Ήταν μια φάση στο τρίτο παιχνίδι των τελικών που ο LeBron έκοψε πάσα του Curry στον Green. Εκεί που θα έτρωγαν σίγουρα δυο πόντους, την χτύπησε δυνατά. Τρία λεπτά έμεναν στο τρίτο, εκεί κοντά στο τρίποντο. Ίσως όχι τυχαία, σύνολο 9, όσα τα αιώνια στοιχεία του Αριστοτέλη, ο αριθμός που κοτσάρουν οι Κινέζοι στους δράκους και οι μέρες που κάνει να πέσει κάτι από τα Ουράνια ως τη Γη στην αρχαία μας μυθολογία. Ταιριαστό για τον LeBron, γενικά τέτοιες παρέες κάνει.
Κόβει λοιπόν την πάσα, την στέλνει μακριά και τρέχουν με τον Curry να την προλάβουν. Αν και πιο μεγάλος και θεωρητικά δυσκίνητος, ο LeBron ως στοιχείο της φύσης φτάνει οριακά πρώτος και ο Curry από την φόρα του τον τρακαράει, οπότε τραντάζεται το τραίνο, του ψιλοφεύγει η μπάλα, πέφτει στα τέσσερα αλλά καταφέρνει να συνεχίζει την τρίπλα και σε αυτή την στάση γιατί βασικά αν δεν έπαιζε μπάσκετ θα μπορούσε να παίζει σε οποιοδήποτε άλλο άθλημα όπως ενόργανη γυμναστική ή και σε τσίρκο.
Με το που σηκώνεται ο LeBron και πριν καταλάβουν οι υπόλοιποι τι έγινε καν, έχει ήδη πετάξει την μπάλα στον Kyrie Irving ο οποίος ήταν μπροστά γενικώς αλλά όχι δίπλα στο καλάθι, ούτε καν κοντά σε περιοχή που συνορεύει με το καλάθι. Παρόλα αυτά ή ίσως επειδή ακριβώς δεν είχε καταλάβει ακριβώς τι γινόταν, πέταξε την μπάλα. Με την πολύ ευρεία έννοια, όχι την μπασκετική. Βασικά σα να ήθελε να την πετάξει εκτός σταδίου. Εκτός πόλης. Είναι μακριά τα σύνορα της Πολιτείας, αλλιώς θα το έγραφα κι έτσι. Χωρίς υπερβολή, έπαιζαν Τετάρτη 8 Ιουνίου και ο Kyrie πέταξε την μπάλα στην Τρίτη 7 Ιουνίου.
Αλλά ψιλά γράμματα. Ο LeBron σηκώθηκε. Πήδηξε με τόση φόρα που έβλεπες τα Newton της πίεσης που ασκούσε στον πλανήτη καθώς έσπρωχνε με τα πόδια του, έβλεπες την θερμοκρασία του αέρα γύρω του σαν άσφαλτος το καλοκαίρι. Ή μπορεί απλά να στράβωσε το Σύμπαν γύρω από το πεδίο του. Ο Kyrie κάποτε έλεγε ότι η Γη είναι επίπεδη, ε o LeBron την στράβωσε μάλλον. Στη χειρότερη έκανε κρατήρα όλη τη γειτονιά. Και ταξίδεψε πίσω στο χρόνο, πήγε στην Τρίτη που πέταξε την μπάλα ο άλλος, την μάζεψε κάπως με το ένα χέρι, έστρεψε την πυρηνική του κεφαλή προς το καλάθι και την κάρφωσε με τέτοια φόρα που νιώθω ότι θα έπρεπε να βρω άλλη λέξη. Σαν Γερμανική λέξη με πολλά παράγωγα. Την ηλεκτροτουρμπινουδρογονοκάρφωσε με τέτοιο τρόπο που ακαριαία νιώσαμε όλοι μια βαθιά λύπη σε όλο μας το κορμί προσπαθώντας να διανοηθούμε πόσο λιγότερο εντυπωσιακές είναι ολόκληρες οι ζωές μας από αυτό το ένα κάρφωμά του.
Πριν το κάρφωμα, το σκορ ήταν Cleveland 77 – Golden State Warriors 59. Μετά το κάρφωμα το σκορ ήταν Cleveland 79 – Golden State Warriors 59. Μου φάνηκε το πιο άδικο πράγμα στον κόσμο και ακόμα δεν το δέχομαι. Δεν μπορεί να υπάρχει κάποια παράλληλη πραγματικότητα στην οποία όλο αυτό που έκανε ο LeBron Raymone James αξίζει όσους πόντους άξιζαν και κάτι σκέτα σουτάκια που μπήκαν πριν και μετά.
Ήταν ένας παίχτης κάπου από κάτω από τους πλανήτες που έβοσκε όταν κάρφωνε ο LeBron που όχι μόνο δεν είχε προλάβει να καταλάβει από που ήρθε, αλλά έμοιαζε στη φάτσα σαν εκείνους στην ταινία με τα τεράστια κύματα όταν είδαν το υπερτεράστιο κύμα να υψώνεται μπροστά στην βαρκούλα τους. Center ήταν, πιο ψηλός θεωρητικά αλλά πρακτικά μάλλον λάθος το γεγονός ότι πήδηξε να σταματήσει τον πύραυλο James. Κατάφερε μάλιστα να διατηρήσει την ισορροπία του πράγμα που σήμαινε ότι το στήθος του ήταν ακριβώς στο ύψος του πέους του LeBron. Μπορώ να σκεφτώ αρκετά καλύτερα σημεία να σε ακουμπήσει το πέος του LeBron, πόσο μάλλον όταν το πλάνο θα το βλέπουν οι επόμενες γενιές σε αργή κίνηση πολλές φορές. Εκείνη τη στιγμή όμως νομίζω ότι δεν το κατάλαβε καν. Ο LeBron δεν σηκώθηκε ΠΑΡΑ την προσπάθειά του να τον κόψει. Ο LeBron απλά πέρασε από ΜΕΣΑ του με τον τρόπο που περνάει ο Δίας όπου γουστάρει και πηδάει όποια θέλει όπως θέλει όποτε θέλει.
Για να συνοψίσω λοιπόν δεν θα έπρεπε όλοι οι πόντοι να μετράνε το ίδιο. Αν ήμουν διαιτητής θα έδινα 23 στον LeBron και 3 για ψυχική οδύνη στον αμυντικό που έφαγε τα τρία του στο στήθος.
