Άβρακος έβαλε βρακί, σε κάθε πόρτα το έδειχνε.

Γέλασε ή κατσίκα πού φάνηκε της προβατίνας ό κώλος.

Έκεϊ πού κρέμαγε ό Μάρκος τό σπαθί, κρεμάει ο γύφτος τό βρακί.

Ενα βρακί δυο κώλους δέ χωράει.

Έσκοτώσαν ένα βλάχο, μές στον κώλο μου τό γράφω.

Εμείς δέν είδαμε άπ’ τά μάτια καί θά δούμε άπ’ τόν κώλο;

“Εβαλε ό Θεός βρακί κάθε ώρα καί τό λέει.

“Αλλος κώλος φαίνεται κι άλλος μαγειρεύεται.

Έγώ δέν είπα « μουνί» καί « κώλος » καί θά πώ « ψωλή » ;

Εβαλε τό βρακί σαρίκι.

Άπό παλούκι σέ παλούκι, θά τοϋ μπει τό παλούκι.

Γίνηκαν οι κώλοι, νά μπαταλιάρουν’ τά μουνιά.

“Αλλοι μπαίνουν κι άλλοι βγαίνουν κι άλλοι τό βρακί τους δένουν.

Ασπρος κώλος, μαύρος κώλος, στο πέρασμα τοΰ ποταμού θά φανεί.