Η ατμόσφαιρα ηλεκτρισμένη. Σπίθες που δεν άναψαν ακόμα φωτιά.
Εκείνος την κοιτάζει.
Δυο βήματα προς το μέρος της.
Η μουσική ξεκινά.
Εκείνη διστάζει. Πισωπατά. Την πολιορκεί με το βλέμμα.
Έπειτα απλώνει το χέρι.
Δεν ξέρει το άγγιγμα του.
Είναι η αρχή.
Αμφιταλαντεύεται. Διστακτικά υποκύπτει.
Την τραβάει πάνω του. Κολάει το κορμί του στο κορμί της.
Αισθάνεσαι την ανάσα του. Ένας άντρας και μια γυναίκα ενώνονται.
Ιδρώτας. Έλξη. Χημεία.
Ηλεκτρισμός. Ενέργειες που ζητάν διψασμένα την ένωση.
Το άρωμα της. Τα μάτια της. Αγγίζονται.Γνωρίζονται. Στροβιλίζονται.
Μέσα στο μουσικό κυκεώνα των αισθήσεων και των παραισθήσεων.
Εκείνος είναι ο καβαλιέρος. Το Αρσενικό.
Τη φλερτάρει. Την πολιορκεί. Την οδηγεί.
Εκείνη στην αρχή κρατάει αντιστάσεις. Τον ακολουθεί αλλά το σώμα της δεν έχει αφεθεί. Ακόμα.
Μέχρι να τον εμπιστευτεί.
Εκείνος το καταλαβαίνει. Έχει υπομονή. Μέχρι τα κορμιά τους να μάθουν το ένα το άλλο.
Πάθος. Το tango της ζωής.
Εκείνος και εκείνη. Με την ώρα οι μυρωδιές σμίγουν. Τα κορμιά απελευθερώνονται.
Θέλει υπομονή και επιμονή. Πάθος και λάθος.
Η κορύφωση της ηδονής. Λίγο λίγο. Προσμονή.
Τόλμη και ρίσκο.
Αντίσταση και ένωση ταυτόχρονα.
Μέχρι τα κορμιά να γνωριστούν.
Και τότε θα έλθει η στιγμή πόυ θα έχουν αφεθεί.
Θα αφουγκράζονται χωρίς να σκέφτονται.
Θα παρασύρονται.
Έκρηξη.
Το tango δίχως άλλος έιναι η αναπαράσταση του πάθους με χορευτικές κινήσεις.
