Love, love me do
You know I love you
I’ll always be true
So please
Love me do.
5 Οκτωβρίου 1962. Σαν σήμερα, το πρώτο signle των Beatles σκάει μύτη με τρεις απλές, άμεσες και σέξυ λέξεις… Αγάπα με. Δύο για την Ελληνική τους μετάφραση.
Μισός αιώνας πέρασε από τότε και ακόμα αγαπάμε, μας έμεινε κουσούρι.
Με ένα σύντομο φλας μπακ σε εκείνη περίπου την εποχή αρχίζουμε να μυρίζουμε τις αλλαγές, που έφεραν τα 60’s.
Βλέπουμε την εισαγωγή του πρώτου έγχρωμου φοιτητή σε Πανεπιστήμιο, τον John Glenn να μπαίνει σε τροχιά γύρω από τη γη, το τείχος να υψώνεται ακόμα πιο ψηλά ανάμεσα στην Ανατολική και τη Δυτική Γερμανία και την Ελλάδα να βρίσκεται αποκλεισμένη (τι περίεργο) από τις διεθνείς χρηματαγορές, λόγω του προπολεμικού της χρέους. Στην κινηματογράφο παρακολουθούμε Lawrence of Arabia.
Οι γκρίζες μέρες του 50 έχουν φύγει και έρχεται το Technicolor να βάλει την πινελιά του. Τον Απρίλη του 62 κάποιος κύριος Brian Jones συναντά δυο νεαρούς μουσικούς, τον Michael Philip Jagger και τον Keith Richards σε ένα jazz club του Δυτικού Λονδίνου. Ποιος να φανταζόταν την εξέλιξη αυτής της συνάντησης;
Τον ίδιο Απρίλη ο Bob Dylan κυκλοφορούσε το πρώτο του άλμπουμ, ενώ τέσσερις μήνες μετά, στις 5 Αυγούστου η Marilyn Monroe βρίσκεται νεκρή και την επομένη συλλαμβάνεται ο Nelson Mandela στη Ν. Αφρική.
Το Φθινόπωρο φέρνει την Άνοιξη για τους Beatles, τον Δρ Νο για τον James Bond και την απομάκρυνση των σοβιετικών πυραύλων από την Κούβα, με δέσμευση των Αμερικανών, να μην πειραχτεί ούτε τρίχα από τον Κάστρο. Μια κρίση είχε μόλις τελειώσει και πολλές άλλες θα άρχιζαν.
Σαν σήμερα σχεδόν μισό αιώνα πριν οι άνθρωποι πολεμούσαν για τα πολιτικά τους δικαιώματα, την ισότητα και την παγκόσμια ειρήνη.
Γιατί όχι;
Ο κόσμος ήταν πολύ νέος ακόμα, ο Paul Mc Cartney, μόλις 22, ο John Lennon, 20, πολλοί από εμάς αγέννητοι και το Love me Do, τρεις λέξεις που τις σιγοψιθυρίζεις παρέα με μια φυσαρμόνικα.