O Τόμυ Λη Τζόουνς επιστρέφει στην σκηνοθεσία μετά τις ”Τρεις ταφές..” και αυτή του η ταινία ΔΕΝ είναι ένα γουέστερν με την τυπική έννοια της λέξης. Ο ίδιος στις Κάννες τα ‘έχωσε’ εν μέρει σε όλους όσους την χαρακτήρισαν με αυτόν… τον κλισέ όρο! Γι’ αυτό κι εγώ ξεκινάω έτσι την παρουσίαση της ταινίας, ώστε να τα έχω καλά με τον αρχηγό, που όταν βρίσκεται πίσω από τις κάμερες δεν σηκώνει πολλά πολλά!
Ο βραβευμένος με Όσκαρ ηθοποιός λοιπόν αναλαμβάνει να σκηνοθετήσει αλλά και να πρωταγωνιστήσει δίπλα στις επίσης βραβευμένες με Όσκαρ, Μέριλ Στριπ, η οποία 5 λεπτά ρόλο ακόμη να είχε μπορεί να τσίμπαγε και καμιά υποψηφιότητα έτσι για να βρίσκεται… (αστειάκι) και την σπουδαία Χίλαρι Σουάνκ, σε μια ταινία που θα μπορούσε άνετα να χαρακτηριστεί μια σύγχρονη Οδύσσεια στην εποχή του Φαρ Ουέστ!
Υπόθεση: Βρισκόμαστε στην Νεμπράσκα του 1854 και συγκεκριμένα στη θεοφοβούμενη κοινωνία μιας βρώμικης συνοριακής κωμόπολης όπου ζει μια μοναχική γυναίκα η Μαίρη Μπι Κούντι. Οι εκπρόσωποι της εκεί εκκλησίας έχουν αναθέσει στη Μαίρη, τη συνοδεία τριών παρανοϊκών γυναικών προς τα σύνορα με την ανατολή.
Στο δρόμο για τα σύνορα, η Μαίρη θα σώσει τη ζωή του Μπρίγκς, ενός μυστηριώδη παράνομου δραπέτη, ο οποίος δέχεται να τη συνοδεύσει στην αποστολή της, με αντάλλαγμα 300 δολάρια τα οποία θα χρεωθούν αν μόνο καταφέρει να εγγυηθεί ότι θα φτάσουν όλοι στο προορισμό τους, σώοι και αβλαβείς.
Μέσα από περιπέτειες όλων των ειδών… οι δυο μας ήρωες θα έρθουν πιο κοντά με όλους τους δυνατούς τρόπους.
Γνώμη: Εδώ έχουμε μια ταινία για τα ετερώνυμα τα οποία τελικά έλκονται αλλά και μια φιλοσοφική αναζήτηση στα πιο βαθιά στρώματα των ανθρωπίνων σχέσεων με βάση το πώς όλα κάνουν κύκλο και το πώς οι αποφάσεις καθορίζουν το παρόν αλλά και το μέλλον, όχι μόνο το δικό μας αλλά και όσων τις ζωές ”αγγίζουμε” στο πέρασμα μας!
O Tζόουνς μας δίνει μπόλικη τροφή για σκέψη βάζοντας μας ουσιαστικά στην θέση αυτών που κρίνουν και αποφασίζουν.
Απ’ την μία η μοναχική, απόμακρη αλλά ανεξάρτητη γυναίκα και απ’ την άλλη ο απεγνωσμένος και ταλαιπωρημένος από κακουχίες κάου μπόι του οποίου ξαφνικά η ζωή προσφέρει επιλογές και λύσεις! Το κοινό σημείο είναι η μοναξιά αλλά και το κόστος της απόφασης που θα πρέπει να πάρουν!
Ποιας απόφασης δηλαδή σε απλά… ”καουμπόικα”; Aν τελικά δυο άνθρωποι μπορούν να πορευτούν μαζί στην λεωφόρο που λέγεται… ζωή, παραμερίζοντας τον εγωισμό και τα προσωπικά τους δεδομένα και ‘θέλω’.
”Μέχρι το τέλος”… λοιπόν… με φόρα από τις Κάννες, γιατί ο κινηματογράφος είναι η ύψιστη μορφή τέχνης!
Καλές Προβολές φίλοι!
Απολαύστε το τρέιλερ!
