H γιορτή του πατέρα είναι μια φορά το χρόνο, την τρίτη Κυριακή του Ιουνίου.
Πρώτη αναφορά για τη συγκεκριμένη μέρα γίνεται το 1908 όταν πραγματοποιήθηκε επιμνημόσυνη δέηση για τα θύματα ενός ατυχήματος στα μεταλλεία της Monongah της West Virginia στις Η.Π.Α, έναν χρόνο πριν.
Το γεγονός αυτό θεωρείται ως μια εκδοχή για τον πρώτο εορτασμό, τον Ιούνιο του 1910.
Μια δεύτερη εκδοχή θέλει μια γυναίκα, τη Sonora Smart Dodd, να είναι το πρόσωπο που έπαιξε κύριο ρόλο στη καθιέρωση της γιορτής του πατέρα.
Ο πατέρας της ανέθρεψε μόνος τα έξι παιδιά του μετά το θάνατο της μητέρας τους, πράγμα ασυνήθιστο για την εποχή εκείνη, αφού οι χήροι τότε συνήθιζαν να αναθέτουν την επιμέλεια των παιδιών τους σε άλλους, μένοντας ελεύθεροι για να ξαναπαντρευτούν σύντομα.
Η Sonora εμπνεύστηκε από τη δουλειά της Anna Jarvis, η οποία αγωνίστηκε για την καθιέρωση της γιορτής της Μητέρας.
Πίστευε πως η προσφορά των πατεράδων έπρεπε επίσης να αναγνωριστεί.
Η ημέρα αναγνωρίστηκε επίσημα το 1972 στην Αμερική από τον πρόεδρο Nixon.
Έτσι έχει η ιστορία μιας ακόμη παγκόσμιας μέρας-γιορτής, που για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, αν δεν υπήρχε ένας μπαμπάς δεν θα ήμασταν εδώ.
Καθόλου αστεία υπόθεση αν αναλογιστούμε ότι ο πατέρας μας προνόησε για την μελλοντική μας ύπαρξη με το να παντρευτεί την μητέρα μας, ενώ στη συνέχεια ήταν παρών για 18 χρόνια, καθώς μεγαλώναμε περνώντας από την εμβρυακή, τη νηπιακή, την ατίθαση εφηβική ηλικία, ως τη στιγμή της ενηλικίωσής μας.
Είναι μια τεράστια υποχρέωση που απαιτεί δέσμευση, πολύ χρόνο, χρήματα και ακούραστη προσπάθεια.
Η εργασία «γονιός» είναι δουλειά για δύο, οπότε είναι απόλυτα λογικό να τους τιμούμε με τον ίδιο τρόπο.
Η γιορτή του πατέρα είναι η μέρα που προπάντων χαιρόμαστε για την ύπαρξη αυτού του ανθρώπου, κυρίως σήμερα, την εποχή του εύκολου διαζυγίου και της εγκατάλειψης των παιδιών από τους γονείς τους.
Στην πλειονότητά τους, οι μπαμπάδες μας δεν νοιάζονται για καμία γιορτή, ούτε καν για τα γενέθλιά τους, χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν θα καλοδεχτούν ένα δώρο π.χ. κάποιο εργαλείο ή μια εκδήλωση αγάπης από τα παιδιά τους.
Το σημαντικότερο για τον κάθε πατέρα είναι να του δείξουμε πως δεν τον ξεχνάμε και η σημερινή μέρα είναι η ευκαιρία να το κάνουμε.
Έτσι απλά. Πιστέψτε το, αρκεί.
Αφιερωμένο στο δικό μου πατέρα που δεν είναι πια εδώ.
http://youtu.be/wmNLcben7n4
