Οι σεξουαλικοί μύθοι που (δεν θα έπρεπε να) πιστεύετε!

Τι ακριβώς εννοείτε όταν αποκαλείτε κάποιον πουριτανό; Και πόσο πρόσφατα πιστεύετε ότι δοκιμάστηκε η πρώτη αντισυλληπτική μέθοδος; Ετοιμαστείτε να ξεχάσετε όσα ξέρετε, καθώς ξεκινάμε για ένα ταξίδι στην σεξουαλική ιστορία του πλανήτη που πηγαίνει πολύ πιο πίσω απ’ όσο νομίζετε.

Μπορεί ένας γυναικείος αστράγαλος που ξεπρόβαλλε σε κοινή θέα κάτω από οκτώ διαφορετικά υφάσματα φορέματος να αποτελούσε σεξουαλικό σκάνδαλο για την βικτωριανή Αγγλία, αυτό όμως ίσχυε μόνο στον δημόσιο χώρο. Γιατί στον ιδιωτικό, οι βικτωριανοί είχαν μια σεξουαλική ζωή που θα έκανε τον μέσο σημερινό χρήστη του internet να κοκκινίσει από ντροπή –την οποία φρόντισαν να αφήσουν παρακαταθήκη στις επόμενες γενιές μέσα από γραπτές μαρτυρίες, ιστορίες και μυθιστορήματα. Μιλάμε για όργια, αιμομιξίες, βιασμούς, παιδοφιλία, σαδομαζοχιστικές συνευρέσεις… κι αυτά είναι τα πιο συνηθισμένα. Το ημερολόγιο της ίδιας της Βασίλισσας Βικτώριας, που δάνεισε το όνομά της σε μια ολόκληρη εποχή, είναι γεμάτο τέτοιες διηγήσεις –ακόμα και μετά την αυστηρή λογοκρισία στην οποία το επέβαλαν οι κληρονόμοι της.

Κατ’ αρχήν, για την Ιστορία, οι Πουριτανοί ήταν Βρετανοί Προτεστάντες του 16ου και του 17ου αιώνα. Η σχέση που τους αποδίδουμε με το σεξ, και η λέξη που έχει τη ρίζα της στο όνομά της, μικρή μόνο σχέση έχουν με την κοινωνία τους. Βέβαια, ως Χριστιανοί του Μεσαίωνα οι Πουριτανοί δεν ενέκριναν το προγαμιαίο σεξ, αυτό όμως δε σημαίνει ότι δεν συνέβαινε κιόλας. Σύμφωνα με μελέτες, μία στις τρεις γυναίκες ήταν ήδη έγκυος όταν παντρευόταν, κι αν αναλογιστεί κανείς πόσες πιθανότητες υπάρχουν να μείνει κάποια έγκυος την πρώτη φορά που θα κάνει σεξ, καταλαβαίνει ότι για την ακρίβεια η πουριτανική ήταν μια βαθύτατα σεξουαλική κοινωνία –απλώς ήξερε να το κρύβει καλά. Κι όσο για το σεξ εντός του γάμου; Καμία σχέση με το «αποκλειστικά για τεκνοποίηση» της ρωμαιοκαθολικής εκκλησίας. Για τους Πουριτανούς, η σεξουαλική ικανοποίηση του ή της συζύγου συμπεριλαμβανόταν στα θρησκευτικά καθήκοντα –υπάρχει μάλιστα τουλάχιστον μία γνωστή περίπτωση Πουριτανού που αφορίστηκε από την εκκλησία του επειδή αρνήθηκε να κάνει σεξ με την σύζυγό του. Η ανικανότητα ή η κακή απόδοση στο σεξ θεωρούνταν ικανές αιτίες διαζυγίου. Και το κερασάκι στην τούρτα; Καθώς κάθε γάμος ήταν η ένωση ανάμεσα σε έναν άνδρα, μια γυναίκα και τον Χριστό, οι Πουριτανοί έφταναν τόσο μακριά ώστε να μιλούν στις νεοπροσηλυτισθείσες τους για τις «ηδονικές απολαύσεις» που τις περιμένουν στον Παράδεισο με τον «ουράνιο σύζυγό» τους. Ναι, στο σεξ με τον Ιησού αναφέρονταν, για όποιον δεν κατάλαβε.

Είναι το περίφημο «σεντόνι με την τρύπα», και όλο και σε κάποια ταινία το έχετε πετύχει. Υποτίθεται ότι προστατεύει τους ευσεβείς, ορθόδοξους Εβραίους από το να δουν –θεός φυλάξοι– την γυναίκα τους γυμνή, και είναι ένας από τους πιο αστείους σεξουαλικούς μύθους που κυκλοφορούν εδώ και αιώνες. Για την ακρίβεια, εκτός του ότι οι Εβραίοι –ορθόδοξοι και μη– είναι κανονικοί άνθρωποι και σαν τέτοιοι κάνουν σεξ, ο εβραϊκός νόμος απαγορεύει το σεξ με τα ρούχα ή με οποιοδήποτε κάλυμμα, σουτιέν περιλαμβανομένων. Από πού μας προέκυψε, λοιπόν, αυτός ο μύθος; Από το tallit katan, ένα είδος εσωρούχου που φορούν οι ορθόδοξοι Εβραίοι, και το οποίο μοιάζει αρκετά με σεντόνι με τρύπα. Αυτή η τρύπα χρησιμεύει για να περνά το κεφάλι, αλλά όλοι πια ξέρουμε τι μπορεί να σκεφτεί ένας κακοπροαίρετος άνθρωπος που το βλέπει απλωμένο στην μπουγάδα του εβραίου γείτονά του.

Ο ευρύτερα διαδεδομένος μύθος της μικρής μας λίστας δεν θα μπορούσε να απέχει περισσότερο από την αλήθεια. Για την ακρίβεια, στο Μεσαίωνα θεωρούταν ότι το αναπαραγωγικό σύστημα της γυναίκας ήταν ακριβώς το ίδιο με το ανδρικό, απλώς… το μέσα έξω, πράγμα που αυτομάτως σήμαινε ότι η σύλληψη δεν μπορούσε να επιτευχθεί αν δεν έφταναν και οι δύο παρτενέρ σε οργασμό κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής τους συνεύρεσης. Και επίσης, ήταν κοινή γνώση ότι η έλλειψη οργασμού σε οποιοδήποτε φύλλο οδηγεί σε επιβλαβή για την υγεία συσσώρευση «σπερματικού υγρού» στον οργανισμό. Όσο για την αντισύλληψη; Αυτή εφαρμοζόταν με ένα σωρό διαφορετικές μεθόδους ήδη από την εποχή των αρχαίων Αιγυπτίων. Στην αρχαία Ρώμη, μάλιστα, οι γυναίκες είχαν το αντίστοιχο «χάπι της επόμενης μέρας», το οποίο λεγόταν silphium και φτιαχνόταν από ένα φυτό της οικογενείας του σημερινού μάραθου. Κι αν βιαστήκατε να σκεφτείτε «και τι μ’ αυτό; Εδώ μπορεί να πίστευαν ότι θεραπεύουν τον καρκίνο του στομάχου τρώγοντας ευλογημένες βδέλλες», μάθετε ότι σύγχρονοι επιστήμονες δοκίμασαν ένα βότανο παρόμοιο με αυτό των αρχαίων Ρωμαίων σε ποντίκια και διαπίστωσαν ότι είχε σχεδόν 100% επιτυχία. Και γιατί δεν τους έδωσαν το ίδιο ακριβώς βοτάνι; Γιατί οι Ρωμαίοι το χρησιμοποίησαν τόσο πολύ που κάποια στιγμή εξάντλησαν τα αποθέματα του πλανήτη.

Επιμέλεια: Ηρώ ΚουνάδηΠηγή: www.in2life.gr