François Villon
Στη χώρα μου είμαι σε
χώρα μακρινή
γελάω κλαίγοντας
χωρίς ελπίδα περιμένω
διασκεδάζω χωρίς
ευχαρίστηση καμιά
είμαι δυνατός και
όμως δύναμη δεν έχω
ούτε εξουσία
τίποτα δεν μου ανήκει
η αβεβαιότητα
είναι η μόνη μου ελπίδα
κερδίζω σ’ όλα και
όμως παραμένω χαμένος
και όταν ξημερώνει στο θεό
λέω καληνύχτα
και όταν ξαπλώνω φοβάμαι
πως θα πέσω.
