Οι φίλοι μου με κοροϊδεύουν ότι πήρα τα βουνά – ελπίζω χαριτολογώντας! Και η αλήθεια είναι ότι τα πήρα.
Εννοώ ότι τα πήρα κυριολεκτικά. Πήρα τα μονοπάτια, τις ανηφόρες, τις ρεματιές. Πολλές ανηφόρες. Ατελείωτες ανηφόρες.
Αν εξαιρέσουμε το γεγονός ότι γενικώς η ζωή είναι μια ανηφόρα κι αισθάνομαι πως την ανεβαίνω από τη στιγμή που κατάλαβα ότι υπάρχω, κατά τα άλλα το βουνό είναι ένα κανονικό σχολείο για μένα. Είναι μάλιστα ακόμα καλύτερο από το συμβατικό σχολείο, γιατί στο βουνό μαθαίνεις πολλά πράγματα μονοκοπανιά. Και παρόλο που έχω τελειώσει πολλά σχολεία εδώ και αρκετό καιρό, πάντα είμαι ανοιχτή για ένα ακόμα.
Στο βουνό έχεις να λαμβάνεις δυνατές εμπειρίες. Γεγονός που ως γνωστόν καταγράφει στη ζωή μας πολύ περισσότερο από ότι η πάσης φύσεως θεωρία. Να εδώ ορισμένα από τα πολύ σημαντικά μαθήματα ζωής που πήρα – και συνεχίζω να παίρνω – ανεβαίνοντας στο βουνό.
Μάθημα 1
Αν δεν γνωρίζεις τη διαδρομή και την τεχνική, ακολούθησε τον αρχηγό. Μπες στην ομάδα, παίξε ομαδικά. Ρώτα, μάθε, εκτέλεσε.
Μάθημα 2
Άμα το έχει η κούτρα σου για αρχηγός, σιγά σιγά θα γίνεις. Θα σε μάθει το βουνό. Μην λυσσάς να γίνεις πριν την ώρα σου, θα πάρεις κι άλλους στο γκρεμό.
Μάθημα 3
Να είσαι προσαρμοστικός στις συνθήκες. Όταν η ανηφόρα είναι πολύ σκληρή σταμάτα να παίρνεις μικρές ανάσες. Όταν η ανηφόρα γλυκαίνει, να πας πιο γρήγορα. Όταν κάνει ζέστη βγάζε ρούχα, βάλε καπέλο. Στο κρύο, προστατέψου.
Μάθημα 4
Στο βουνό χρειάζεσαι στηρίγματα. Καλύτερα να έχεις τα κατάλληλα. Το να πιαστείς από ένα μικρό κλαδάκι για να ανέβεις το σκαλί στην ανηφόρα, πίστεψέ με , δεν είναι καλή επιλογή. Ας έχεις τουλάχιστον τα δικά σου μπατόν.
Μάθημα 5
Μην κουβαλάς μαζί σου άχρηστα πράγματα. Εδώ κάθε πράγμα θα το κουβαλήσεις στην πλάτη. Και πίστεψέ με, έπειτα από λίγα μέτρα ανάβασης, θα νοιώθεις σαν τον Άτλαντα που κουβαλούσε στους ώμους του ολάκερη τη γη! Άχρηστα πράγματα, γενικώς , έξω από τη ζωή.
Μάθημα 6
Μην είσαι μπαστουνόβλαχος και θες να φτάσεις παντού πρώτος. Να έχεις στο νου σου και τους πιο αδύναμους. Δεν τους παρατάμε πίσω να τους φάει ο λύκος στο βουνό! Ναι, έχουν δικαίωμα και οι αδύναμοι να ανέβουν στο βουνό. Πως αλλιώς θα δυναμώσουν; Να είσαι γενναιόδωρος λοιπόν.
Μάθημα 7
Στο βουνό μαθαίνεις τους ανθρώπους καλύτερα και γρηγορότερα. Παρατήρησε. Ποιος θα κρατήσει όλο το νερό για πάρτη του, όταν έχουμε ξεμείνει οι υπόλοιποι; Ποιος θα τρέξει να σε συνδράμει όταν τραυματιστείς; Ποιος θα πάρει το καλύτερο κρεβάτι στο καταφύγιο;
Μάθημα 8
Στο βουνό είσαι ο εαυτός σου. Εδώ δεν θα προλάβεις να κρυφτείς. Ούτε εσύ, ούτε οι άλλοι.
Μάθημα 9
Οι άνθρωποι δένονται στα δύσκολα. Ναι, μάλιστα, είναι γνωστό ότι οι άνθρωποι δεν δένονται μεταξύ τους συναισθηματικά όταν κάθονται σε μια καφετέρια.
Μάθημα 10
Ο σκοπός της ανάβασης είναι να βγεις στο φως. Μέσα από το σκοτάδι του δάσους, σκαρφαλώνοντας το μονοπάτι, κάπου σε περιμένει ένα ξέφωτο. Εκεί θα μείνεις όσο χρειάζεται για να απολαύσεις τη θέα. Μετά πάρε το δρόμο της επιστροφής γεμάτος από το φως της ζωής!
Μάθημα 11
Ό,τι ανεβαίνει, κατεβαίνει. Δεν θα μείνεις για πάντα εδώ. Η κατάβαση είναι το ίδιο απαιτητική με την ανάβαση. Δέσε τα κορδόνια σου πιο σφιχτά! Πάτα προσεκτικά. Χρησιμοποίησε τα στηρίγματά σου. Προσοχή μην σε πάρει ο κατήφορος!
Θα μπορούσα να γράψω πολλά ακόμα. Η λίστα είναι ατελείωτη. Για τις φιλίες που θα κάνεις, για την ομορφιά που θα αντικρίσουν τα μάτια σου, για τους υπέροχους γλουτούς που θα αποκτήσεις, για τον καθαρό αέρα που θα αναπνεύσεις, τις πεταλούδες που θα πετούν δίπλα σου, για τα λουλούδια που δεν έχεις ξαναδεί, τις ιδιοτροπίες που πρέπει να ξεπεράσεις, την μυρωδιά των τοξινών που απομακρύνονται μαζί με τον ιδρώτα σου.
Ναι, πιστεύω ακράδαντα αυτό που είπε ένας φίλος μου και του το δανείζομαι:
Στους ανθρώπους λείπουν οι εμπειρίες.
Και οι εμπειρίες είναι το οπλοστάσιο της ζωής.
