«Θέλω να γίνω η μεγαλύτερη τραγουδίστρια των μπλουζ στον κόσμο».
Αυτή την απάντηση έδωσε η Janis Joplin στον παραγωγό της Paul Rothchild όταν τη ρώτησε τι θα ήθελε να έχει πετύχει μέχρι τα 65 της.
Δεν έφθασε τα 65 βέβαια, αλλά τα μπλουζ τα απογείωσε.
Σήμερα, 19 Ιανουαρίου θα γινόταν 72, αλλά βλέπεις οι θρύλοι δεν παίρνουν ποτέ σύνταξη.
Όταν πέθανε, ενώ ολοκλήρωνε το αριστούργημά της, Pearl, στις 4 Οκτωβρίου του 1970, ήταν μόλις 27.
Η ηλικία σταθμός που λένε αντίο όλοι οι μεγάλοι, αφήνοντας πίσω το κύκνειο άσμα της να παραμένει στην κορυφή για εννέα εβδομάδες.
Μέσα στη σύντομη ζωή της και ενώ δούλευε σκληρά να εκπληρώσει τις φιλοδοξίες της, δεν άλλαξε μόνο τον τρόπο που η κουλτούρα της ποπ αντιμετώπιζε τις γυναίκες, αλλά κατάφερε να εμπνεύσει μια ολόκληρη γενιά γυναικών που μεγάλωναν άτσαλα καταπιεσμένες μέσα στα τσεπάκια του συντηρητισμού, να ανοίξουν τα φτερά τους και να τολμήσουν.
Απολάμβανε το διάβασμα και τις ψαγμένες συζητήσεις με τον σκηνοθέτη Paul Morissey, το μοναδικό Andy Warholl και τον τραγουδιστή και τραγουδοποιό Tim Buckley. 
Λάτρευε τον μάνατζερ της Albert Grossman και ακόμα περισσότερο το κοινό που φανατικά την ακολουθούσε στις συναυλίες της, στο οποίο απευθυνόταν πάντα σαν να ήταν φίλοι από παλιά.
Στις συναυλίες της μεταμορφωνόταν σε μία φιγούρα μοναδική, με ένταση και αμεσότητα.
«Τι υπέροχη κυρία να φωτογραφίσει κανείς» έλεγε ο Landy, οι φωτογραφίες του οποίου βρίσκονται στο βιβλίο Woodstock Vision. «’Ηταν απίστευτη να την κοιτάς. Όταν τραγουδούσε ζωντανά, κατάφερνε να πετύχει μια μοναδική οπτική αρμονία».
Στα ταξίδια του με την Joplin το 1968 προσπαθούσε να κάνει τον εαυτό του όσο το δυνατόν πιο αόρατο «ώστε να ξεχάσει πως είμαι εκεί και να καταφέρω να αιχμαλωτίσω με το φακό μου την ψυχή της».
Μόλις τέσσερις ημέρες πριν πεθάνει, είχε πει χαρακτηριστικά στον Νεουορκέζο ραδιοφωνικό παραγωγό Howard Smith «στη ζωή σου καταφέρνεις να είσαι και να έχεις μόνο εκείνα με τα οποία συμβιβάζεσαι».
Η ίδια δεν συμβιβάστηκε ποτέ, αντίθετα πάλευε να κάνει το επόμενο μεγάλο μουσικό βήμα.
Εκείνη η τραγική της απόφαση να κάνει μια ένεση ηρωίνης σε ένα διάλλειμα απο τις ηχογράφησεις της στο στούντιο, την πήρε μακριά από όλα όσα λάτρευε…τη μουσική της.
Την πήρε μακριά από όλους όσους την λάτρευαν…το κοινό της.
Μα όλα όσα άφησε πίσω της ήταν αρκετά για να εμπνεύσουν και να μεγαλώσουν τις γενιές που θα ακολουθούσαν.
Χαρούμενα γενέθλια Janis!
