29,
είπες. Και μ’εκοψες.
Καθήσαμε στ’αμάξι μιλώντας για πάντα,
για τα πάντα.
Ακόμα πιο όμορφη,
μισό φεγγάρι κάπου εκεί ψηλά.
Χαιρετιόμαστε,
αλλά καθόμαστε.
Δε σε χορταίνω
και σε θέλω.
Λίγο πριν ξημερώσει,
ανοίγω για πολλοστή φορά την πόρτα.
Κοντοστεκόμαστε στο δρόμο –
γελάμε με την ένταση.
Έπρεπε,
γαμώτο,
Έπρεπε να σε είχα φιλήσει.