Δεν καταλαβαίνω γιατί επιμένεις να βγούμε με αυτούς τους ξενέρωτους.
-Έλα βρε αγάπη…
Μα είναι τελείως βαρετοί!
-Κάντο για μένα…
Είμαστε λοιπόν σε εστιατόριο πολύ πιο ακριβό από ότι δικαιολογείται οποιαδήποτε εποχή, πόσο σε κρίση, με ζευγάρι το οποίο δεν καταλαβαίνει από τέτοια. Το πουκάμισο του τύπου είναι μια από αυτές τις μάρκες που δεν τις ξέρω καν. Εκεί που πήγε το άλογό του μετά το πόλο ίσως. Δεν έχω ιδέα τι να συζητήσουμε, έχω καιρό να περάσω από ιατρείο ή κομμωτήριο για να ξέρω τι κάνει η Μενεγάκη τελευταία.
- Λοιποοοοόν… πως γνωριστήκατε;
Με έπιασε απροετοίμαστο η γκόμενα. Απέφευγα να την κοιτάξω γιατί όπως και να κοιτούσα ήξερα ότι μετά θα είχα κρεβατομουρμούρα. Δεν με νοιάζει ποιος γιατρός τα έφτιαξε, αλλά τα στήθη της ήταν εκπληκτικά. Όσες ώρες και να πέρασε με το laser άξιζε τον κόπο, ακόμα και με πλάγιες ματιές την είχα τσεκάρει. Ήταν άψογη σε κάθε λεπτομέρεια.
Αλλά προφανώς βούρλο.
- Εμείς αγαπούλα θυμάσαι πως γνωριστήκαμε;
Κοίταξε τον τύπο με το ακριβό πουκάμισο με αυτή την προσποιητή χαριτωμενιά που με εκνευρίζει. Η ερώτηση «πως γνωριστήκαμε» είναι βέβαια τεράστια παγίδα. Κανονικά θα έπρεπε να απαγορεύεται. Ούτε για υπενθύμιση του κωδικού σου στο Hotmail δεν έπρεπε να υπάρχει. Αποτελεί μυθολογία του κάθε ζευγαριού και – όπως κάθε μυθολογία – εξελίσσεται και αλλάζει διαρκώς με τον καιρό. Γύρισα προς την δικιά μου με την ελπίδα ότι θα μου συμπαρασταθεί ή θα βοηθήσει. Δυστυχώς έπαιζε το παιχνιδάκι όμως. Όση ώρα ο ξενέρωτος με την βλαμμένη μας έλεγαν για τα ηλιοβασιλέματά τους στην Σαντορίνη, έσπαγα το κεφάλι μου γιατί ήξερα ότι ερχόταν η σειρά μου. Από την δευτέρα Γυμνασίου έχω να αγχωθώ τόσο πολύ, εκείνη την φορά που μας ρώταγε ο Θρησκευτικός έναν έναν διάφορα ηλίθια στην καθαρεύουσα και μας έβαζε επιτόπου βαθμό ή και αποβολή. (Ήταν και διευθυντής.)
- …και έτσι μετά την περιπέτεια στο πλοίο αποφασίσαμε να τα φτιάξουμε και επισήμως και να μην πούμε τίποτα στην κολλητή μου, ούτε στο αφεντικό του!
Η εξιστόρηση είχε τελειώσει. Είχα δυο επιλογές. Να τους προτείνω να το ξαναπούνε για να το εκδώσω σε Άρλεκιν ή να πάρω σειρά. Η καλύτερη άμυνα είναι η επίθεση. Γύρισα με όσο πιο γλυκανάλατο ερωτιάρικο ύφος μπορούσα να θυμηθώ προς την δικιά μου:
- Για πες στα παιδιά και την δικιά μας ιστορία!
- Όχι! Πες εσύ!
Με έδωσε στυγνά. Plan B ο Αλέξης.
- Η αλήθεια είναι ότι είναι πολλά που δεν ξέρεις αγάπη μου. Γιατί συνήθως λέμε για εκείνο το βράδυ στο σινεμά και δεν ξέρεις τι έγινε πριν.
Και οι τρεις στο τραπέζι ενθουσιάστηκαν με την ανατροπή.
- Είμασταν μεν φίλοι στο Facebook κάνα δίμηνο πριν βγούμε αλλά δεν ξέρεις τι είχα κάνει για να γίνουμε φίλοι στο Facebook. Είχα κάνει ολόκληρη διαφημιστική καμπάνια με κοινό… εσένα μόνο. Παλιά γινόταν. Διάλεγες περιοχή, ηλικιακό κοινό, ενδιαφέροντα… ε, είδα τα likes σου, ήξερα που μένεις και μου έβγαλε ότι «αυτή την διαφήμιση θα την δούνε… ΕΝΑ άτομο».
- Ήξερες την διεύθυνσή μου;
- Α, αυτό. ΟΚ, ομολογώ ότι είχα βάλει ντετέκτιβ.
Νέκρα στο τραπέζι αλλά ακόμα στα μάτια τους όλοι περίμεναν ρομαντική ιστορία, οπότε συνέχισα ακάθεκτος.
- Όταν έκανες κλικ στον σύνδεσμο που είχα βάλει στην διαφήμιση, έμαθα την IP σου. Ε, χάκαρα λίγο και έμαθα πολλά ακόμα για εσένα. Δηλαδή νομίζεις τυχαία έστειλα κίτρινα τριαντάφυλλα; Έτσι που τα έσωζες όλα αυτά τα προσωπικά στο My Documents ρε αγάπη μου… σαν να ήθελες να τα μάθω!
- Μα η Μαρία μας σύστησε!
- Ναι, και με την Μαρία έκανα αντίστοιχη προεργασία. Την είχα περικυκλώσει κάνοντας φίλους διάφορους κοινούς γνωστούς και μετά έγραφα δυο εβδομάδες διάφορα ευαίσθητα σε μια ομάδα που είναι και αυτή. Θέμα χρόνου ήταν να μου κάνει αίτημα φιλίας. Ήξερα ότι θα χρειαστεί πληροφορίες για αυτό το χόμπι και απλά γράφτηκα σε διάφορα φόρουμ του χώρου μέχρι να την πετύχω. Μετά έκανε το λάθος να έρθει στη μάζωξη και να συνδεθεί στο wifi μου… οπότε χάκαρα και το κινητό της για να ξέρω τι θα λέτε για εμένα στο chat.
Είχα προφανώς περάσει προ πολλού την γραμμή του «α, τι ρομαντικός». Η πλαστικοβυζού με τα τέλεια δόντια έκρυψε το iPhone της μην και το χακάρω κι αυτό. Άρχισα να το διασκεδάζω.
- Αχ, τι γλυκιά που ήσουν τότε! Δεν ήξερες τίποτα και εγώ τα ήξερα όλα! Είχα βάλει και ένα μικρό Trojan στο laptop σου οπότε ενεργοποιούσα την κάμερα ή το μικρόφωνο όποτε ήθελα. Άκουγα όλα που σου έλεγε η μάνα σου για τα αγόρια και το σεξ, τα μπινιλίκια του πατέρα σου… α και να ξέρεις ο αδελφός σου όταν λείπεις το ξεσκίζει το YouPorn, ε;
Δεν πρόλαβα να φτάσω στα καλύτερα. Η δικιά μου δουλεύει σε γραφείο δημοσίων σχέσεων, κλωτσήσαν τα επαγγελματικά ρεφλέξ της. Η άλλη δεν δουλεύει αλλά ενεργοποιήθηκαν τα γυναικεία αντανακλαστικά κι εκεί.
- Λοιποοοοοοόν!
Ή θα με χωρίσει ή θα αποφύγει παρόμοια ραντεβού. Όπως και να’χει δεν θα ξαναχρειαστεί να προσπαθήσω να θυμηθώ το βλακώδες Ιρανικό έργο που είχαμε δει στον Δαναό εκείνο το βράδυ πριν πρωτοπηδηχτούμε στο αμάξι.
