Category: Ένα γράμμα που δεν διαβάστηκε ποτέ – Χρήστος Δασκαλάκης

Είναι σκληρό πράγμα ο χρόνος. Πιο μικρός, θυμάμαι, στεκόμουν πιο συχνά μπροστά στους καθρέφτες. Κοιτούσα…

Για την πρώτη μέρα του χρόνου, δεν θα μείνω σε ευχές που έτσι και αλλιώς…

Μπήκα στην πολυκατοικία μου και επιτέλους μπόρεσα να αναπνεύσω σε μια φυσιολογική θερμοκρασία. Το κρύο…

Πόσες φορές δεν ευχηθήκαμε να μπορούσαμε να μπούμε σε ένα πλοίο και να φύγουμε για…

Πολλές φορές, τυχαίνει να βρεθώ μπροστά από κάποια φωτογραφία από το παρελθόν, από κάποια ευτυχισμένη…

Ύδρα, 1983. Ένα αγόρι έξι περίπου ετών έκανε την εμφάνιση του στο νησί, φοβισμένο, ξένο,…

Το να περπατώ ανάμεσα σε γειτονιές που σε κάποια γωνιά φιλοξενούν μία ολόλευκη, μικρή σαν…

Μήνας Δεκέμβρης. Ο μήνας της γιορτής μου. Και αν  πάνε χρόνια από τότε που θέλω…

Κοιτούσα προσφάτως μια φωτογραφία από την τελευταία παρουσίαση των βιβλίων μου στο Μουσείο της Ύδρας,…

Αν υπάρχει κάτι πραγματικά όμορφο και ανέμελο να θυμάμαι από την παιδική μου ηλικία, κάποιες…

Η πρόσκληση για μία επίσκεψη στο παλιό  μου σχολείο, είχε έρθει πριν ακόμα την αλλαγή…

Τελευταίες στιγμές  του  χρόνου… Κάθομαι στο κρεβάτι με τον υπολογιστή στα πόδια μου, έχω βάλει…

Η πιο όμορφη περίοδος του χρόνου είναι εδώ. Μια περίοδος που είναι αφιερωμένη στα παιδιά,…