Είδες βλάχο άγιο ; Χέσε στα λείψανα του.

Έκεϊ πού κρέμαγε ό Μάρκος τό σπαθί, κρεμάει ο γύφτος τό βρακί.

Ενα βρακί δυο κώλους δέ χωράει.

Η πορδή, αν δέ βρομίσει, δέν αξίζει.

Ακόμη δεν ξετσίκνισε καί παντρειά γυρεύει.

Έρωτας και τιμωρία, κοιτάς αλλού κι είναι μοιχεία, κάτσε τράβα μαλακία

Ασπρα μαλλιά του κεφαλιού, κακά μαντάτα τοϋ μουνιού.

Έσκοτώσαν ένα βλάχο, μές στον κώλο μου τό γράφω.

Εμείς δέν είδαμε άπ’ τά μάτια καί θά δούμε άπ’ τόν κώλο;

Άπ’ όταν ή γριά γαμήθηκε, έσφιχτομανταλώθη.

Δέν ειν’ σκατά, μόνο ή κουραδιανή γάτα τά ‘καμε.

“Αλλος θέλει τον παπά, άλλος τήν παπαδιά κι άλλος τήν παπαδοπούλα.

“Εβαλε ό Θεός βρακί κάθε ώρα καί τό λέει.

Δέν είναι ψωλή-βιολί, νά τό παίξουμε.