Μαρκέλλα Καζαμία
Βασίλειο ανύπαρκτο, που χάνεται στο χθες, ό,τι στης φαντασίας το χορό λατρεύτηκε προτού πεθάνει.
Ευγενικός καβαλιέρος το όνειρο που σε μεθά στην απαλή ακολουθία των βημάτων.
Στριφογυρνάς ανέμελα, παρασυρμένη απ’ τη μελωδία ορχήστρας υπερκόσμιας που ταλαντεύεται καθώς το φως των άστρων τρεμοπαίζει.
Εγκλωβισμένη στην αέναη κίνηση ενός στροβίλου μαγικού που σε τρομάζει, νιώθεις πως η φυγή είναι αδύνατη μέσα στη ματαιότητα της.
