Που λέτε παίδες τις καλές εποχές, τότε που ο daddys είχε παραδάκι που έρεε, έκανε απλόχερες χορηγίες στα αγαπημένα του τέκνα. Δηλαδή σε μας.
Ευτυχισμένα χρόνια τότενες με το αδερφάκι μ. Αλλά πέραν των κοινών ημερών, όπου χατήρι δεν μας χάλαγε, προς τα Χριστούγεννα μεριά καλή ώρα, ερχόταν και το Τζακπότ.
Μας εκαλούσε που λέτε στο καθιστικόν και όρθιος μας ακομπούσε δεσμίδα χαρτονομισμάτων ανά χείρας, να πάμε και να ξαμοληθούμε στα μαγαζά. Ο μπαμπάς. Ω ρε μάνα μου.
Εμείς που λέτε είμεθα παιδιά ολιγαρκή και κατηχητικό πηγαίναμε εκάστη Κυριακή (χα έκανα και ρίμα) αλλά δεν λέγαμε όχι σε τοιαύτην κατάστασιν. Ίσα ίσα, την περιμέναμε πως και πως.
Συνήθως η μέρα ήτο παραμονή Χριστουγέννων και που λέτε να ξοδεύαμε τα μπικικίνια; Ε που αλλού. Σε παιχνίδια βεβαίως βεβαίως.
Με αφορμή λοιπόν αυτό και λόγω των ημερών ας ξαναθυμηθούμε που χαλάγαμε τα λεφτά μας εμείς οι της γενιάς 30+ 40+ αλλά και να πληροφορηθείτε εσείς οι νεότεροι τι έπαιζε τότε…
Αβάντι.
1) Σούπερ Ντομινό
“Super Domino, Super Domino, το τρελό παιχνίδι, που όταν ξεκινάς, παίζεις και δε σταματαααάς !”
Τεράστιο κόλλημα. Ώρες ατελείωτες να στήσεις τα γαμίδια τα νταμάκια κι αν έκανες το λάθος και δεν άφηνες ασφάλεια ανάμεσα στις ουρές, μαύρο φίδι που σ έτρωγε. Το ξενέρωμα της αρκούδας και κλάμα στα πατώματα.
Επίσης μπινελίκι χοντρό στην μικρή ξαδερφούλα που ήθελε η κακομοίρα να βάλει κι αυτή ένα νταμάκι και το ριχνε σαν ακόντιο μέσα στην πίστα, καθώς και κλωτσιά Roberto Carlos στη γάτα που τόλμησε να περάσει από μέσα. Αν τελικά όλα έβαιναν καλώς τσακωνόσουν πάλι με τον bro ποιός θα ρίξει το πρώτο νταμάκι για να επέλθει η απόλυτος ηδονή του σούπερ ντομινό. Αν βέβαια δεν είχες κάνει καμιά μαλακία και δεν κοβόταν στη μέση. Πολύ γαμώ.
Βαθμολογία 10/10
2) Κάστρα και πολιορκητές
Τι παιχνιδάρα ρε μάγκες ήταν αυτή. Μιλάμε για τρελό κόλλημα. Έστηνες το κάστρο σου με τους στρατιώτες, καταπέλτες, τοιχάκια, σκατάκια, παπαράκια και άρχιζε η μάχη.
Ο καταπέλτης λειτουργούσε με λάστιχο και τα πολεμοφόδια ήταν κάτι πλαστικά χοντρά νταμάκια σαν σοκολατάκια. Έβαζες διπλό, τριπλό λάστιχο στον καταπέλτη και αντίο τζάμια. Ενίοτε κυνηγούσες και τον αδερφό σου με αυτό. Bonus elements, δράκος, Κύκλωπας και δεν θυμάμαι τι άλλο. Τα ‘χα πάρει όλα. Γαμάτο.
Βαθμολογία 10/10
3) Iπποποταμάκια
Η στα αγγλικά Hungy hungry Hippos. Εμείς βέβαια το τραγουδάγαμε, Χαντε χαντε ρικοοοος, ιποπποταμάκιααααααα, χάντε χάντε ρίκος παίζουν τα παιδάκιαααααα.
Τραγουδάρα έτσι; Άλλο ένα θρυλικό παιχνίδι όπου σε μια πίστα με 4 ιπποποτάμια είχες 2 εσύ δύο ο αδερφός σου και προσπαθούσατε να φάτε όσο πιο πολλές μπίλιες γινόταν.
Σφαγή στο παρκέ, υποχθόνιο σκούντημα πίστας και στο τέλος έπεφταν και οι σχετικές φάπες με τον bro. Αυτό έπαιζε μικρός ο Πάγκαλος. Καλό.
Βαθμολογία 8/10
4) Τίκι τάκα μπούμ
Παναγιά μου που λέει κι ο Άγγελος. Το άγχος το ίδιο. Ακούσατε. Το παιχνίδιον τούτο είχε ρολόι το οποίο το γυρνούσες και μόλις πήγαινε να τελειώσει ο χρόνος αν δεν είχες βάλει όλα τα κομμάτια σωστά στη θέση τους….Μποοοουμμμ! Και μετά ψάχνε κομματάκια κάτω απ το χαλί. Αυτό έπαιζαν μικροί ο Κουφοντίνας με τον Ξηρό και κατέληξαν εκεί που κατέληξαν. Τες πα. Άσχετο.
Στα αγγλικά που λέτε λεγόταν Perfection. O Ελληνας Marketing Manager γάμησε και το ονόμασε Τικι-Τακα-Μπουμ. Ε ναι τι Perfection και μαλακίες. Ξενέρωτο. Όχι απ τα πιο αγαπημένα μου πάντως γιατί μου ανέβαινε η πίεση στο δεκαοχτώ κι ας ήμουν οκτώ ετών. Καλό αλλά πολύ αρρώστια.
Βαθμολογία 7/10
6) Τουρμπομαχίες
Άλλο κόλλημα. Φύσαγες τη σβούρα με το καλαμάκι όπου αυτή ανέπτυσσε ταχύτητα φωτός και παρακαλούσες το Θεό να πετάξει έξω τους υπόλοιπους και να κερδίσεις. Στο τέλος του παιχνιδιού είχες φτιάξει πνευμόνια για σαξόφωνο. Αυτο έπαιζε μικρός ο Κατσαρός. Ζόρικο, δεν μ άρεσε και πολύ γιατί ήταν βασισμένο στην κωλοφαρδία.
Βαθμολογία 7/10
7) Μικροί ψαράδες
Βουτσάς: – Μικροί ψαράδες, έτοιμοι;
παιδιά: – Ναιιιιιιι!!
Βουτσάς: – Πάμε!
(το παιχνίδι μπαίνει σε λειτουργία)
παιδί 1: – τσιμπάει, τσιμπάει!
Βουτσάς: – Έλα ψαρά μου!
Βουτσάς: – Τσίμπησε το μελανούρι!
Κι αυτό γαμάτο. Πάλι η υπόθεσις εξελισσόταν σε πίστα όπου διάφορα αφρόψαρα έβγαιναν στην επιφάνεια κι εσύ προσπαθούσες με καλάμι να αρπάξεις τον ψάρακλα. Κάτι αντίστοιχο υπήρχε και στο λούνα παρκ. Εκεί που λέτε αποκτήσαμε τα πρώτα κολλήματα με το ψάρεμα και τώρα που μεγαλώσαμε πάμε με βάρκα για γόπες. Διδακτικότατον. Αυτό αν δεν το παιζε ο Βουτσας μικρός ποιος να το παιζε;
Βαθμολογία 8/10
7) Πιγκουινοτσουλήθρες
Αυτή τη μαλακία δεν ξέρω γιατί την είχα αγοράσει. Τότε βέβαια μου άρεσε, δεν ξέρω γιατί. Το κατασκεύαζες, έβαζες τα πιγκουίνοι πάνω και απλά τα παρακολουθούσες να ανεβαίνουν και να τσουλάνε μέχρι να τελειώσουν οι μπαταρίες. Θα ήταν πολύ ωραίο αν παίρναμε LSD. Τες πα. Έπειτα αφού βαριόσουν αποφάσιζες να βάλεις οτιδήποτε άλλη μαλακία ανέβαινε στα σκαλιά, μέχρι που χάλαγε και το πέταγες. Που το θυμήθηκα;
Βαθμολογία 2/10
8) Subbuteo
Άλλη τρελή πώρωση. Αγορίστικο βέβαια και με την ευκαιρία να ζητήσω και συγνώμη από τις φίλες αναγνώστριες που δεν έπαιζα με τα κουζινικά που είχε η ξαδέρφη μου και τις Barbie αλλά ήμουν αγοράκι. Καλά ψέματα, με τα κουζινικά έπαιζα καμιά φορά…:Ρ
Τες πα που λέτε Subbuteoν και τα μυαλά στα κάγκελα. Ήμουν ικανός να νοικιάσω θεατές να κάθονται στις κερκίδες live. Είχα αγοράσει ομάδες πολλές ούτε που θυμάμαι, τύπους που έκαναν κόρνερ, σημαιάκια, κερκίδες, προβολείς, μέχρι και κόσμο να κάθεται στις κερκίδες. Κάψιμο. Τα ντέρμπι τρελά. Κανόνες και μαλακίες δεν έπαιζαν. Σούταρες με δάχτυλο και έφευγε μπάλα σε δίχτυ και παίχτης σε κεφάλι bro. Ο παίχτης μετά χωρίς χέρια πόδια κλπ και ο bro χωρίς μάτι.
Θυμάμαι ότι είχα την εθνική Αργεντινής όπου μου χε σπάσει ένας παίχτης στα πόδια και τον έκαψα με αναπτήρα για να τον κολλήσω και κόντυνε. Ε αυτός ονομάστηκε Μαραντόνα. Πολύ θα γούσταρα να παίξω ένα ματσάκι και τώρα. Αλλά μάλλον η μάνα μου τα χει πετάξει. Κρίμας.
Βαθμολογία 10/10
Αυτά που λέτε ήταν τα ωραία. Αναπολούμε πάραυτα εκείνες τις ωραίες εποχές και πολύ θα γούσταρα να παίξω κάνα τέτοιο να παλιμπαιδίσω για λίγο. Ε όμως οι μαλάκες οι φίλοι μου θέλουν Ταμπού, Τρίβιαλ και όλο τέτοιες μαλακίες με ερωτήσεις. Ρε. Πάμε ρε να πάρουμε το τικα τακα μπουμ να γινει της εκδιδομένης. Μην είστε τικι τάκες. Λοιπόν αϊντε.
Φιλούρες σε όλους και Καλά Χριστούγεννα.
