Τα πάντα για την Παιδεία. Μεταπτυχιακά εξωτερικού, μεταγραφές, υποτροφίες, συνέδρια. Το esos.gr έχει μεγάλη αύξηση στην κίνησή του τελευταία. Η Παιδεία έχει ζήτηση. Διαδικτυακά μιλώντας οι δάσκαλοι είναι προβλέψιμοι και μονίμως πεινασμένοι για πληροφορίες. Εξού και το esos.gr πουλάει όλο και περισσότερη διαφήμιση…
humanflows and unemployment rate from Nathan Yau on Vimeo.
Το βίντεο είναι μια πρώτη οπτικοποίηση της ροής ανθρώπων σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΗΕ. Ανθρώπων που ψάχνουν δουλειά. Ίσως θα έπρεπε να το δείχνουν στα σχολεία στις αρχές του Λυκείου. Εκεί πριν αποφασίσουν όλα τα Ελληνόπουλα σε πιο πανεπιστήμιο θέλουν να πάνε. Ή μήπως να δείχναμε στους γονείς στο δημοτικό αυτόν τον πίνακα στα αριστερά;
H σχέση ανάμεσα στο μέγεθος της τάξης και τις επιδόσεις των παιδιών είναι σχεδόν απόλυτη. Μήπως στην επόμενη απεργία τους οι εκπαιδευτικοί κάνουν τον κόπο να μας πούνε κιόλας γιατί την έκαναν;
Αλλά που θα έβρισκαν δεδομένα; Δείτε για παράδειγμα το http://nces.ed.gov/ . Εθνικό Κέντρο για Στατιστικά στην Παιδεία. Πληθώρα χρήσιμων δεδομένων για να σκεφτείς, αναλύσεις και για να πάρεις θέση σε κάποιο εκπαιδευτικό ζήτημα. Έκανα δυο άρθρα για αυτό το θέμα πρόσφατα: το “τεμπέλης ο Έλλην δάσκαλος;” και το “¨πως καταλαβαίνουμε τι περικοπές να κάνουμε στην Παιδεία;” Και στα δυο θα θαυμάσετε γραφικά και οπτικοποιήσεις τις οποίες στην Ελληνική Στατιστική Υπηρεσία ίσως ούτε καν ξέρουν να προφέρουν ακόμα.
Στον πίνακα δεξιά βλέπετε κάτι απλό, σχεδόν αυτονόητο, αλλά το οποίο θα έπρεπε να αποτελεί μπούσουλα για την χάραξη πολιτικής στην Παιδεία. Υποτίθεται ότι είναι εξισωτικός κοινωνικός παράγοντας, ότι μπορεί ένα φτωχό παιδί χάρη στο εκπαιδευτικό μας σύστημα να αλλάξει την κατάστασή του. Κατά πόσο ισχύει αυτό όμως; Για να φτιάξουμε έναν τέτοιο πίνακα απαιτείται μακροχρόνια παρακολούθηση των ίδιων παιδιών. Να δούμε την ίδια γενιά παιδιών στην πορεία τους από το δημοτικό ως το πανεπιστήμιο. Δεν είναι δύσκολο αλλά απαιτεί:
1. Πολιτική βούληση. (Δηλαδή να πούνε στην ΕΛ.ΣΤΑΤ. να το κάνει!)
2. Αξιολόγηση (Να υπάρχουν κάποιοι βαθμοί τους οποίους να παρακολουθούνε οι στατιστικάνθρωποι)
3. Σταθερότητα στο εκπαιδευτικό σύστημα (Να μην αλλάζει το σύστημα βαθμολόγησης κάθε τρεις και λίγο).
Βέβαια στο τελευταίο σημείο θα αρχίσω από μόνος μου τις αντιρρήσεις. Γιατί για ένα ζωντανό πολιτικό σύστημα, οι περίοδοι αλλαγών είναι επίσης ευκαιρία να μάθεις κάτι. Δείτε στην διεύθυνση http://lonelydatum.com/visualize/cut-scores/ πως επεξεργάστηκαν και παρουσίασαν μια αλλαγή στο σύστημα αξιολόγησης στο Μίτσιγκαν.
Η συγκέντρωση και ανάλυση δεδομένων θα έπρεπε να είναι το πρώτο πράγμα που απασχολεί τους πολιτικούς. ΠΡΙΝ κάνουν ή προτείνουν αλλαγές. Δείτε για παράδειγμα το http://www.university-autonomy.eu Έχεις πρόβλημα με την έλλειψη αυτονομίας στα πανεπιστήμια; Βγάζεις μια σειρά δεδομένων που στηλιτεύουν ότι σε ενοχλεί και αναδεικνύουν τους παράγοντες που θέλεις να επηρεάσεις. Για παράδειγμα διαβάζουμε ότι :
” The institutional autonomy of Greek universities is limited in all dimensions. Organisational autonomy is rated as “medium low”, financial, staffing and academic autonomy as “low”.
At the organisational level, the law states multiple selection criteria for the executive head: candidates must hold a doctoral degree and an academic position and come from within the university in question. Greek universities are unable to include external representatives in their governing body and their internal academic structures are subject to approval by the education ministry.”
Ακόμα και δύσκολα θέματα, όπως η εκπαιδευτική μεταρρύθμιση, μπορούν να οπτικοποιηθούν. ΠΡΕΠΕΙ να οπτικοποιηθούν. Αν δεν μπορεί κάποιος να μετατρέψει μια πρόταση σε κάτι κατανοητό, ειδικά αν αναφερόμαστε στην παιδεία, κάτι κάνει λάθος!
Κάντε κλικ στην εικόνα ή στην διεύθυνση http://www.politikatlas.de/schulreform/ (Ναι, χορηγός η Vodafone. Έχετε πρόβλημα; Να μην έχετε! Διαχωρίστε επιτέλους το κόστος μιας ενέργειας από την ουσία της.) Οι προτάσεις για εκπαιδευτική μεταρρύθμιση παίρνουν σάρκα και οστά με τρόπο κατανοητό. Προφανώς αυτοί δεν τέλειωσαν ελληνικό σχολείο όπου επιβραβεύεται ο βερμπαλισμός και η ασάφεια…
Γιατί βέβαια και οι πολιτικοί μας δεν θέλουν να ξεκαθαρίσει η κατάσταση. Δείτε στην Αγγλία πως συνδέουν άμεσα τα έξοδα με την φορολόγηση. Για να καταλάβουμε πόσο λίγα πληρώνουμε κάθε μέρα για την παιδεία.
Γκέγκε; Η διαδραστική βερσιόν είναι εντυπωσιακή γιατί δείχνει και πόσο λίγο αυξάνεται η συνεισφορά ανάλογα με το εισόδημα. Όταν πας στο καφέ και πληρώσεις τρία ευρώ τον φραπέ σου, να ξέρεις ότι αντιστοιχεί σε 4 μέρες πανεπιστημιακής παιδείας…
Στα προηγούμενα άρθρα έδωσα πολλά παραδείγματα τρόπους παρουσίασης και αξιολόγησης σχολείων. Όσο πιο πολλούς παράγοντες συμπεριλάβουμε, τόσο πιο δίκαιο είναι. Τόσο πιο πιθανό να οδηγήσει σε βελτίωση η αξιολόγηση και η πίεση που θα ασκηθεί. Για παράδειγμα αριστερά βλέπετε από την Αγγλία μια τέτοια προσπάθεια που επικεντρώνεται στο πόσο χαρούμενα είναι τα παιδιά σε κάθε σχολείο.
Η Παιδεία δεν είναι κάτι ιερό. Δεν είναι κάτι μαγικό. Είναι από τα πιο σημαντικά σημεία πιθανών αλλαγών σε μια κοινωνία και ως εκ τούτου θα έπρεπε να είναι πρώτη προτεραιότητα. Αλλά πρέπει να την φέρουμε σε ένα επίπεδο κατανοητό για να την αντιμετωπίσουμε. Κατανοητό σε όλους. Οι καλοί δάσκαλοι δεν αρκούν. Οι τέλειες αίθουσες και όση τεχνολογία και αν πετάξεις στο πρόβλημα, δεν λύνεται από μόνο του.
Παιδεία είμαστε όλοι μας. Και σε ένα ιδιαίτερα πολύπλοκο παγκόσμιο χωριό, πρέπει όλοι να ασχοληθούμε με την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση.
Μη πιστεύετε εμένα, διαβάστε κάνα βιβλίο μόνοι σας…
http://www.epi.org/publication/webfeatures_snapshots_20051012/
http://nces.ed.gov/
http://escholarship.org/uc/uclastat_cts_tise