Αρκετά χιλιόμετρα μακριά από την Αθήνα, σε ένα από τα πολλά όμορφα χωριά της ελληνικής περιφέρειας ζούσε ο Τάσος. Παληκάρι σωστό, εκεί γύρω στα 30 και κάτι, κτηματίας, ψηλός, αρρενωπός, με μούσκουλα λόγω ατέλειωτων ωρών δουλειάς στα χωράφια και με αφοπλιστικό χαμόγελο. Αφοπλιστικό χαμόγελο – πώς μου ήρθε αυτό, πολύ επιτηδευμένο ακούγεται, καλύτερα να το αλλάξω. Ας πούμε, λοιπόν πιο απλά ότι το χαμόγελό του ήταν γοητευτικό. Τούμπανος ο Τάσος, με κοιλιακούς φέτες και πόδια γυμνασμένα…προικισμένος σε όλα τα επίπεδα, if you know what I mean….
Τα κορίτσια του χωριού στα πόδια του. Η Μπίλιω τρελλά ερωτευμένη μαζί του, η Σύρμω, που ήταν κι εκείνη κληρονόμος άλλου μεγάλου κτηματία, τον γούσταρε τρελλά. Η Βαγγελιώ τον ποθούσε κρυφά πίσω από τις κοτσίδες της κι η Χάιδω η πιο τολμηρή από όλες ήταν μαζί του τον τελευταίο καιρό, κάνοντας όλες τις υπόλοιπες να σκάσουν. Να το κάνουμε λίγο πιο πικάντικο; Και δεν το κάνουμε; Υπήρχαν και κάποιες παντρεμένες, που έπλητταν από βαρεμάρα στο γάμο τους και πολύ θα ήθελαν λίγη δράση στο κρεβάτι τους…. Αλλά ο Τάσος χάρακας. Όλα κι όλα, με παντρεμένες δεν πήγαινε ποτέ. Τι πρόβλημα κι αυτές… κολλάνε κι άντε μετά να τις ξεκολλήσεις. Άσε που ο άντρας τους, αν το ανακαλύψει, μπορεί να βρεθεί με σκάγια στον κώλο ο Τασούλης και να έχουμε άλλα… Απαπα μακριά οι παντρεμένες!
Οι ζωντοχήρες πιο βολικές ήταν, αλλά στο χωριό δεν είχαν και πολλές. Βλέπεις η εικόνα της ευτυχισμένης οικογένειας καλά κρατεί…Κι ο Τασούλης είχε πώς να το πω… ‘φουσκοδεντριές’! Ώσπου ένας κολλητός ένα βράδυ του μίλησε για το facebook. Κι ο Κολόμβος ανακάλυψε την Αμερική!
‘Έλα ρε συ και πώς γίνεται;’.
Ο κολλητός πιο προχωρημένος του εξήγησε πως δουλεύει η μηχανή.
‘Βρίσκεις ωραίες γυναίκες όχι κοριτσάκια ρε μαλάκα, μη μας πάνε και μέσα. Κι αρχίζεις το ψηστήρι…ομορφιά μου, κούκλα μου, λιώνω για σενα κι άλλα τέτοια. Είναι και μερικές που το παίζουν δύσκολες…αλλά με λίγο μπλα μπλα παραπάνω πέφτουν κι αυτές!’
‘Τόσο εύκολα ρε… πωπω τώρα μ’έφτιαξες!’
Κατενθουσιασμένος ο Τάσος, την άλλη μέρα σενιάρεται και βουρ στην πιο κοντινή πόλη για smart phone, νέα σύνδεση με internet και τα σχετικά. Η πωλήτρια – όμορφο γκομενάκι by the way- κάτι του είπε και για το skype….Μμμ αν είναι καλό θα το χρησιμοποιήσει κι αυτό. Να κι η πρώτη selfie φωτό και το προφίλ φτιάχτηκε. Προστέθηκαν και καμιά εικοσαριά φίλοι κι ο Τάσος ετοιμοπόλεμος!
‘Να θυμάσαι το παν είναι να είσαι προσεκτικός και με όσες θα νταραβεριστείς να τους λες πως υπάρχει ασφάλεια και πως θα επικοινωνείτε μόνο στο fb. Μη σε κάνουν καμιά ρόμπα ρε και ψάχνεσαι!’, ο κολλητός μετουσίωνε την πολύτιμη πείρα του στον Τάσο. ‘Και πού’σαι ρε ομορφόπαιδο, οι απελπισμένες πέφτουν πιο εύκολα…’
Μέσα σε λίγες βδομάδες ο Τάσος έγινε expert! Στην έκθεση μπορεί να μην ήταν ποτέ καλός αλλά στο μπλα μπλα με τις γυναίκες ήταν και ο πρώτος. Έτρωγε και κάτι πόρτες που και που, αλλά δεν το έβαζε κάτω. Δεν είναι η μια, θα είναι η επόμενη. Μην πτοήσαι αγόρι μου. Και το εξέλιξε, γιατί να ξέρετε, ο Τασούλης ήθελε πάντα να βελτιώνεται και να είναι ο καλύτερος. Να και οι πρώτες επικοινωνίες στο skype, να και το πρώτο στριπτηζ για να θαυμάσει η άλλη και να κολλήσει περισσότερο, ώστε να πέσει σαν ώριμο φρούτο στην αγκαλιά του Τάσου. Κι από φρούτα ήξερε καλά, πιστέψτε με!
Εσείς οι λίγο πιο συντηρητικοί τώρα μην πείτε ‘Απαπα γίνονται τέτοια πράγματα καλε;’ Γίνονται και παραγίνονται. Της εκδιδομένης γίνεται δίπλα μας και δεν έχουμε πάρει χαμπάρι…
Πού είχαμε μείνει; Α, ναι στο θρίαμβο του Mr. Vivere Pericolosamente. Το ‘ζειν επικινδύνως’ του άρεσε του Τασούλη και είχε συναντηθεί με αρκετές από τις γνωριμίες του μέσω fb. Γιατί το παν είναι να περνάμε καλά with no strings attached! Είπα string και πήρε φωτιά η φαντασία του Τάσου πάλι…Κι όταν το αγόρι μας είχε καμιά αποτυχία, ευτυχώς που υπήρχε και η Χάιδω να του σβήνει την κάψα!
Όλα τακτοποιημένα, λοιπόν. Και η πίττα ολόκληρη και ο σκύλος χορτάτος; Χορτάτος, μπα, ανικανοποίητος μου φαίνεται… Για να δούμε τι γίνεται παρακάτω. Ένα βράδυ χαζεύει φωτό στο fb και να’σου πετιέται μπροστά του η Γκόλφω….ταραραραρα. Φαινόταν διαφορετική από τις άλλες στη φωτογραφία της. Όμορφη, ποθητή κι αλλιώτικη. Κλικ και το αίτημα φιλίας εστάλη. Η Γκόλφω, όμως, άργησε να απαντήσει κι όταν το έκανε, ήταν πολύ διστακτική. Χρειάστηκε να αναπροσαρμόσει το ρεπερτόριο ο Τάσος γιατί τα τετριμμένα ‘μου τη δίνεις, με φουντώνεις’ δεν έδειχνε να πιάνουν. Μία κρύο, μία ζέστη, σκοτσέζικο ντους του έκανε κι αυτή!
‘Τι είσαι εσύ ρε παιδί μου;’, σκέφτηκε ο Τάσος. Γούσταρε, όμως, γιατί, είχε η Γκόλφω το κάτι της της το διαφορετικό. Και να το μηνυματάκι από το χωράφι ‘Τι κάνεις ομορφιά μου’ και να το βράδυ ‘μήπως ενοχλώ’ και ‘εμπιστεύσου με γιατί είμαι καλό παιδί’ κάτι σαν το ‘στο χώρο σας εχέμυθα’ ένα πράγμα. Η Γκόλφω, όμως κάστρο απόρθητο! Και του ξεκαθάρισε από την αρχή ότι δεν την ενδιέφερε τέτοιου είδους επικοινωνία… Ξενέρωτο το Γκολφάκι μας, τι λέτε; Ο Τάσος, όμως δεν δέχεται το όχι για απάντηση. Φτου κι απ’την αρχή. Το’χει πάρει πεισματικά. Η γκόμενα αυτή θα πέσει, τελείωσε! ‘Μίλα μας και μη μας αγαπάς’ και σε ενισχυμένη δόση η χιλιοειπωμένη καραμέλα ‘Είμαι καλό παιδί, εμπιστεύσου με.’ Και πώς να τον εμπιστευτεί η Γκόλφω, αφού μίλαγε ο Τασούλης ταυτόχρονα και με άλλες φίλες της στο fb και τους έλεγε ακριβώς τα ίδια πράγματα….
Ώσπου ο Τάσος μετά την τόση προσπάθεια και την εξάντληση όλου του ρεπερτορίου κι αφού η Γκόλφω, όσο κι αν του την έδινε, του τα’χωσε κανονικά, αποφάσισε να αλλάξει γραμμή πλεύσης, να την αφήσει στην ησυχία της και να στραφεί σε κάποια άλλη Γκόλφω, λιγότερο ξενερουά και περισσότερο πρόθυμη για διαδικτυακά κολπάκια. Κι η ζωή συνεχίζεται και τα παθιάρικα μηνύματα έρχονται και πάνε στο fb εκεί αργά το βράδυ. Έμπαινε Τάσο μη χάσεις και το touch σου!
Όπως τη βρίσκει ο καθένας θα μου πείτε… και θα συμφωνήσω. Πήξαμε, ρε παιδιά στο εικονικό, όμως! Για βγείτε εκεί έξω και βρείτε κάτι που είναι πραγματικό! Κι εσύ Τάσο, εκμεταλλεύσου την ομορφιά σου και την εξυπνάδα παληκάρι μου – που την έχεις αλλά την αφήνεις σε χειμερία νάρκη μες το κατακαλόκαιρο-, την αλήθεια αυτού που μόνο εσύ είσαι και βρες τη Γκόλφω που θα σε απογειώσει, εκεί έξω…
ΥΓ: Τα πρόσωπα και τα γεγονότα της ιστορίας είναι πέρα για πέρα φανταστικά και ουδεμία σχέση έχουν με την πραγματικότητα. (αχ αυτό πάντα ήθελα να το γράψω).
