Καλοκαίρι
Ήλιος, θάλασσα, αεράκι, γιασεμί, αστέρια, έρωτας….
Αγαπώ το καλοκαίρι για τις εικόνες του και τις μυρωδιές του, για τις μουσικές του και τις γεύσεις του, για το χρόνο που περνάει λίγο πιο ανέμελα και γι’αυτή τη γλυκιά προσμονή που δημιουργεί… γι’ αυτό που έχω ονειρευτεί….
Η μέρα ξεκινάει νωρίς με τον ήλιο να ρίχνει τις ακτίνες του καταπάνω μου, για να με λούσει με το υπέροχο, χρυσαφένιο του χρώμα και να μου δώσει λίγη από τη λάμψη του, χαρίζοντάς μου ξανθές ανταύγειες στα μαλλιά… Τα παράθυρα ανοιγμένα διάπλατα κι η ζεστασιά τυλίγει το δωμάτιο και θερμαίνει την καρδιά.
Δροσερό νερό κυλάει σε όλο μου το κορμί και με δροσίζει ευχάριστα. Με τα μαλλιά βρεγμένα κι ανακατωμένα, με τις μικρές δροσοσταλίδες νερού να κυλούν ανέμελα πάνω μου αντικρύζω την ολάνθιστη βουκαμβίλια με τα φούξια λουλούδια της. Κλείνω τα μάτια και το τοπίο αλλάζει… χρωματίζεται με το άσπρο και το μπλε της Σίφνου και περπατώ στα πλακόστρωτά της. Εκεί δίπλα από ένα ανοιχτό παράθυρο με τη βουκαμβίλια να δίνει απλόχερα τον ίσκιο της ‘κλικ’ βγάζω μια φωτογραφία και την αρχειοθετώ στη μνήμη της καρδιάς!
Ένα αέρινο φουστάνι – ασορτί με τις αέρινες σκέψεις μου – λίγο ρουζ στα μάγουλα και το χρώμα του ροδάκινου στα χείλη. Τα μαλλιά ανέμελα – όσο ανέμελο είναι το καλοκαιράκι. Όλοι και όλα κινούνται σε πιο χαλαρούς ρυθμούς…τα προβλήματα και τα άγχη όλα εκεί, αλλά είναι λες κι ένα πέπλο τα έχει σκεπάσει, τα έχει θολώσει για να φαίνονται πιο μικρά ίσως και λίγο πιο μακρινά…ουφ έχουμε γι’ αυτά καιρό από Σεπτέμβρη που θα ξαναγυρίσουν μαζί με τα σχολεία….
Αγαπώ το καλοκαίρι για τα βοτσαλάκια που κολλάνε στις πατούσες όταν βγαίνω στην παραλία, για τους ηλιοκαμμένους ώμους και το αντηλιακό που μοσχοβολάει καρύδα… Για τα μικρά καστράκια που φτιάχνουμε στην άμμο μαζί. Για την παγωμένη μπύρα και το μεζεδάκι στο παραθαλάσσιο ταβερνάκι, εκεί που σκάει το κύμα και ο ήλιος καθρεφτίζει το γέλιο του στη θάλασσα. Για τη φέτα το καρπούζι που τρώω με λαχτάρα γεμίζοντας ‘μουστάκια’ γύρω από το στόμα μου.
Αγαπώ το καλοκαίρι για την αλμύρα που αφήνει η θάλασσα στο κορμί. Για το γλυκό ύπνο που στην ξαπλώστρα λίγο πριν το απόγευμα. Για τις εικόνες που πετάγονται από το βιβλίο, καθώς το απαλό αεράκι ξεσηκώνει τις σελίδες του. Για την τελευταία βουτιά πριν φύγω από την παραλία…
Αγαπώ το καλοκαίρι για την απρόσμενη μπόρα του και τη μυρωδιά που έχει το χώμα μετά τη βροχή…
Αγαπώ το καλοκαίρι για το ηλιοβασίλεμά του.
Αγαπώ το καλοκαίρι για το παγωτό του, που μοιραζόμαστε αχόρταγα από το ίδιο κουτάλι.
Αγαπώ το καλοκαίρι για τις νυχτερινές βόλτες στην Πλάκα, εκεί που το συρτάκι μπλέκεται με το γιασεμί, κι η φαντασία ζωντανεύει πίσω από τα κλειστά παράθυρα των παλιών σπιτιών. Για το νυχτερινό περίπατο στο πλακόστρωτο της Διονυσίου Αεροπαγίτου παρέα με την κολλητή, τις αναμνήσεις μας και τα όνειρά μας.
Αγαπώ το καλοκαίρι για τα έναστρα βράδια, για την πανσέληνο που ρίχνει τον ασημένιο της μανδύα, ντύνοντας τις νύχτες με ερωτισμό. Για το θερινό σινεμά με παλιές ταινίες και το αστέρι που πέφτει παίρνοντας μαζί του μια κρυφή ευχή…
Αγαπώ το καλοκαίρι για τον έρωτα, που απρόσμενα εμφανίζεται κάνοντας την καρδιά να πάλλεται στο ρυθμό του… για τη γεύση του φιλιού στα διψασμένα χείλη, για τη γλυκιά μελωδία που μου ψυθυρίζεις στο αυτί, για το χορό των κορμιών που απελευθερώνει!
Αγαπώ το καλοκαίρι γιατί …
