Η δυνατότητα επικοινωνίας με την «άλλη πλευρά»
Πάντα μου φαινόταν περίεργο και λίγο τρομαχτική γιορτή το Χάλοουϊν, όταν ήμουν παιδί και το έβλεπα σε αμερικάνικες κυρίως ταινίες. Μου θύμιζε σε ένα βαθμό τις Αποκριές, αλλά ήταν διαφορετικό… Σκεπτόμουν, τι ρόλο έπαιζαν οι κολοκύθες και γιατί ήταν μεταμφιεσμένοι σαν σκελετοί ή μάγισσες όσοι συμμετείχαν; Είχε κάτι το σκοτεινό, διαφορετικό από την ανέμελη δική μας Αποκριά…
Ωστόσο, η γιορτή αυτή που είναι το βράδυ της 31ης Οκτωβρίου, έχει μία βαθιά και μυστικιστική σημασία…
Και πέραν από την εξωτερική της εκδήλωση, με τα μικρά παιδιά να μεταμφιέζονται, κατά κανόνα σε κάτι “τρομαχτικό” και να επισκέπτονται σπίτια μαζεύοντας γλυκά, ενέργεια γνωστή ως «trick or treat» («σκανταλιά ή κέρασμα»), υπάρχει μία βαθιά παράδοση.
Κατ΄αρχήν η λέξη Halloween προέρχεται από το All-hallow-even και δηλώνει την παραμονή (eve) της γιορτής των Αγίων Πάντων (All Hallows Day – All Saints Day). Είναι κατά μία έννοια, η ημέρα των Αγίων όλων, αλλά και όλων των πνευμάτων. Είναι η νύχτα που γεφυρώνει την απόσταση μεταξύ φυσικού και πνευματικού κόσμου.
Κατά την ημέρα αυτή, γιόρταζαν σε άλλες εποχές, τον συμβολικό θάνατο της Φύσης, αφού αφήνουμε πίσω το Καλοκαίρι οριστικά και μπαίνουμε στην χειμερινή περίοδο. Συνδέθηκε σταδιακά με τον φυσικό θάνατο, για να ενταχθεί στο δυτικό χριστιανικό εορτολόγιο και για τον λόγο αυτό, η μέρα παρομοιάζεται με το δικό μας Ψυχοσάββατο.
Οι ζωντανοί, τιμούν τους νεκρούς τους, ενώ σε κάποιες παραδόσεις υπήρχε η αντίληψη πως οι νεκροί επισκέπτονται τους ζωντανούς και ζητούν γλυκίσματα και λιχουδιές για να κατευνάσουν την πείνα τους. Τα παιδιά, μεταμφιεσμένα σε σκελετούς ή κάτι ανάλογο που θυμίζει νεκρούς, επισκέπτονται τους γνωστούς τους και εκείνοι τους προσφέρουν τις λιχουδιές.
Γιατί η κολοκύθα;;;
Απαραίτητο ντεκόρ της γιορτής, είναι τα φαναράκια από κολοκύθες (Jack-o-lantern), πάνω στις οποίες υπάρχουν χαραγμένα ανθρώπινα χαρακτηριστικά, άλλοτε πιο χιουμοριστικά και άλλοτε πιο τρομαχτικά
Υπάρχει ένας Ιρλανδικός μύθος, όπου κάποιος αγρότης, ο Τζακ, κατάφερε να ξεγελάσει τον Διάβολο και να τον παγιδέψει με ένα σταυρό. Ήταν ένας απατεώνας και με τις φάρσες του ενοχλούσε τον κόσμο. Του είχαν απαγορεύσει να πάει μετά θάνατον στον Παράδεισο. Καθώς ξεγέλασε τον Διάβολο και προσπάθησε να εκμαιεύσει την υπόσχεση να μην τον δεχτεί στην Κόλαση, ο Τζακ έμεινε μία ψυχή που περιφέρονταν ανάμεσα στους δύο κόσμους, μην μπορώντας να πάει στην πνευματική πλευρά και να απελευθερωθεί.
Ο Διάβολος κατά μία εκδοχή του έδωσε λίγη χόβολη για να ζεσταίνεται και να φωτίζει τον δρόμο του στα σκοτάδια που περιφέρεται. Κατά μία άλλη εκδοχή, ο Τζακ φτιάχνει αυτά τα φανάρια από κολοκύθα, βάζει ένα κερί μέσα τους και περιπλανάται σε όλα τα μήκη και πλάτη της Γης για να βρει ένα μέρος να αναπαυθεί.
Αρχαίες τελετουργίες
Σε πολλούς πολιτισμούς η μέρα αυτή ήταν ιδιαίτερη και τιμημένη μέσα στο χρόνο.
Στο κέλτικο ημερολόγιο ήταν μια από τις σημαντικότερες μέρες, καθώς αναπαριστούσε την μέση του χρόνου, το Samhain ή τέλος του καλοκαιριού. Όντας αντίθετη από τη μέρα του μεγάλου φεστιβάλ της άνοιξης (αρχή του έτους), το Beltain. Οι Κέλτες είχαν μόνο δύο εποχικές περιόδους.
Εκτός από τους Κέλτες, η συγκεκριμένη γιορτή απαντάται και σε άλλους πολιτισμούς, όπως ηΑίγυπτος και το Μεξικό, στο τελευταίο ως Dia de la Muerta, ή ημέρα των νεκρών.
Για τους Κέλτες ο θάνατος ήταν ολόκληρη φιλοσοφία ζωής. Πίστευαν ότι η έννοια του φυσικού τρισδιάστατου κόσμου του χώρου και του χρόνου, ήταν σε προσωρινή αδράνεια κατά τη χρονική αυτή περίοδο της γιορτής, επιτρέποντας να ανοίξει ένα ειδικό παράθυρο απ’ όπου ο κόσμος των πνευμάτων μπορούσε να αναμειχθεί με τον κόσμο των ζωντανών. Ήταν μια μοναδική νύχτα όπου οι νεκροί μπορούσαν να διαπεράσουν το παραπέτασμα και να επιστρέψουν στη γη των ζωντανών για να γιορτάσουν με την οικογένεια ή τη φυλή τους.
Τα νεκροταφεία φωτίζονταν με πολλά φαναράκια και πολλούς πυρσούς, για να βοηθήσουν τα πνεύματα των νεκρών να βρουν τους δικούς τους.
Στη Δανία, είναι ένα πάρτι για τα παιδιά, αλλά πλέον υπάρχουν πολλοί ενήλικες που το γιορτάζουν.
Στις ΗΠΑ είναι η χώρα που επικρατεί ο εορτασμός του Halloween. Τα παιδιά ζητούν καραμέλες από πόρτα σε πόρτα και οι ενήλικες τρώνε ποπ κορν βλέποντας ταινίες τρόμου…
Στην Ισπανία, οι Απόκριες – Χάλοουϊν, είναι κάπως διαφορετικό εθιμοτυπικό από τις Ηνωμένες Πολιτείες, διότι διοργανώνουν πάρτι αλλά συγχρόνως, συνηθίζουν να πηγαίνουν στο κοιμητήριο, για να επισκεφθούν τους νεκρούς τους και να αφήσουν τα λουλούδια τους.
![Trick or treat[1]](http://kissmygrass.gr/wp-content/uploads/2013/10/Trick-or-treat1.jpg)
Κάθε άνθρωπος αισθάνεται την ανάγκη να είναι κοντά στους αγαπημένους που έφυγαν. Δημιούργησαν γιορτές και έθιμα γύρω από αυτό και φυσικά ημέρες τελετουργικές προς τιμήν τους. Μαζί με μία Φύση που διαρκώς πεθαίνει και αναγεννάται, η περίοδος του Χάλοουΐν, δηλώνει την φυσική αρμονία και τους θείους συμπαντικούς νόμους…