Πριν κάνω παιδιά είχα μια μεγάλη κούτα. Εκεί έριχνα όλες τις φωτογραφίες μου καθώς γυρνούσαν από το mini lab εκτυπωμένες. Πολύ σπάνια έβγαζα την κούτα και έψαχνα να βρω κάτι, συνήθως στην προσπάθεια να πείσω κάποιον να έρθει εκδρομή.
Με τα παιδιά ήρθε και η ψηφιακή. Πάνω από δεκαπέντε χιλιάδες φωτογραφίες είναι σε δυο σκληρούς δίσκους (μην και χαλάσει ο ένας). Η οργάνωσή τους αρχικά ήταν καλή αλλά μετά ενέδωσα στην γκρίνια και σταμάτησα να απασχολούμαι τόση ώρα, οπότε έχουν γίνει σχεδόν σαν την κούτα μου, δηλαδή σκόρπιοι φάκελοι με διάφορα ονόματα.
Βέβαια η ψηφιακή κούτα έχει το πλεονέκτημα των ενσωματωμένων πληροφοριών. Κάθε φωτογραφία έχει την ημερομηνία της τουλάχιστον ενσωματωμένη ενώ οι παλιές που μου έδωσε πρόσφατα η μητέρα μου από την δικιά της κούτα είχαν απλά τις (συγκινητικές μερικές φορές) δικές της λεζάντες.
Τώρα που αρχίζουν να γίνονται πιο προσιτές φωτογραφικές μηχανές DSLR ή και μικρές κάμερες ή κινητά που αποθηκεύουν και το στίγμα GPS στην φωτογραφία (geotagging) θα είναι ακόμα πιο εύκολο όταν γεράσω και βρω χρόνο να βρίσκω μια που έψαχνα συγκεκριμένα.
Αλλά παραμένει το πρόβλημα της αποθήκευσής τους. Μια πρόσκαιρη λύση που έχω βρει είναι να τις ανεβάζω στο Flickr όπου στον δωρεάν μου λογαριασμό βλέπω μόνο τις τελευταίες διακόσιες. Αλλά αν ποτέ τις χρειαστώ μπορώ να πληρώσω κάτι παραπάνω και να ξεκλειδώσουν, στην πλήρη τους ανάλυση όλες. Είναι κάτι σαν το ΙΚΑ όμως αφού μάλλον πριν τις χρειαστώ θα έχει αλλάξει το καθεστώς στο Flickr και θα ψάχνομαι. (Εδώ επίσης γιατί δεν εμπιστεύομαι άλλες “δωρεάν” υπηρεσίες όπως το Facebook πχ για να κρατάνε τις φωτογραφίες μου.)
Οπότε δεν την γλιτώνω. Αν με νοιάζουν οι αναμνήσεις πρέπει να πληρώνω σε αποθηκευτικά μέσα και χρόνο οργάνωσής τους. Ούτε το Photoshop (ειδικά όχι αυτό!) ούτε το ACDsee πια μπορούν να μας σώσουν στον αυτόματο.
ΒΑΘΜΟΣ ΑΛΕΞΑΡΤΗΣΙΑΣ – 10 ΔΕΚΑ αλλά προσπαθώ να τον μειώσω και άλλο. Το παρελθόν είναι ασήμαντο, συγκεντρώσου στο τώρα!
