An empty hug
And a fake ‘I’m sorry’
That’s what’s been left of us.
A broken coffee mug
And a photo torn in two
Our ‘together’ in thousand pieces
I craved for your lips
But you were already gone
Long before your body left the room
I longed for your touch
Your seducing caress
It was gone with the wind
Now I’m left to deal with your shadow
It’s still present in the room
It’s still there in the voices I hear,
in the scent of your body left on the sheets…
Moments dressed in a fake hapiness
It’s all I can remember
Words that will never be told
Feelings hidden at the bottom of the heart
An empty hug, that’s all what’s left….
Μια άδεια αγκαλιά
Κι ένα ψεύτικο συγγνώμη
Αυτό απέμεινε από μας
Μια σπασμένη κούπα
και μια φωτογραφία σκισμένη στα δυο
Το ‘μαζί’ μας χίλια κομμάτια
Ποθούσα τα χείλη σου
Μα είχες ήδη φύγει
Πολύ πριν το σώμα σου βγει απ’το δωμάτιο
Αναζητούσα το άγγιγμά σου
Το σαγηνευτικό σου χάδι
Το πήρε ο άνεμος μακριά
Έμεινα να παλεύω με τη σκιά σου
Η παρουσία της ακόμα στο δωμάτιο
Είναι στις φωνές που ακούω
στη μυρωδιά του σώματός σου στα σεντόνια…
Στιγμές ντυμένες με μια ψεύτικη ευτυχία
Μόνο αυτό μπορώ να θυμηθώ
Λέξεις που δε θα ειπωθούν ποτέ
Συναισθήματα κρυμμένα στα βάθη της καρδιάς
Μιά άδεια αγκαλιά, μόνο αυτό έμεινε….
Photo by Kostas Markesinis
