Τώρα που πιστεύω πως έγραψα τα περισσότερα γενικά, θα γράφω προσωπικές εμπειρίες! Μπορεί να έχουν ήδη συμβεί, ή πρόκειται ενδεχομένως να συμβούν σε καθέναν κινητικά ανάπηρο… νομίζω, και θα έχουν ενδιαφέρον! Εκτός και αν έχουν συμβεί μόνο σε μένα, επειδή είμαι γκαντέμω, οπότε πάσο!
Τελευταίως λοιπόν, περπατώ λίγο! Κάπως αλλόκοτα βέβαια, αλλά έτσι έχει! Σε όποιον αρέσω (όχι σε μένα πάντως)! Πιάνω τον πατέρα μου αγκαζέ, που δεν ντρέπεται να με κυκλοφορήσει, και κόβουμε δρόμο! Ούτε η μητέρα μου ντρέπεται βέβαια, αλλά είναι λίγο κοντούλα και λεπτή, και δεν με βολεύει! Παίρνουμε σβάρνα τους δρόμους λοιπόν, για να μη βαριέμαι και γκρινιάζω… Σχεδόν κάθε μέρα το απόγευμα, περπατάμε μια και είναι και αγχολυτικό, και καλή γυμναστική…
Μια μέρα, καθώς περπατούσαμε, είχε στενέψει πολύ ο δρόμος, γιατί κλασικά μια καφετερία είχε βγάλει τα τραπέζια της έξω! Δεν μπορούσε να με προσπεράσει κάποιος γιατί μαζί με τον πατέρα μου πιάνουμε και τα δύο ρεύματα… Και το πήγαινε, και το έλα! Αλλά δεν κρατάει πολύ το στένωμα, και εκτός αυτού ΕΣΥ είσαι από πίσω μου κύριος! Με βλέπεις, δεν σε βλέπω! Δεν έχω μάτια στο σβέρκο μου, ούτε εμφανίστηκα ξαφνικά… ουρανοκατέβατη! Κι αν βιάζεσαι τόσο, κάνε μας τη χάρη, και κατέβα από το πεζοδρόμιο! Μη στριμώχνεσαι σαν τον… ανόητο (κομψά) πίσω μου και με αγχώνεις!
Αυτό γίνεται πολλές φορές, και προσπαθώ να μην πτοούμαι. Δεν τα καταφέρνω πάντα, όπως σας έχω ξαναπεί, αλλά προσπαθώ να είμαι ήρεμη και χαλαρή. Εκείνη την μέρα όμως, είχα Άρη στον Πλούτωνα (?) μάλλον …
Περπατούσαμε «χαρούμενοι» λοιπόν, και ήρθε και στριμώχτηκε ένα ζευγάρι μπαστουνόβλαχοι από πίσω μας. Βιάζεσαι κύριέ μου; Πήρε φωτιά το σπίτι σου; Πες μου να σταθώ μια στιγμή, και προσπέρασέ με! Αξιοπρεπώς! Μην κολλάς στην πλάτη μου, και μου σπας τα νεύρα! Όχι όμως! Σκαρφάλωσε πρώτα αυτός, σε ένα τοιχάκι δίπλα μου και προσπέρασε χωρίς να με ακουμπήσει… Σωστόοος! Η γυναίκα δεν ήταν τόσο έξυπνη όμως και δεν απέφυγε την σωματική επαφή! Ε, κι εμένα μου «ξέφυγε» ο αγκώνας και την κοπάνησα. «Δεν έφταιγα εγώ κύριοι Δικαστές! Ανάπηρη είμαι! Δεν έχω πλήρη έλεγχο των μελών μου!» και καλά…
Δεν την έπαιρνε να μου πει και κάτι, γιατί αυτή είχε κάνει τη βλακεία… Οπότε, ούτε γάτα ούτε ζημιά! Εννοείται πως δεν είναι σωστό να σακατεύουμε τον κόσμο, και θα έπρεπε να ντρέπομαι… αλλά σας το λέω γιατί είχε πλάκα! Δεν είχε αφού;
