Κάθε κανάλι που σέβεται τον εαυτό και τους τηλεθεατές του, παρουσιάζει πρωινές εκπομπές. Συγγνώμη, πρωινά μαγκαζίνο, ήθελα να πω η άσχετη! Κάθε πρωινό μαγκαζίνο που σέβεται τον εαυτό και τους τηλεθεατές του, περιλαμβάνει ενότητες μόδας και μακιγιάζ. Διότι τι χρειάζεται η νοικοκυρά, οι συνταξιούχοι και οι άνεργοι που έχουν ξεμείνει στο σπίτι και προσπαθούν να διασκεδάσουν την ανία τους; Συμβουλές για τις trendy τάσεις προκειμένου να κυκλοφορούν in fashion μέσα στο δυάρι, και σωστό smokey eye για να καθαρίσουν το κρεμμυδάκι, πριν το τσιγαρίσουν.
Βγαίνει λοιπόν η στυλίστρια, κατά προτίμηση ντυμένη λες και ξέμεινε έτσι από τη χθεσινοβραδινή εξόρμηση στον Κιάμο, και ουρλιάζει για να δείξει πώς πρέπει να συνδυαστεί το animal print και η bootie (αν δεν τον ξέρετε, έτσι λένε οι στυλίστες τα μποτάκια. Μην πιαστείτε αδιάβαστοι πάνω απ’ όλα). Πάω κι εγώ στο super market και βλέπω όλες τις νοικοκυρές με το προπέρσινο παλτό. Φτου σας, άχρηστες! Δε συζητώ για όσες περιμένουν στη στάση του τρόλεϊ! Μα ούτε μία να μην έχει σκεφτεί ότι μετά το γραφείο, θα βγει έξω για φαγητό; Να έχει μαζί της μία σακουλίτσα με τις γόβες στιλέτο και ένα πουκαμισάκι της προκοπής για να πάει στο εστιατόριο σαν άνθρωπος; Σακούλες με φαγητό κουβαλάνε οι ανεπρόκοπες και θα πάνε για ποτό χωρίς να έχουν ανανεώσει το μακιγιάζ!
Τι; Έχει πάει 5 κατοστάρικα ο μισθός και δεν τους φτάνει ούτε για animal print, ούτε για εστιατόριο; Τι; Γυρίζουν στο σπίτι τους και τρώνε φακές; Άντε καλέ! Η στυλίστρια άλλα λέει! Το δέρμα, η γούνα και το χρώμα φέτος είναι in fashion και η ανενημέρωτη Ελληνίδα οφείλει να ανταποκριθεί στις επιταγές της μόδας.
Αφού μας έχει κάνει θεές του trendy η στυλίστρια, σειρά έχει ο μακιγιέρ. Ειδικά τώρα, που έρχονται οι γιορτές, είναι αυτονόητο ότι όλες ανεξαιρέτως οι Ελληνίδες θα τρέχουν σε ρεβεγιόν με την τουαλέτα και τον κότσο σινιόν. Γι’ αυτό και πρέπει να έχουν το ανάλογο μακιγιάζ. Πού πας κυρά μου, χωρίς το glitter και την ψεύτικη τη βλεφαρίδα; Πώς θα γεμίσεις τη γαλοπούλα; Αμακιγιάριστη; Αυτό δεν το θέλει ούτε ο Θεός, ούτε η Μενεγάκη. Κάτσε κάτω να σου δείξουμε πώς θα μπει η σκιά, ώστε να λυσσάξουν όλες στην πολυκατοικία από την κακία τους.
Ορίστε; Φέτος θα ψήσεις κοτόπουλο και θα πάρεις και λίγη φέτα για να ξεγελάσεις τα παιδιά; Δε σου φτάνουν τα «μιστά» να πληρώσεις εφορία και χαράτσια, πού όρεξη για ρεβεγιόν; Άσχετο! Εσύ δεν έχεις, η Σκορδά έχει. Άδικα χτυπιόταν μαζί με την κυρία Αργυρώ να σε μάθει να φτιάχνεις γκιζλεμόπιτα, μίζερη; Και τη γκιζλεμόπιτα θα φτιάξεις, και το μάτι θα το βάψεις τούμπανο και θα πεις κι ένα τραγούδι, κατά προτίμηση του Σάκη Αρσενίου για να πάει καλά η νέα χρονιά!
Όχι, δε λαϊκίζω. Δεν είναι δυνατό, μία χώρα ολόκληρη να είναι στα κάγκελα, να παραμιλάει στο δρόμο για τα χρήματα που δεν της φτάνουν, για τα παιδιά της που δεν έχουν μέλλον, και κάθε πρωί μερικά ξανθά σούργελα να φτύνουν τον πόνο των ανθρώπων. Δεν είναι δυνατό να μην υπάρχει καμία σύνεση και καμία κριτική σκέψη στους υπευθύνους αυτών των εκπομπών. Και όχι, δεν οφείλεται αυτή η θεματολογία στη διάθεσή τους να «κάνουν τον κόσμο να περνάει καλά και να ξεχνιέται». Στην αναισθησία τους οφείλεται. Ποιος θα περάσει καλά βλέποντας αυτό το θέαμα; Ο άνεργος που παίρνει χαρτζιλίκι από τον πατέρα του για να πιει καφέ; Η νοικοκυρά που πρέπει να πληρώσει τα φροντιστήρια των παιδιών της; Ή ο συνταξιούχος που πάει στη λαϊκή αγορά όταν κλείνει, για ν’ αγοράσει τα λαχανικά που απέμειναν; Όλοι αυτοί δε θα περάσουν καλά, βλέποντας αυτούς τους τραγέλαφους. Κατάθλιψη θα πάθουν γιατί θα θυμηθούν για άλλη μία φορά την ένδειά τους.
Και η ζωή θα τραβάει την ανηφόρα, δίχως σημαίες και δίχως τραγούδια, με το Λιάγκα να τσιρίζει, τον Κωστόπουλο να χοροπηδάει σαν υστερικός και τις στυλίστριες να ντύνουν τις συμβίες τους ωσάν λατέρνες. Το πεθαμένο life style μίας πεθαμένης χώρας.
Ε, ρε Στάλιν που σας χρειάζεται!