Σαν σήμερα στις 10 Φεβρουαρίου 1910 στην Καλλίπολη της Ανατολικής Θράκης, γεννήθηκε η Έφη Μπέμπο, η μεταγενέστερα κορυφαία ερμηνεύτρια και ηθοποιός, γνωστή ως Σοφία Βέμπο.
Με την κύρηξη του πολέμου το 1940, αναλαμβάνει την εμψύχωση των στρατιωτών στο μέτωπο με σατυρικά και εμψυχωτικά τραγούδια.
Τότε ήταν που την χαραχτήρισαν ως ” Τραγουδίστρια της Νίκης” ενώ το όνομα της ταυτίστηκε με το αλβανικό μέτωπο και το έθνος.
Επειδή τα πολλά λόγια είναι φτώχια πάμε ένα σύντομο μουσικό ταξίδι στα μονοπάτια της υπέροχης φωνής της σε μια εποχή που στα μάτια μας φαντάζει film noir!
Γείρε κοντά μου, αγάπη γλυκιά μου,
θέλω ακόμα ξανά να σου πω…
Πόσο χαίρομαι που μ’ αγαπάς
πάντα κάπου τα βράδια με πας
και τις νύχτες ρωτάς
αν κι’ εγώ σ’ αγαπώ
αλλά αυτά δεν μπορώ να τα πω
Αχ, Μισιρλού, μαγική ξωτική ομορφιά,
τρέλα θα μου ‘ρθει, δεν υποφέρω πια,
αχ, θα σε κλέψω μέσ’ απ’ την Αραπιά.
Ποτέ δε μ’ άφησες να δω μιαν άσπρη μέρα
και σου γουστάρει πάντα να με τυραννάς
Κι ίσως μου χάρισες αυτή την ταμπακιέρα
για να μου γίνει και το κάπνισμα βραχνάς.
Απολαύστε ένα αφιέρωμα από τον αξέχαστο Φρέντυ Γερμανό στη σειρά “ΕΚΠΟΜΠΕΣ ΠΟΥ ΑΓΑΠΗΣΑ”.
