Όταν το τέλος γίνεται η αρχή – Άρια Σωκράτους

Όταν όλα καταρρέουν, στην πραγματικότητα βρίσκουν απλά τη θέση τους.
Μια θέση κάπως διαφορετική και παράταιρη από αυτήν που είχες στο μυαλό σου.
Δεν παύει, όμως, να είναι η σωστή.
Όλα γίνονται όπως θα έπρεπε να ήταν εξαρχής,
Όχι, δεν το λέει ο νόμος του Μέρφυ, αλλά ο νόμος της ζωής.
Ίσως ακούγεται σαν σχήμα οξύμωρο, παράλογο ακόμα και κουφό αλλά πάντα καταλήγεις εκεί που προορίζεσαι να είσαι.
Όσες κακοτοπιές, στραβοπατήματα και πισώπλατα μαχαιρώματα κι αν συναντήσεις στην πορεία της ζωής σου.
«Όσες πιο πολλές δυσκολίες συναντήσεις, τόσο εύκολο για σένα θα ναι να πετύχεις», μου είπε κάποτε ένα πολύ αγαπημένο πρόσωπο κι εγώ ως απάντηση κούνησα απλώς το κεφάλι περιπαικτικά και μειδίασα ειρωνικά.
Κορόιδευα αυτό που δεν γνώριζα, μέχρι που το βίωσα βαθιά μέσα στο πετσί μου και το είδα να πραγματώνεται σε όλο του το μεγαλείο στη ζωή μου.
Μη νομίζεις ότι είναι εύκολο. Πάντα δύσκολο είναι και επώδυνο.
Τόσο πολύ, που κάποιες φορές το στομάχι σου γίνεται ένας πολυσύνθετος και δυσεπίλυτος κόμπος.
Το πλάκωμα στο στήθος είναι η καθημερινή σου συνοδεία.
Στην αρχή δεν το αντέχεις. Τα μηνίγγια σου καίνε και ο πυρετός χτυπάει ουρανό.
Όμως ακόμα και οι πιο τραγικές και αγχωτικές καταστάσεις τελικά σε διδάσκουν σημαντικά μαθήματα που ποτέ δεν είχες ονειρευτεί ότι θα είχες την ευκαιρία να μάθεις.
Γιατί συνήθως ο πιο βαθύς και οξύς πόνος είναι αυτός ο οποίος σε ωθεί να αναπτύξεις όλες τις δυνατότητες και τις δεξιότητες σου στο έπακρο.
Οι τρομακτικές επιλογές, οι οποίες ανεβάζουν το στρες στο ζενίθ και την αυτοπεποίθηση σου στο ναδίρ είναι αυτές που καταλήγουν να είναι οι πιο αξιόλογες.
Βρίσκεις τον αληθινό σου εαυτό μόνο όταν τον χάσεις.
Κάνε τη ζωή που θέλεις και άφησε εκείνη που δεν θέλεις.
Με οποιοδήποτε κόστος.
Χωρίς πόνο δεν θα υπάρξει καμία αλλαγή, γι’ αυτό μάθε από αυτόν και στη συνέχεια αφέσου ελεύθερος.
Το μόνο που μπορείς να ελέγξεις απόλυτα είναι το πως θα αντιδράσεις στις καταστάσεις, που δεν μπορείς να ελέγξεις.
Ακόμα και οι χάρτες αλλάζουν, αν εσύ επινοήσεις άλλη κατεύθυνση.
Θυμήσου απλά, πως το όραμα δίχως δράση είναι ονειροπόληση και η δράση δίχως όραμα ένας εφιάλτης.
Εσύ έχεις το μαχαίρι, εσύ και το καρπούζι.
Από σένα εξαρτάται αν θα το κόψεις στη μέση ή αν θα το αφήσεις άθικτο.
Το τέλος γίνεται πάντα μια καινούρια αρχή.