20 και τα τρέιλερ τους (που πάνε στα βραβεία, επαναλαμβάνω)! Πάνω απ΄όλα όμως είναι η λίστα για όλα τα γούστα που δίνει απάντηση στο επίμονο και φλέγον ερώτημα σας: ”Πες μια καλή ταινία”, που τόσο μου καίει το μυαλό!
Δεξί κλικ και αποθήκευση λοιπόν στο λινκ του ποστ, αφού βέβαια κάνετε και ένα Like, που ως γνωστόν είναι το ‘χειροκρότημα’ μας και ανταμοιβή για τον κόπο μας.
Φύγαμε!
20. Carol 
19.Steve Jobs
18.Youth
17.Bridge Of Spies 
16.Brooklyn 
15.Star Wars:The Force Awakens
14.Spectre 
13.Amy
12.Creed
11.Son Of Saul
10.Mad Max Fury Road
9.The Hateful Eight
8.The Big Short
7. Straight outta Compton
6. Sicario
5.The Martian
4. Room
3. Spotlight
2.Ex Machina
1.The Revenant
Αυτά από μένα. Ελπίζω πραγματικά να προλάβετε μερικές από αυτές σε κάποια αίθουσα, γιατί όπως να το κάνουμε το σινεμά στον κινηματογράφο της γειτονιάς μας είναι μαγεία και δεν συγκρίνεται με οποιαδήποτε προβολή στο σπίτι. Ζήστε το…