Βάλαμε χέρι στο βυζί, δέξου μουνί μαντάτα.

Άσπρα γένια, πούτσα σιδερένια.

Το μουνί και το χταπόδι με το χτύπημα απλώνει.

Χωρίς αέρα το πουλί, χωρίς νερό το ψάρι, χωρίς γαμήσι δε βαστούν κόρη και παλικάρι.

Καλύτερα να είσαι η κάβλα ενός γέρου παρά η σκλάβα ενός νέου.

Με το πουλί κολάζεσαι, με τον πουλί κι αγιάζεις.

Όταν γαμάει ο γιόκας μου, ψωμί δε μας γυρεύει.

Ο ύπνος θρέφει μάγουλα και ξεγυμνώνει κώλους.

Το μουνί και το πριόνι, όποιος δεν τα ξέρει ιδρώνει.

Γλυκός ο ύπνος το πρωί, γδυτός ο κώλος τη Λαμπρή.

Το μερακλίδικο μουνί βουνά ξεθεμελιώνει, στερεύει λίμνες και γιαλούς και ποταμούς θολώνει.

Αλάργα από πλώρη καραβιού και μουλαριού το κώλο.

Άβρακος έβαλε βρακί, σε κάθε πόρτα το έδειχνε.

Με στραβό πούτσο αν κοιμηθείς, το πρωί θ’ αλληθωρίζεις.