… την στιγμή που σας γράφω αυτές τις γραμμές το ”Gone Girl” έχει ψηφιστεί στο IMDB από 585 άτομα με 9.2 στα 10 αστέρια! Βαθμολογίες δηλαδή της τάξεως του 8, 9 και 10! Τι σημαίνει αυτό; Πολύ απλά ότι εδώ έχουμε ίσως την ταινία της χρονιάς (ομοφωνία κριτικών και θεατών) και πολύ πιθανόν μια από τις καλύτερες ταινίες της δεκαετίας για να μην γράψω κάτι άλλο υπερβολικό παρασυρμένος από τον άκρατο ενθουσιασμό μου αυτές τις πρώτες στιγμές μετά την προβολή της ταινίας!
Λίγες ώρες πριν στις ”Νύχτες Πρεμιέρας” του περιοδικού Σινεμά, παρακολουθήσαμε την Ευρωπαϊκή πρεμιέρα μιας ταινίας η οποία άφησε μια αίθουσα… παγωτό! Κοιταζόμασταν μεταξύ μας για να δούμε ποιος είναι ο πιο ηλίθιος, κυριολεκτικά!
Σκεφτόμουν για αρκετή ώρα τι να γράψω σε αυτή εδώ την παρουσίαση, ώστε να μην σας κάνω spoiler και πραγματικά δεν μπορώ να βρω τον τρόπο γιατί δεν κρατιέμαι! (Γελάω τώρα δυνατά αλλά εσείς δεν με βλέπετε!)
Η ουσία όμως είναι ότι δεν μπορώ να γράψω το παραμικρό για την εξέλιξη της πλοκής και σίγουρα η κάθε μου λέξη πρέπει να είναι μετρημένη!
Ο David Fincher του ”Seven”, του ”Fight Club”, του ”Zodiac”, του ”Social Network” και άλλων αριστουργημάτων! Αυτός ο τεράστιος δημιουργός μας αφήνει άφωνους για μια ακόμη φορά!
Θαρρείς στα χνάρια του Kubrick, που ποτέ δεν έκανε μια ίδια ταινία με την προηγούμενη, ακολουθεί έναν δρόμο που τον χαράζει ο ίδιος και που κανένας άλλος δημιουργός της γενιάς μας δεν δείχνει ικανός να ακολουθήσει.
Ναι… ο Nolan είναι μοναδικός και στο κοντέρ του γράφει μόνο επιτυχίες. Ναι… ο Ανγκ Λι δημιουργεί οπτικό – εικαστικά θαύματα! Ναι… ο Tarantino είναι ένας μικρός Θεός που μας κάνει να φεύγουμε από τις αίθουσες εκστασιασμένοι! Ναι… υπάρχουν και άλλοι πολλοί δημιουργοί οι οποίοι μας καταπλήσσουν κατά καιρούς!
Ο σκηνοθέτης της γενιάς μας όμως είναι σαφέστατα και χωρίς καμία αμφιβολία ο Fincher, ο οποίος αποδεικνύει με εκκωφαντικό τρόπο ότι υπήρχε σημαντικός λόγος να περιμένουμε την πιο πολυαναμενόμενη ταινία της χρονιάς!
Δεν είχα διαβάσει το μπεστ-σέλερ της Τζίλιαν Φλίν και χαίρομαι γι αυτό, εφόσον είμαι περισσότερο οπτικός τύπος. Θα έβλεπα την ταινία βέβαια ακόμη κι αν το είχα διαβάσει! Οι ανατροπές διαδέχονται η μια την άλλη σε μια μαεστρικά πλασμένη ιστορία, πάνω στην οποία ο Fincher δημιουργεί μια ΤΕΛΕΙΑ ταινία, απ’ όπου κι αν την πιάσεις!
Ερμηνείες, φωτογραφία, μουσική, σκηνοθεσία και βέβαια το προσαρμοσμένο σενάριο το οποίο ξεπερνά την πιο οργιαστική φαντασία κάθε θεατή!
Υπόθεση (Για όσους ζουν στον Πλούτωνα ή σε κάποιον άλλο μακρινό πλανήτη τον τελευταίο χρόνο…): Στην πέμπτη επέτειο του γάμου τους, ο Νικ Ντιούν (Μπεν Άφλεκ),δηλώνει στην αστυνομία ότι η γυναίκα του,Έιμι (Ρόζαμουντ Πάικ) έχει εξαφανιστεί. Υπό την πίεση των αστυνομικών αρχών και των μέσων μαζικής ενημέρωσης, το πορτραίτο του Νικ ως ευτυχισμένου άντρα αρχίζει να καταρρέει. Σύντομα τα ψέματα του, οι απάτες του και η παράξενη συμπεριφορά του, κάνει τους πάντες να αναρωτιούνται μήπως ο Νικ Ντιούν είναι αυτός που σκότωσε τη γυναίκα του; Εεεε;; Μήπως;;
Προφανώς και θα πρέπει να αναζητήσετε τις απαντήσεις μόνοι σας… να μείνετε με ανοιχτό το στόμα μόνοι σας και να αναφωνήσετε όλοι μαζί στο φινάλε… ”Fincher εσύ Σούπερ Σταρ”!!
Πρωταγωνιστούν ο νέος Batman και το πρώην Bond Girl, ενώ μαζί τους ο ”Ντούγκι Χάουζερ – Ηοw I met your mother” (Neil Patrick Harris) σε ρόλο έκπληξη!
Απολαύστε το τρέιλερ… ( άλλα λόγια ν’αγαπιόμαστε..) και προσπαθήστε να έχετε φάει όλο το ποπ κορν μέχρι το φινάλε, γιατί σε κάθε άλλη περίπτωση θα σας κάτσει στον λαιμό! Εγώ ότι είχα να πιω το ήπια!
Ο κινηματογράφος είναι η ύψιστη μορφή τέχνης και εδώ έχουμε ένα τρανό δείγμα & παράδειγμα!
Καλές προβολές φίλοι μου!
Οι δύο πρώτες κριτικές για την ταινία… από Rolling Stone & Time Out New York!
Say what???
