Ένας γιατρός είπε στη θεία μου να ρίξει το μωρό που κουβαλούσε στα σπλάχνα της, γιατί δεν θα γεννιόταν φυσιολογικό.
Η θεία μου κράτησε το παιδί.
Ο Νίκος γεννήθηκε τον Απρίλη του 1996.
Ο κόσμος δάκρυσε.
Ο Νίκος έχει Σύνδρομο Down.
Οι γιατροί προσπαθούσαν να καθησυχάσουν τον δακρυσμένο κόσμο.
Ο Νίκος έχει ροδοκόκκινα ζουμερά μαγουλάκια και λαμπερά μάτια.
Ο κόσμος άρχισε να αγκαλιάζει τον κόσμο.
Ο Νίκος, κάποιες φορές, τραβούσε τα μαλλιά των γύρω του γιατί δεν ήξερε πώς αλλιώς να αγαπήσει.
Ο κόσμος έγινε καλύτερος, όταν η θεία μου έμαθε στον Νίκο ν’αγαπά.
Ο Νίκος αγαπάει την γιαγιά μου.
Ο κόσμος αγαπάει τον Νίκο.
Ο Νίκος, μια μέρα έπεσε από το μπαλκόνι για να σώσει την λούτρινη αρκουδίτσα του.
Ο κόσμος παρατήρησε το Θεό να κρατάει στα χέρια του τον Νίκο και να τον αφήνει από το μπαλκόνι στην άσφαλτο, απόλυτα ακέραιο, χωρίς κανένα τραύμα και με την αρκουδίτσα του αγκαλιά.
Ο Νίκος χαμογελάει, αγκαλιάζει, τρώει, πίνει, κοιμάται, πηγαίνει στην τουαλέτα, κλαίει, θυμώνει, ντρέπεται και γενικά αισθάνεται και κάνει ο,τι όλη η υπόλοιπη ανθρωπότητα.
Ο κόσμος λατρεύει τον Νίκο.
Ο Νίκος λατρεύει τον κόσμο, αλλά δεν μπορεί να το πει, αν και πολλές φορές το δείχνει, με τον τρόπο του πάντα.
Ο κόσμος έχει Σύνδρομο Down.
Ο Νίκος είναι απόλυτα φυσιολογικός.
Ο κόσμος δεν θ’αγαπούσε τόσο πολύ τον Νίκο, αν ήταν απόλυτα φυσιολογικός.
Ο Νίκος το ξέρει και γι’αυτό έχει Σύνδρομο Down.
Ο κόσμος λέει ότι η Παγκόσμια Ημέρα για τα παιδιά με Σύνδρομο Down είναι η 21η Μαρτίου.
Ο Νίκος γιορτάζει, αν και η κάθε μέρα γι’αυτόν είναι γιορτή.
Ο κόσμος λέει, πώς αν ο Νίκος έμενε στο εξωτερικό, θα είχε πάμπολλες δυνατότητες ν’ανακαλύψει και να καλλιεργήσει τις δεξιότητες του.
Ο Νίκος μένει στην Ελλάδα και δεν έχει καμία δυνατότητα ν’ανακαλύψει και να καλλιεργήσει τις δεξιότητές του.
Παρόλα αυτά και για όλα αυτά, ο κόσμος αγαπάει τον Νίκο, ο Νίκος χαμογελάει στον κόσμο θέλοντας να δείξει την αγάπη του, και οι μέρες περνούν τόσο όμορφα….
