… και ξαφνικά δεν μπορούσα να κάνω ούτε ένα Like. Όλα είχαν παγώσει. Λίγο καιρό μετά αποφάσισα να γράψω γι΄ αυτή μου την εμπειρία.
Συμπέρασμα πρώτο: Ναι! Ακόμα κι αν είσαι εθισμένος στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, μπορείς να ζήσεις χωρίς Facebook για αρκετές ώρες ίσως και μέρες ακόμα και όταν κοσμο-ιστορικά γεγονότα λαμβάνουν χώρα γύρω σου… πχ… ο γάβρος κάνει 3η ήττα στο δικό του πρωτάθλημα, Το Ποτάμι σύμφωνα με γκάλοπ χτυπάει μέσα σε τρεις βδομάδες 10%,μια πρώην κάνει την εμφάνισή της μετά από 2 χρόνια… για να σου ανακοινώσει ότι παντρεύεται… (χαρά στην υπομονή σου φιλαράκι, όχι δεν θα στην κλέψω στην εκκλησία -παρ’ την δόξα τω Θεό να ηρεμήσουμε)… κλπ.
Το δεύτερο πράγμα που κατάλαβα μόλις μια ώρα μετά, είναι το πόσο εθιστικό είναι το ”Like”… τα σχόλια και τα ποστ, το να μιλάς με τους φίλους σου (ανέξοδα-κάτι που όλοι έχουμε ξεχάσει).. .αλλά και το να κατασκοπεύεις (έστω και άθελα σου) τις ζωές των άλλων, πέρα από το να τσεκάρεις τις ειδήσεις της αγαπημένης σου ομάδας ή του αγαπημένου σου κινηματογραφικού σάιτ.
333 άτομα έχω στο Facebook μου από το 2007 έως και σήμερα! (Ακόμη πιο προσωπικό είναι το Instagram μου με μόλις καμιά 30 αριά άτομα). Κάθε τέλος του μήνα διαγράφω 2-3 και προσθέτω 1… έτσι για ανανέωση. 333 μόνο! Έχω διαγράψει τα τριπλάσια τουλάχιστον. Ο λόγος είναι ότι προσπαθώ να το κρατήσω όσο πιο προσωπικό γίνεται.
Αποτέλεσμα αυτής της απόφασης και πρακτικής είναι ότι το 90% από αυτούς, είναι άτομα που γνωρίζω προσωπικά, κάποια πολλά χρόνια, (από παιδί ,σχολείο, εφηβεία, στρατό) αργότερα συναδέλφους κλπ… άρα ταιριάζω μαζί τους με τον έναν η τον άλλο τρόπο!
Το υπόλοιπο 10% κάποιοι γνωστοί, συνεργάτες και μερικά γκομενάκια που γουστάρω (για το μυαλό τους πάντα) και θα ‘θελα να γνωρίσω καλύτερα. Αυτό θα πει ότι τα ποστ, οι μουσικές και γενικότερα σχεδόν ό,τι ανεβάζουν όλοι αυτοί μου αρέσει… Άρα… Like!
Πρέπει να είδα περί τα 50 ποστ σήμερα που μου άρεσαν, συν κάποια άλλα που ήθελα να κάνω το λεγόμενο… ‘‘Like συμπαράστασης”.
Ξέρετε, αυτό που διαπιστώνεις ότι ένα ωραίο τραγουδάκι η μια ενδιαφέρουσα προσέγγιση-σκέψη κάποιου δεν ”αρέσει” σε κανέναν και λες… ”μην ανησυχείς ρε… εγώ με το Like μου θα σου δώσω την αυτοπεποίθηση που χρειάζεσαι για να συνεχίσεις τον αγώνα σου στον σκληρό κόσμο των social media”!
Απ’ ότι έχω υπολογίσει θα μπορούσα να έχω γύρω στις 3,5 με 4 χιλιάδες άτομα (κυρίως λόγω δουλειάς) και παγκοσμίων γνωριμιών, αλλά προσωπικά το θεωρώ τεράστια και απύθμενη βλακεία, ματαιοδοξία και τρελό ψώνισμα ως επιλογή και πρακτική. Ακόμη και για επαγγελματικούς λόγους όλοι κάλλιστα μπορούμε να κάνουμε μια σελίδα και όχι να μετατρέψουμε το προσωπικό μας προφίλ κέντρο διερχομένων!
Όταν ας πούμε το προφίλ του DJ Κίτσος έχει μέσα 4-5 χιλιάδες κόσμο!
Ποιος είσαι ρε φίλε; O Μαζωνάκης ή η Βίσση; Γιατί σίγουρα δεν είσαι ο ούτε ο Carl Cox ούτε ο Kiko Navarro!
Aμ η άλλη, που έχει 4 προφίλ – Σούλα Μπούλα Α, B, C, D (full-soon new profile!!) Woooow! Έλεος, πιο ζώον πεθαίνεις!
Ούτε η Lady Gaga δεν είναι τόσο βλαμμένη, αλλά ακόμη κι αυτή έχει μόνο μια σελίδα, όπως όλοι άλλωστε οι πυροβολημένοι, αλλά αξιόλογοι VIP σε τούτο τον μάταιο κόσμο.
Αυτό που δεν καταλαβαίνουν όλοι αυτοί, αλλά μάλλον δεν τους ενδιαφέρει κιόλας, είναι ότι αργά η γρήγορα χάνεται ο έλεγχος όσον αφορά το ποιοι ψυχοπαθείς παρακολουθούν το προφίλ και κλέβουν τις προσωπικές σου φώτο ή το τι σχολιάζουν διάφοροι άσχετοι όταν ποστάρεις την αγαπημένη σου μουσική, ταινία και βέβαια σκέψη και κατάσταση.
Μπορεί δηλ.να είσαι κανα-δυο ώρες εκτός σύνδεσης και η άλλη να σου βρίζει την μάνα στην σελίδα σου χωρίς εσύ να το γνωρίζεις. Μετά της κάνεις ένα μπλοκ αλλά ήδη το κακό έχει γίνει και η διάθεση σου έχει χαλάσει. Εγώ απ’ την άλλη θέλω να σχολιάζουν άνθρωποι που με ενδιαφέρει η γνώμη τους και μόνο!
Πέρα από αυτά βέβαια ας μη ξεχνάμε το πόσο εύκολο είναι να τσακώνεσαι με κάθε λογής άγνωστο πχ.. πολιτικοποιημένο υπερβλάκα, συντρόφισσα του ΚΚΕ που καταριέται από το πρωί ως το βράδυ τους Αμερικανούς και το πολιτικό σύστημα, κολλημένη και καψουρεμένη γκόμενα, φιλόζωη που ποστάρει 345678 φωτο την ημέρα από παρατημένα κουτάβια και πως θα τα σώσουμε, παντρεμένη με 3 παιδιά που ανεβάζει κάθε μέρα το πόσο ερωτευμένη είναι, αλλά την έχεις πάρει εσύ και όλη σου η παρέα, ή στην τελική απλά κάποιον γάβρο που ΔΕΝ γνωρίζεις προσωπικά και που πετάγεται σαν πορδή και σκατό μαζί, να σχολιάσει, όταν του θίξεις τον Θρήνο!!
Ναι φιλαράκι 3 έφαγες μέσα στο σπίτι σου και θα το πανηγυρίζω μέχρι τα επόμενα Όσκαρ!
Περαστικά και τουμπεκί που θα μου το παίξεις και ανώτερος επειδή με περνάς 20 βαθμούς στο τσατσοπρωτάθλημα που έχει φτιάξει ο πρόεδρος σου! Χάρηκα που έφαγες και άλλα 3 από την Μάντσεστερ γιατί την είδες ξαφνικά ευρωπαίος και εθνική Βραζιλίας μετά το 2-0.. και μας γέμιζες την αρχική με τα δάκρυα του Ρούνει για 2 βδομάδες! Σχολίασα εγώ εκεί; Βεβαίως και όχι! Σε άφησα να χαρείς και να πανηγυρίσεις με την ησυχία σου!”
Αλλά ξέχασα! Στην Μάντσεστερ δεν έχεις δανείσει παίχτες για να ανοίξει τα πόδια και έτσι στην ρεβάνς ο πόνος ήταν ανυπόφορος! Στο καλό λοιπόν και να μην μας γράφεις! Για να μη παρεξηγηθώ βέβαια (όχι πως με νοιάζει, τύποις το αναφέρω)… έχω και γάβρους φίλους με τους οποίους κάνουμε και πλάκα και καζούρα και πειράζουμε ο ένας τον άλλο… γιατί είμαστε φίλοι και όχι δεκαοχτάχρονοι ανεγκέφαλοι που σχολιάζουν βρίζοντας μανάδες και Θεία. Αυτοί οι φίλοι και συγγενείς μου, ας γράφουν ότι θέλουν. Τους αγαπάω με τις ατέλειες τους όπως αυτοί εμένα. Εσύ όμως βγάλε τον ψηφιακό σκασμό!
Tρίτο συμπέρασμα είναι ότι όντως υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που σε σκέφτονται ειλικρινά και τους λείπει η επικοινωνία μαζί σου, ακόμη κι όταν χαθείς για μερικές ώρες από τον ψηφιακό κόσμο. Ξέρετε ποιοι είστε. Είδα τις κλήσεις σας στο κινητό και τα μηνύματά σας στο inbox. Δεν απάντησα, ενώ το κάνω σχεδόν πάντα και άμεσα! Ανωτέρα βία. Εδώ να πω ότι το θεωρώ απίστευτη αγένεια να μην απαντά κάποιος μέσα στο εύλογο διάστημα των 5-10 λεπτών απ’ την στιγμή που θα δει το μήνυμα σου! (Μπορεί να είναι στην τουαλέτα ρε αδερφέ ή να ρίχνει την μπεσαμέλ στο παστίτσιο).
Τέταρτο συμπέρασμα και τελευταίο. Αν για κάποιο λόγο πρέπει να μείνεις μακριά απ’ το Facebook τουλάχιστον για μέρα παρά την θέληση σου, τότε πρέπει να βρεις ένα υποκατάστατο όσον αφορά την χρήση του υπολογιστή. Ναι… οκ. Έτρεξα 3 χμ γύρω από την γειτονία μου, πέρασα μια βόλτα τρέχοντας και απ’ την λαϊκή με σορτσάκι, μια και οι καιρικές συνθήκες το επέτρεπαν, κάνοντας σλάλομ ανάμεσα σε γιαγιάδες και γειτόνισσες με καροτσάκια γεμάτα λάχανα και μαρούλια,(Ναι εγώ είμαι ο γιος της Κυρά-Ρούλας που έκανες να δεις χρόνια και που δουλεύω στα νησιά! Άσε με να τρέξω τώρα) με την μουσική και τα ακουστικά στην διαπασών! Μετά πήγα και για έναν καφέ με φιλική παρέα.
Καλά όλα αυτά αλλά δεν αρκούν! Το μικρόβιο έτρεχε από τους πόρους με κάθε σταγόνα του ιδρώτα μου, θυμίζοντας μου το πόσο έχει αλλάξει η ζωή μας τα τελευταία χρόνια λόγω της τεχνολογίας.
Αν μου έχει στείλει μήνυμα ο Διονύσης;… αν θέλει να βρεθούμε η Τώνια; Αν η Γεωργία θέλει να την βοηθήσω με την μετακόμιση! Άγχος να είμαι εκεί. Άγχος να απαντήσω γρήγορα! Όχι άγχος με την ευρεία έννοια του όρου αλλά κάτι ας πούμε σαν να χτυπάει το τηλέφωνο, να το ακούω ενώ κάνω ντους και να μην το προλαβαίνω!
Το εύκολο βέβαια λοιπόν σε μια τέτοια μέρα θα ήταν να δω 7-8 ταινίες και να περάσει η ώρα αναίμακτα, αλλά το φώς του υπολογιστή και του κινητού μου με τραβούσαν σαν ζόμπι που πεινάει για μυαλά!
Υποκατάστατα λοιπόν του Facebook. Πρέπει να έχεις σκεφτεί από πριν, αλλιώς θα σαλτάρεις. Σε κάθε άλλη περίπτωση πρέπει να αυτοσχεδιάσεις και γρήγορα! Σε αυτό είμαι πολύ καλός! Στον αυτοσχεδιασμό… στις γρήγορες λύσεις. Πάντα ήμουν.
Για μένα μια αρχειοθέτηση φωτογραφιών και αρχείων είναι κάτι που κάνω σχεδόν κάθε μέρα, αλλά σε τέτοιο επίπεδο ήταν κάτι που έπρεπε να κάνω εδώ και καιρό. Να η ευκαιρία!
Φάκελοι: ”Πανάθα χόρτο μαγικό”, ”Διεθνείς προορισμοί”, VOL.I ,II,III..XLVCIII. Συνεχίζω με σινεμά. Ηθοποιοί, σκηνοθέτες, ταινίες! ”My girls”… ”My ex girls”… ”My next girls” και η τεράστια κατηγορία από μόνη της …”Σαντορίνη vs Ξεσσαλονίκη” με φώτος, βίντεο ανά δεκαετία, ηλικία, καυλόμετρο, ιδιότητα κλπ.
Τέλος πάμε στις 3 αγαπημένες μου κατηγορίες και φάκελους…”Not Porn”, ”Γυναίκες που πρέπει να φιλήσω ή να κάνω sex πριν πεθάνω” και βέβαια… ”Εγώ κι εσύ”…
Όλα αυτά πήραν αρκετό χρόνο αλλά με βοήθησαν στο να μείνω απασχολημένος παρέα με το λαπ τοπ μου και έτσι τώρα βρίσκω άνετα, τάχιστα και με ένα κλικ, την προ δεκαετίας Serena απ΄το Μιλάνο, την φώτο από τις διακοπές στην Πορτογαλία με ατελείωτη μπάλα και τους δύο κολλητούς, αλλά και την πιο διαστημική Θεσσαλονικιά υπεργκόμενα όλων των εποχών!
Τελικό συμπέρασμα: Nαι! Μπορείς να ζήσεις χωρίς Facebook για μια μέρα… αλλά δεν είναι εύκολο. Θέλει προγραμματισμό και υπομονή.
Ίσως βέβαια αναρωτιέστε τι με έκανε να πραγματοποιήσω αυτό το πείραμα έτσι ξαφνικά! Η απάντηση είναι απλή! Δεν το επέλεξα. Είχα φάει block για ένα 24ωρο από μια κακογαμημένη γκόμενα με απωθημένο για μπαρμαν εδώ και 8 χρόνια και είχα μόνο την χρήση του inbox, το οποίο όμως για να ολοκληρώσω το πείραμα μου επέλεξα να μην χρησιμοποιήσω για ένα 12 ωρο. Οκ!..είδα και δύο επεισόδια ”House Of Cards” σε επανάληψη την ώρα της μεσημεριανής Μπολονέζ γιατί δεν άντεξα! Η Ρόμπιν Ράιτ, αυτή η αγαπημένη ηθοποιός, καυτή γυναίκα… σε αυτόν το ρόλο, με έχει τρελάνει.
‘Οπως και να ‘χει… σας ευχαριστώ για την συμπαράσταση! I’m back fuckerzzzzzzzzzzz! Τσιμπήστε και ένα αγαπημένο κομμάτι.
ΥΓ.
Οποιαδήποτε ομοιότητα με πραγματικά πρόσωπα και καταστάσεις είναι εντελώς συμπτωματική και ως τέτοια πρέπει να εκλαμβάνεται. Εντάξει Μαρία Παπαδοπούλου;
