O Sigmund Freud πήρε για πρώτη φορά κοκαΐνη στις 30 Απριλίου 1884. Ήταν τότε 28 ετών και εργαζόταν τότε ως ειδικευόμενος στο Γενικό Νοσοκομείο της Βιέννης. Από την φαρμακευτική εταιρία Merck είχε αγοράσει ένα γραμμάριο για 1,27 δολάρια. Το ποσό δεν ήταν ευκαταφρόνητο για την εποχή. Ήταν όμως εφικτό να αγοράσει κανείς κοκαΐνη, και προπάντων νόμιμο.
Η κοκαΐνη είχε αποδειχθεί ως δραστικό μέσο νάρκωσης των βλεννογόνων, και ως τέτοιο το χρησιμοποιούσαν στις εγχειρήσεις ματιών.
Την ημέρα εκείνη, ο Freud ήταν λίγο αδιάθετος. Αισθανόταν κουρασμένος. Είχε διαλύσει 0,05 γραμμάρια στο νερό, και ήπιε το διάλυμα. Λίγα λεπτά αργότερα διαπίστωσε πως ξαφνικά τα σύννεφα έφυγαν και αισθάνθηκε μια ελαφρότητα.
Ήταν ενθουσιασμένος. Ήταν σε κατάσταση ευφορίας. Ένα έντονο αίσθημα ζέστης εξαπλώθηκε στο κεφάλι του, το οποίο προαναγγέλθηκε από ένα ψυχρό κύμα. Αυτό κι’ αν ήταν εντυπωσιακό φάρμακο. Το φάρμακο έπρεπε να μελετηθεί χωρίς καμιά καθυστέρηση.
Αφού το είχε δοκιμάσει καμιά ντουζίνα φορές, ήταν σίγουρος: η κοκαΐνη δεν είχε καμιά αρνητική επενέργεια, αν εξαιρεθεί το αίσθημα ελαφρού ιλίγγου, που μόνο δυο φορές το είχε νιώσει.
Ο Freud είχε γράψει ένα ενθουσιώδες κείμενο: «Über Coca», όπου ουσιαστικά συνιστά ένθερμα το ναρκωτικό σε όλους. Μετά την χρήση της κοκαΐνης, αισθάνεται κανείς ευφορία, ζωτικότητα και ικανότητα για εργασία-και το καλύτερο: «Αισθάνεται κανείς ότι είναι απλά κανονικός, και δυσκολεύεται να πιστέψει ότι είναι υπό την επήρεια ενός φαρμάκου».
Βάσει της ιατρικής του εμπειρίας, η κοκαΐνη μπορούσε να δοθεί χωρίς καμιά ανησυχία σε περιπτώσεις όπως: προβλήματα με την χώνευση, άσθμα ή αλκοολισμός, όπως επίσης για πνευματική διέγερση, ως αφροδισιακό ή τοπικό αναισθητικό.
Ο Freud είχε έρθει σε συμφωνία με ένα φαρμακείο στην Βιέννη, την Engelsapotheke, ώστε να κατεβάζουν την τιμή της κοκαΐνης σε ειδικές περιπτώσεις – η έλλειψη χρημάτων δε θα έπρεπε να είναι λόγος να μην έχουν όλοι πρόσβαση σε αυτό το θαυματουργό φάρμακο. Σε κάποιον φίλο του, ο οποίος ήταν εξαρτημένος από την μορφίνη, ο Freud είχε δώσει την κοκαΐνη ως φάρμακο.
Κάθε φορά που του ερχόταν η επιθυμία για μορφίνη, θα έπρεπε να παίρνει κοκαΐνη, πράγμα που έκανε. Ο φίλος του φυσικά είχε σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα αποκτήσει εξάρτηση από την κοκαΐνη. Το 1885, ο Freud είχε γράψει στην αρραβωνιαστικιά του, πως ο Fleischl δυστυχώς άλλαξε ψυχικά. «Δείχνει μια μικρόψυχη φιλαρέσκεια, με την οποία προσπαθεί να διατηρήσει την αναγνώριση από τους άλλους, όταν πέφτουν οι δυνάμεις του». Ο Freud είχε υποτιμήσει τον κίνδυνο εξάρτησης, όπως και τις άλλες συνέπειες.
Το ότι η κοκαΐνη μπορεί να μεταβάλει την προσωπικότητα σε μεγάλο βαθμό, πως η μακροχρόνια χρήση μπορεί να οδηγήσει σε κατάθλιψη, διαταραχές του ύπνου, φόβο και συναισθηματική ψυχρότητα, απώλεια αίσθησης της πραγματικότητας και μεγαλομανία, όλα αυτά ο δεν τα είχε προσέξει ο Freud.
Όταν ο φίλος τους είχε πεθάνει, κατά την διάρκεια της θεραπείας του, από στέρηση της μορφίνης την οποία προκάλεσε η χρήση της κοκαΐνης, ο ενθουσιασμός του Freud για την κοκαΐνη είχε πάψει να υφίσταται. Ο ύμνος του στην κοκαΐνη όμως, ευθύνεται εν μέρει για το πρώτο κύμα χρήσης της κοκαΐνης στην Ευρώπη.
Απόσπασμα από το κείμενο του Freud
«Über Coca» Δημοσιεύθηκε στο: Centralblatt für die ges.Therapie. 2, 289-314. 1884 Juli.
Η επίδραση της κοκαΐνης στο υγειές ανθρώπινο σώμα
Έκανα πειράματα και μελέτες, στον εαυτό μου και σε άλλους, που αφορούν την επίδραση της κοκαΐνης πάνω στο υγιές ανθρώπινο σώμα. Τα ευρήματα μου συμφωνούν με τις περιγραφές του Mantegazza περί επίδρασης των φύλλων της κόκας.
Την πρώτη φορά που είχα πάρει 0,05 γραμμάρια cocainum muriaticum, ως υδατικό διάλυμα 1% (δηλαδή είχε διαλύσει τα 0,05 γραμμάρια σε 5 χιλιοστόλιτρα νερό), ήταν μια φορά που ένιωθα εξαντλημένος. Το διάλυμα ήταν πυκνόρρευστο, μάλλον θολό, και είχε μια περίεργη μυρωδιά. Στην αρχή έχει μια πικρή γεύση, η οποία αργότερα μετατρέπεται σε μια σειρά από ευχάριστες αρωματικές γεύσεις. Η ξηρή κοκαΐνη έχει την ίδια μυρωδιά και γεύση, αλλά μεγαλύτερης έντασης.
Λίγα λεπτά μετά την λήψη της κοκαΐνης, επέρχεται ξαφνικά ένα αίσθημα ευχαρίστησης και ελαφράδας. Επέρχεται ένα αίσθημα γλυκό στα χείλη και τον ουρανίσκο, το οποίο ακολούθησε ένα αίσθημα θερμότητας στα ίδια σημεία. Αν πιεί κανείς κρύο νερό, το αισθάνεται ζεστό στα χείλη και κρύο στον λαιμό. Σε άλλες περιπτώσεις, το αίσθημα είναι μια ευχάριστη ψύχρα στο στόμα και στον λαιμό.
Την πρώτη φορά είχα κάποιες τοξικές παρενέργειες, οι οποίες δεν εμφανίστηκαν στα κατοπινά πειράματα. Η αναπνοή είχε γίνει αργή και βαθιά, και ένιωθα κούραση και νύστα. Χασμουριόμουνα συχνά και ένιωθα διανοητικά αμβλύς. Λίγα λεπτά αργότερα είχε αρχίσει να με πιάνει η ευφορία, την οποία είχαν προαναγγείλει ψυχρά κύματα. Αμέσως μετά την λήψη είχα αισθανθεί πως ο σφυγμός είχε αδυνατίσει, και αργότερα είχε αυξηθεί μετρίως.
…
Η επίδραση μεγάλων δόσεων είχε μελετηθεί από τον Mantegazza, σε πειράματα που έκανε στον εαυτό του. Είχε καταφέρει να φτάσει σε μια κατάσταση μεγάλης χαράς που συνοδευόταν από επιθυμία για πλήρη ακινησία. Αυτή η κατάσταση διακοπτόταν από βίαιες, εξαναγκασμένες κινήσεις.
Με μια πιο μεγάλη δόση είχε παραμείνει στην κατάσταση “sopore beato”: ο σφυγμός του ήταν ιδιαίτερα γρήγορος, η θερμοκρασία του σώματος του είχε αυξηθεί λίγο, η ομιλία ήταν παρεμποδισμένη και το γράψιμο ασταθές. Και εν τέλει είχε πολύ εντυπωσιακές και πολύχρωμες ψευδαισθήσεις, που στη αρχή η ένταση τους προκαλούσε τρόμο, αλλά αργότερα ήταν πολύ χαρωπές.
Η τοξική επίδραση δεν προκάλεσε κατάθλιψη, και δεν είχε αφήσει κανένα σημάδι… βάσει των στοιχείων που έχω, φαίνεται πως η χρόνια χρήση της κοκαΐνης δεν προκαλεί βλάβες στο σώμα. Μου φαίνεται αξιοσημείωτο – και το ανακάλυψα στον εαυτό μου, όπως το ανακάλυψαν και άλλοι, ικανοί να κρίνουν τέτοια πράγματα – πως η πρώτη δόση, ίσως και οι επόμενες, δεν δημιουργούν μια καταναγκαστική επιθυμία για χρήση. Το αντίθετο.
Αισθάνεται κανείς αποστροφή προς την ουσία. Αυτό το γεγονός είναι εν μέρει υπεύθυνο για την μη διάδοση της κοκαΐνης στην Ευρώπη, παρ’ όλο που μερικοί την συνιστούν ενθέρμως. …ένας χημικός που προσπάθησε να αυτοκτονήσει παίρνοντας 1,5 γραμμάριο κοκαΐνη, είχε απλά ναυτία και συμπτώματα γαστρεντερίτιδας, χωρίς να παρουσιαστεί διανοητική συσκότιση. …
Θεραπευτικές χρήσεις της κοκαΐνης:
α) Ως διεγερτικό, β) για διαταραχές του πεπτικού συστήματος, γ) για την καχεξία, δ) για την θεραπεία της εξάρτησης από το αλκοόλ και την μορφίνη ε) για το άσθμα, στ) ως αφροδισιακό, ζ) ως τοπικό αναισθητικό.
Πηγή: amethystosbooks