8 Ιανουαρίου πέρυσι έγραφα αυτά: Βία για τη βία ή βία για τα αβίαστα; Ιδού η απορία.
Ακόμα με την ίδια απορία παραμένω και με πολλές περισσότερες που προκύπτουν με τη βλακεία που μας διακατέχει σε περιπτώσεις συναγερμού.
Μια βλακεία που συνεχώς μέσα από μπουρδολογίες και παραφιλολογίες, επιπέδου τοίχου κοινωνικής δικτύωσης, ψάχνουμε να δικαιολογήσουμε τον ανθρώπινο πόνο, να αλληλοκατηγορήσουμε και να αλληλοκατηγορηθούμε, μη λαμβάνοντας υπόψη ότι σε περιπτώσεις μη σεβασμού ανθρώπου από άνθρωπο, έχουμε να αντιμετωπίσουμε το απάνθρωπο… κάτι που δεν χωρά ο νους και δεν μπορεί να εξηγηθεί σε λογικά πλαίσια.
Χωρίς να επαναλαμβάνω την άποψή μου για τις απαράδεκτες ιδέες των Ισλαμιστών (έχουν άλλωστε αναφερθεί όλα στην παραπάνω παραπομπή), που όλο και πιο συχνά αποδεικνύονται με τον πλέον αιματηρό τρόπο, ελπίζω σε μια επικοινωνία της είδησης -αν μη τι άλλο- με τον σεβασμό που της αρμόζει. Μακριά από την ανίχνευση των αιτιών σε θεωρίες συνομωσίας της πλάκας ή ελαφρόμυαλες δικαιολογίες των καλών κατακαημένων που ξύπνησαν ένα πρωί και αποφάσισαν, για άλλη μια φορά, να αιματοκυλίσουν τον πλανήτη, ξεκινώντας από το σπίτι μας, την Ευρώπη. Καμία δικαιολογία για το τέρας, φίλοι! Καμία δικαιολογία για αθώες ψυχές και όμορφα μυαλά που άδικα καίγονται. Καμία ανοχή σε στενόμυαλες προσεγγίσεις που αγνοούν ότι ο φανατισμός είναι ο εχθρός, όχι οι διαφορές μας.
Για άλλη μια φορά: Οι “Θρησκείες” γεννάνε Δαίμονες και οι Δαίμονες, αίμα…
#PrayForParis και γενικά για όλους μας…
απ’ το στενόν παράδεισο, κι όλης της γης την άπλα
τους χάρισε βασίλειό τους, Αμέρικα – Ιγγλιτέρα,
την πύρινη ρομφαία του τους έδωσε κι: – «Αμέτι»!
Με της ρομφαίας μου τη φωτιά με της ρομφαίας την κόψη
στη Γης να διαφεντεύετε το Δίκιο, την Ειρήνη!
Λαός δεν έμεινε λευκός ή κίτρινος ή μαύρος
που να μη χάρηκε βαθιά στα κόκκαλα το Δίκιο
κα να μην τρώγει και αίματα και μ’ ίδρο την μπουκιά του
και που να μην πεθαίνει αυτός να ζει τ’ αφεντικό του.
Ενα νεγράκι, Εμμερυ Τιλλ, κατράμι των αιώνων,
εσφύριξε σε μια λευκή νεράιδα που περνούσε
κ’ ευτύς του κόψαν τ’ απαυτά να μην ξανασφυρίξει
παράδειγμα και μάθημα για κάθε Τιλλ του κόσμου.
Με μαύρα γράμματα σε ήλιου και φεγγαριού το δίσκο
Εμμερυ Τιλλ εγράψανε να βλέπουν να φοβούνται
άσπροι, μαύροι και κίτρινοι να μην ποτέ σφυρίξουν
μα να φιλούν ευλαβικά την άγιαν άλυσό τος.
Και να τώρα ξανάγραψεν η Θεά Δικαιοσύνη
δεύτερο μαύρον όνομα και σ’ ήλιο και φεγγάρι
Γκυ Φόστερ, δεκαφτά χρονών, μαύρος κι αυτός μιας μαύρης
μοναχοπαίδι, στήριγμα κ’ ελπίδα της φυλής του
τι μίλησε σε μια λευκή από να δρόμο σ’ άλλο.
Και τότε ο άγγελος φρουρός της Παξ Αμερικάνα
του φύτεψε μιαν πιστολιά στο μαύρο του κροτάφι
για να σωθούν ολ’ οι λαοί κίτρινοι, μαύροι κι άσπροι.
Προσπέφτουμε στα γόνατα για να προσευχηθούμε
να κόβει μέρες μας ο Θεός και να σας δίνει χρόνους
ξεσοϊσμένοι Θούληδες κι αισχροί Νεοκοσμίτες
να δώσετε μιαν πιστολιά σ’ όλης της Γης το μαύρο
κροτάφι, μάιδε να σφυράει και μάιδε να μιλάει!
«Για ιδέστε τον αμάραντο σε τι γκρεμό κρατιέται
τον τρων τα λάφια και ψοφούν, τ’ αρκούδια και μερώνουν
να χε τον φάει κ’ η μάνα μας να μη μας εγεννούσε».
Οχι!… Μ’ αυτά τα χέρια μας στα βάθη της αβύσσου,
να τους γκρεμοτσακίσουμε τους Δράκοντες του κόσμου!
ΚΩΣΤΑΣ ΒΑΡΝΑΛΗΣ
«Ευαγγελισμός» 15/9/58
