Ας ειν’ καθάριο τό γυαλί κι ας φάει σκατά πού τό λαλεί.

Τόν κώλο βάζεις μάγειρα; Σκατά σοϋ μαγειρεύει.

Κάθε μέρα στο χαμάμι χέζει ο διάβολος στή γούρνα.

“Ασε νά σέ χέσουνε κι αν σέ πλύνουν, πές μου το.

Ή λίρα, καί μέσα στά σκατά νά πέσει, πάλι λίρα θά είναι.

“Οποιος σέ κλάσει, χέσε τον, μή βγει καλύτερος σου.

“Οποιος ζεΐ ελπίζοντας, πεθαίνει χέζοντας.

Και τό σκατό του ξεραίνει και τό τρώει.

Καλοκαιρινό σκατό, τό χειμώνα μέλι.

Άμα χέσεις στη θάλασσα θα το βρεις στ’αλάτι.

Και τό σκατό λίγο είναι μα ολα τά μαγαρίζει.

Κλάνει ό κώλος του, να βγει η ψυχή του.

Οποιος πετάει πέτρες στο βόθρο, σκατώνεται.

Οποιος έχει πολύ πιπέρι, βάζει και στον κώλο του.