Καιρό τώρα νιώθω την ανάγκη να σου πω δυο λόγια… γράφω, σβήνω, enter, backspace, delete…και πάλι από την αρχή. Σκέφτηκα, λοιπόν, να σου μιλήσω με λόγια της καρδιάς, εκεί που σε κρατάω, πολύτιμη σαν φυλαχτό.
Ξέρεις η σχέση μαμάς-κόρης δεν είναι κι από τις ευκολότερες, από καταβολής κόσμου. Κι αν πάρεις για παράδειγμα τη δική μου σχέση με τη δική μου μαμά, τότε σίγουρα μιλάμε για πολύ δύσκολα πράγματα… Να θυμάσαι, όμως, πως η δική μας σχέση, δε χρειάζεται να είναι η ίδια!
Σίγουρα οι επιλογές μου σε έχουν επηρεάσει και θα συνεχίσουν να σε επηρεάζουν. Τις έκανα, όμως, έχοντας στο μυαλό αυτό που θα ήταν καλύτερο και για τις δυο μας. Και ναι, έχω κάνει άρκετά λάθη, από τα οποία, όμως μαθαίνω… Να θυμάσαι, πως έχεις δικαίωμα να κάνεις λάθη, να πέφτεις και να ξανασηκώνεσαι. Όσες φορές χρειαστεί, μέχρι να πάρεις το μάθημά σου. Δε θα είμαι απέναντί σου για να σε κρίνω ή να σου βάλω τις φωνές. Θα είμαι δίπλα σου να σου προσφέρω την αγκαλιά μου, αν εσύ μου το ζητήσεις.
Μάθε να είσαι ο εαυτός σου, εγώ άργησα και μερικές φορές ακόμα το παλεύω… Να σκέφτεσαι και να εκφράζεσαι ελεύθερα, γιατί μόνο έτσι σέβεσαι τον εαυτό σου και του δίνεις χώρο να αναπτυχθεί. Μην αφήσεις κανέναν να σε αλλάξει, για τους δικούς του εγωιστικούς σκοπούς. Και μην επιτρέψεις ποτέ σε κανέναν να σε εκβιάσει με ‘αντάλλαγμα’ την ‘αγάπη’ του, μετατρέποντάς σε σε κάτι που δεν ήσουν ποτέ, στο δικό του καθρέφτη. Ό,τι αποφασίσεις να αλλάξεις, θα το αλλάξεις η ίδια, έχοντας πάρει την απόφαση πως ΕΣΥ θέλεις να το κάνεις.
Να είσαι αληθινή, να κοιτάς τον εαυτό σου στον καθρέφτη και να του επιτρέπεις να βλέπει την αλήθεια του. Μην αφήσεις ποτέ κανέναν να σε κοροιδέψει, λέγοντάς σου ψέματα ή μια καλοβαλμένη ‘αλήθεια’ που δε θα σε πληγώσει – που όμως θα έχει υποτιμήσει εσένα. Η αλήθεια είναι ελευθερία, τόσο για σένα όσο και για τους άλλους. Κι εκείνος που δε θα μπορέσει να την διαχειριστεί και θα σου δείξει τη δυσαρέσκειά του, την απομάκρυνσή του ή το θυμό του, να τον ευγνωμονείς γιατί θα σου έχει δείξει το δρόμο πώς να φύγεις μακριά του. Να μένεις μακριά από ανθρώπους τοξικούς, που μιζεριάζουν όλη την ώρα και δεν είναι με τίποτα ευχαριστημένοι. Που ρίχνουν πάντα το φταίξιμο στους άλλους για τη δική τους μικρή ζωή. Αν τους αφήσεις θα το κάνουν και σε σένα…
Να ονειρεύεσαι πολύ και μην αφήσεις κανέναν να σε πείσει ότι δε μπορείς να καταφέρεις κάτι, ούτε τον ίδιο σου τον εαυτό και τις φοβικές του σκέψεις. Όλα μπορείς να τα καταφέρεις, αν το θελήσεις! Ανυπομονώ να σε δω να τα πραγματοποιείς, όσα εσύ έχεις ονειρευτεί κι όχι αυτά που δεν πρόλαβα εγώ να ζήσω ή να κάνω. Γνώρισε καλά τον εαυτό σου και τα θέλω σου. Άκου την καρδιά σου και παρατήρησε πώς αντιδρά το σώμα σου κάθε φορά που δεν είσαι ο εαυτός σου. Μη συσσωρεύεις θυμό, αγανάκτηση, παράπονο, θλίψη, πόνο. Μην κρύβεις τη χαρά και τον ενθουσιασμό σου. Θα έρθουν στιγμές που θα φοβηθείς, κι άλλες που θα πονέσεις, άλλες πάλι που θα νιώσεις μετέωρη να κάνεις το επόμενο βήμα. Έχε εμπιστοσύνη στον εαυτό σου και να ξέρεις πως θα τα καταφέρεις.
Να θυμάσαι πως η αγάπη, σημαίνει πάνω από όλα αποδοχή. Κι αν δεν αποδεχτείς εσύ η ίδια τον εαυτό σου και τον αγαπήσεις πραγματικά, δε θα το κάνει κανείς άλλος για σενα. Μάθε να αγαπάς τον εαυτό σου ξεκινώντας από σήμερα. Η αγάπη δεν ανταλάσσεται, ούτε εκβιάζεται, ούτε είναι υποχρέωση. Αν ποτέ νιώσεις υποχρεωμένη στη σχέση μας, τότε κάπου έχουμε κάνει λάθος… Η αγάπη είναι δώρο κι εσύ ο αποδέκτης της. Δεν είσαι τρόπαιο κανενός, ούτε δικό μου ούτε του πατέρα σου… Η αγάπη είναι ελευθερία κι όχι καταπίεση, ούτε υπερπροστατευτικότητα. Η αγάπη είναι φως. Καλοσώρισέ το στη ζωή σου!
Ο χρόνος που περνάμε μαζί είναι πολύτιμος, όσο πολύτιμος είναι και ο χρόνος που περνάμε ξεχωριστά. Χρειαζόμαστε η κάθε μια το χώρο της να μπορούμε να εκφραστούμε, να αναπτυχθούμε. Δεν είμαι μόνο η μαμά σου, αλλά είμαι και γυναίκα, φίλη, εργαζόμενη, σύντροφος. Όπως κι εσύ δεν είσαι μόνο κόρη, είσαι μαθήτρια, φίλη κι αργότερα γυναίκα, σύντροφος, μητέρα κι εσύ με τη σειρά σου. Για να είσαι ευτυχισμένη και ολοκληρωμένη, χρειάζεται να ικανοποιείς όλες σου τις πτυχές, να δίνεις χώρο και χρόνο σε όλους τους ρόλους που εσύ θα επιλέξεις. Δε θα ήθελα ποτέ να εξαρτώμαι από σενα και μεγαλώνοντας να σε γεμίζω ενοχές για το χρόνο που δεν περνάς μαζί μου. Ή να απαιτώ αυθαίρετα κι εγωιστικά να με φροντίσεις. Η γέννησή σου ήταν δώρο και επιλογή, δεν ήταν μικρόμυαλο σχέδιο εγωισμού…να έχω κάποιον να ‘μου δώσει ένα ποτήρι νερό στα γεράματα.’
Να θυμάσαι, πως ο ρόλος της γονιού δεν έρχεται με οδηγίες χρήσης, οπότε τα λάθη είναι αναπόφευκτο να γίνουν…Ωστόσο, να νιώθεις πάντα ελεύθερη να εκφράζεις την άποψή σου κι αν κάποια στιγμή απορρίψεις τη συμπεριφορά μου ή τις επιλογές μου, όσο δύσκολο κι αν είναι για τον εγωισμό μου αυτό, να ξέρεις πως θα είναι υγιές και δε θα επιτρέψω να μπει ανάμεσά μας.
Είμαι δίπλα σου να σε ακούω, να σε στηρίζω, να σε αγκαλιάζω, να περιμένω αν σου είναι δύσκολο κάποια στιγμή να έρθεις κοντά μου. Να θυμάσαι, όμως, πως θα είμαι εκεί.
Η ζωή είναι δική σου, σου ανήκει! Ζήσε κάθε στιγμή, κάθε λεπτό!
Σ’αγαπώ…
