Ο Χείρωνας, μεγάλος δάσκαλος και θεραπευτής, συναντά σε αντίθεση τον Κένταυρο Έλατο. Δύο Κένταυροι συγκρούονται αυτές τις μέρες, καθώς η όψη μεταξύ τους έχει διάρκεια.
Ο Κένταυρος, είναι η εικόνα του ανθρώπου που πάσχει, διαιρεμένος ανάμεσα στα ένστικτα και την πνευματική του κληρονομιά, την θεία υπόσταση. Η αγριότητα που τον χαρακτηρίζει εν γένει, είναι η εσωτερική του ανισορροπία. Βιώματα, τραύματα, εμπειρίες που δεν μπορεί να ξεπεράσει, πλήττουν την «αύρα» του. Από τον άνθρωπο που κεντά τον ταύρο, ερχόμαστε στη συνέχεια της μυθολογίας, στον άνθρωπο που «κεντά την αύρα» του. Κι αυτό δεν είναι καθόλου δύσκολο να το κατανοήσουμε.
Ο Χείρωνας ήταν θεϊκής καταγωγής και αθάνατος, εμποτισμένος από το πνεύμα του Απόλλωνα, για να γλυκάνει την πίκρα της απόρριψης του πατέρα, γίνεται ο πρώτος θεραπευτής και δάσκαλος της ανθρωπότητας.
Ο Έλατος ήταν ένας Κένταυρος που συνδέθηκε με τον λόγο. Στην θετική μορφή, με τον λόγο της σοφίας και της κατανόησης. Στην αρνητική, με τον ανούσιο λόγο.
Η σύνδεση των δύο Κενταύρων αυτή την εποχή μας παροτρύνει:
Να διακρίνουμε τον ειλικρινή λόγο από τον υποκριτικό.
Να δώσουμε σημασία στις συζητήσεις με ουσία και να αποφύγουμε την ρηχή και επιφανειακή έκφραση.
Σε θέματα γνώσης, να μην έχουμε έπαρση και αυτοπροβολή.
Η κριτική και τα σχόλια πληγώνουν ευαισθησίες.
Οι λαοπλάνοι θα έχουν δύναμη επιρροής.
Είναι σημαντικό να κατανοήσουμε πίσω από τις λέξεις, κρυμμένα μηνύματα και κρυφές ή δόλιες σκέψεις.
Η γνώση βοηθά να εμβαθύνουμε και να θωρακιστούμε. Η γνώση ως δύναμη, κι όχι ως πτυχίο κάποιας Σχολής.
Η διδασκαλία, η παιδεία, η καλλιέργεια ψυχής, μέσω της μουσικής, της στρατηγικής, της φιλοσοφίας, είναι η θωράκισή μας, η πνευματική μας εξέλιξη και η απομάκρυνση από κάθε τι μίζερο, περιοριστικό, πεζό και κενό νοήματος.