Μια εποχή στο σουπερμάρκετ μου το σλόγκαν ήταν απλό: “έχετε κάρτα μέλους;” Ευγενέστατα τα κορίτσια στο ταμείο αλλά και επίμονα. Αμφιβάλλω αν άντεξε ένα 2-3% των επισκεπτών να μην βγάλει κάρτα. Δυστυχώς το εκλογικό μας σύστημα δεν έχει φτάσει ακόμα σε αυτό το επίπεδο.
Όχι λοιπόν, δεν είναι μαγκιά να μην ψηφίσεις. Δείχνει ότι το Κράτος μας, δεν βγάζει πια νόημα. Μόνο οι αναρχικοί έχουν κάποια λογική βάση να μην ψηφίζουν.
Δεν δικαιολογείται όμως το Κράτος. Είναι υποχρεωτικό να μετρηθείς ότι κάνουμε απογραφή. Είναι υποχρεωτικό να είσαι φορολογικά ενήμερος αλλιώς δεν μπορείς να κάνεις σχεδόν τίποτα. Αλλά στο θέμα της ψήφου κάπου το χάνουμε το μπαλάκι. Έχουμε μαντρωμένα σχεδόν όλα τα παιδιά 17-18 χρονών στην Γ Λυκείου. Αντί να τους στρώσουμε από την αρχή με μια πολιτική αίσθηση, να έχουμε μια ιεροτελεστία με την οποία να έχει σημασία η πρώτη φορά που ψηφίζουν για παράδειγμα, τους αφήνουμε στο έλεος του κυνισμού του διαδικτύου. Ας βάλουμε επιλογή “όλοι είναι μαλάκες” σαν ψηφοδέλτιο τουλάχιστον ή “LOL! OMG! This sucks!” (ότι είναι της μόδας τελοσπάντων) και να καταγραφεί το ρεύμα. Να ακουστεί η άποψή τους.
Το λευκό και η αποχή παραμένουν εξαιρετικά προβληματικά πολιτικά εργαλεία. Θα ήταν μάλλον πιο λογικό να είναι απολύτως απαραίτητη η παρουσία όλων στα εκλογικά κέντρα. Απλά να τους δώσουμε περισσότερες επιλογές. Λευκό, διαμαρτυρία (που να μην είναι Χρυσή Αυγή – απλά να γράφει “είστε όλοι απαράδεκτοι οι πολιτικοί”) ή και ψήφους όπως “δεν πρόλαβα να ενημερωθώ – δεν ψηφίζω κανέναν καλύτερα” ή “έχω απογοητευτεί γενικά και δεν έχω όρεξη να διαλέγω.”
Αν την ημέρα των εκλογών δεν φροντίσουμε όλοι (=100%) των Ελλήνων να καταγράψει με ακρίβεια την θέση του δεν πρόκειται να αποκτήσουμε ποτέ αίσθηση κοινής μοίρας και κοινών προβλημάτων. Μην κατηγορούμε για όλα τους πολιτικούς και την διαφθορά τους όταν δεν κάνουμε τον κόπο να παρουσιαστούμε καν μια Κυριακή να ψηφίσουμε.
Δεν χρειάζεται να γίνει με το ζόρι. Στην Βοστόνη στέλνουνε ένα χρόνο πριν τις εκλογές γράμματα για να επιβεβαιώσουν τα στοιχεία όλων των δημοτών. Είναι άλλωστε απαραίτητο και για άλλες κομβικές λειτουργίες (πχ αν σε καλέσουν να κρίνεις μια δίκη) του Κράτους οι οποίες βασίζονται σε τυχαίο δείγμα υπεύθυνων πολιτών. Είναι ξεφτίλα οι απόγονοι των Αρχαίων Αθηναίων να ξεχνάμε έτσι εύκολα την σημασία τέτοιων διαδικασιών. Αντί να είναι μια ευχάριστη γιορτή η μέρα των εκλογών, το έχουμε κάνει μαραθώνιο γραφειοκρατίας.
Τα γράφω όλα αυτά λίγους μήνες πριν τις εκλογές. Σε μια χώρα όπου οι πολιτικοί και η πολιτική παραμένουν εκεί που ήταν και πριν μισό αιώνα. Με τυπωμένους εκλογικούς καταλόγους και την σιχαμένη και διεφθαρμένη πολιτική σταθερότητα του πολιτικάντη δημοτικού συμβούλου που μας έρχεται πόρτα πόρτα να μας πει πόσο φίλος είναι με τον πατέρα μας και πως θα μας βολέψει… Συν τοις άλλοις, αν καταφέρναμε να πηγαίνουν όλοι στις εκλογές θα ήταν πολύ πιο δύσκολο για τέτοιους παλαιοκομματικούς να λειτουργήσουν. Θα ήταν πολύ πιο δυναμικό το περιβάλλον, λιγότερο σίγουρες οι θεσούλες τους.
Καθότι όμως δεν πρόκειται οι ίδιοι οι πολιτικοί να κάνουν κάτι από όλα αυτά τα ωραία, κάντε το εσείς. Ψηφίστε. Ότι είναι πιο κοντά στις απόψεις σας. Αλλά ψηφίστε. Μόνο με το πάθος μας μπορεί να κάνουμε κάτι κάποτε.
