Κάθε 2-3 μήνες αλλάζει η μόδα στο σχολείο. Ήταν Gormitti, μετά BeyBlade, μετά Monsuno…και τώρα TrashPack! Προφανώς η πιο λάθος στάση είναι να ενδίδεις χωρίς σκέψη. Αλλά πως μπορείς να το χειριστείς; Ανακριβής επιστήμη αλλά ιδού όσα έχω μάθει ως τώρα:
1. Βοηθάει να τους εξηγείς πως δουλεύει το marketing. Είναι παιχνίδι. Κάποιος θέλει να σου πουλήσει κάτι. Εσύ πρέπει να σκεφτείς αν το θέλεις πραγματικά.
2. Βοηθάει να ρωτάς “και τι ακριβώς θα κάνεις με αυτό;” H αίσθηση του value for money είναι ανεπτυγμένη στα παιδιά αν τα τσιγκλίσεις.
3. Ειδικά σε όσα πράγματα απλά τα μαζεύουν, οποιοσδήποτε κανόνας σχετικά με την χωροταξία και την τάξη στο δωμάτιό τους (δηλαδή θα πρέπει να τα μαζέψουν μετά, οπότε όσα περισσότερα έχουν τόσο χειρότερα) είναι καλή αρχή.
4. Οπωσδήποτε να τα αγοράζουν από το χαρτζιλήκι τους αλλιώς δεν έχουν αίσθηση του κόστους και πότε το έχουν παρακάνει.
5. Προσωπικά θεωρώ καλή ιδέα και την αγορά μέσω διαδικτύου γιατί βλέπω ότι αντιδρούν καλά στον σχεδιασμό. Μετράνε τα λεφτά τους, εξετάζουν πολλές φορές τι είναι στο καλάθι, εκτιμούν το κόστος των μεταφορικών (ενώ η βενζίνη να πάμε στον Μουστάκα μάλλον παραπάει να τους την χρεώσω!) και καταλήγουν σε πιο ώριμες αποφάσεις.
6. Δυναμική, δημιουργική προσέγγιση. Μαζεύουν όλοι κάρτες; Να φτιάξουμε δικές μας! Έχουν όλοι Trash Pack; Να φτιάξουμε δικό μας κάδο να τους βάζουμε.
7. Κοινωνική αίσθηση. “Να δώσουμε αυτά που δεν παίζεις στον συμμαθητή σου που δεν έχει ούτε ένα TrashPack;” ή “έχει πλάκα αυτό το παιχνίδι αν είναι να κάθεσαι μόνος σου απλά να μετράς πόσα μάζεψες;”
Πιο πολύ χάρηκα μια κουβέντα που παράκουσα μεταξύ των παιδιών: “Ποιος ήταν που έκανε μόδα τα Monsuno, θυμάσαι; Να μην τον ακούμε αυτόν άλλη φορά!”….