Η ιστορία της δημόσιας ραδιοφωνίας και τηλεόρασης είναι μια σαπουνόπερα αξιώσεων. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει η φιλολογία που αναπτύχθηκε όταν ο Καναδάς αποφάσισε να πάρει μια απόφαση για αυτό την δεκαετία του ’30. Ανάμεσα στο μοντέλο του BBC χωρίς κανένα εμπορικό συμφέρον και τις ΗΠΑ που είχαν ήδη γεμίσει τα ερτζιανά με διαφημίσεις, τελικά αποφάσισε να ακολουθήσει μη εμπορικό μοντέλο. Στην πράξη όμως και το CBC και το BBC, όπως σχεδόν όλοι οι παρόμοιοι δημόσιοι οργανισμοί υπέκυψαν στις εμπορικές πιέσεις. O Jurgen Habermas το περιέγραψε ως εξής: “Η δημόσια τηλεόραση ανταγωνίζεται σε έναν αγώνα ως τον πάτο, με τον πιο ξεφτιλισμένο τρόπο παρουσίασης και περιεχόμενο της εμπορικής τηλεόρασης.” Εγώ προτιμώ να βρούμε πιο αισιόδοξο τρόπο να προχωρήσει!
Έχω τόσο παρασυρθεί από τα προηγμένα πράγματα που ανακαλύπτουμε με το Aino που έχω αμελήσει τα απλά. Στον πίνακα βλέπουμε τον αριθμό αναφορών στους υποψήφιους μεταξύ 10/9 και 25/10 φέτος. Η δημόσια τηλεόραση έχει σχεδόν τις μισές αναφορές. Σημαντικό το γεγονός ότι αυτές είναι κυρίως στις ειδήσεις, ενώ στα άλλα κανάλια είναι περισσότερο σε εκπομπές το Σαββατοκύριακο ή πιο “ελαφριού” περιεχόμενου. Αλλά κοιτάξτε τι γίνεται καθώς πλησιάζουμε τις εκλογές για το επόμενο διάστημα. (Από 25/10 μέχρι σήμερα.)
Ο αριθμός αναφορών συρικνώνεται από το μισό στο ένα τέταρτο. Αλλά – ακόμα χειρότερο – το γεγονός ότι δεν έχει πια κύρος. Όταν άνθρωποι που έχτισαν το κύρος τους στη δημόσια τηλεόραση όπως η Μαρία Χούκλη είναι πλέον σε άλλο κανάλι, είναι σαν να πληρώσαμε όλοι οι Έλληνες για να δώσουμε τηλεθέαση σε έναν ιδιώτη να “σπρώχνει” τα μηνύματά του. Δείτε για παράδειγμα με πόσο χυδαίο τρόπο, πάλι το Mega, καλύπτει το θέμα στις ειδήσεις του χθες.
[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=wXrGE4Z_eHM]
Ο τίτλος “ελπίζει σε αντιμνημονιακή ψήφο ο Κ.Γκιουλέκας” σκεπάζει σαν σκιά το όλο θέμα γιατί αυτή είναι η γραμμή στην οποία ποντάρει ο πρωθυπουργός από τα αποτελέσματα των δημοσκοπήσεων ότι θα διώξει από την Ν.Δ. πολλούς συντηρητικούς ψηφοφόρους. Ειρωνικό χαμόγελο από την παρουσιάστρια και “προσπαθεί να πείσει τον κόσμο“, “περίμεναν παραπάνω από το ποσοστό που πήρανε” (ματιά με νόημα)…γενικά πιο πολύ δεν είναι δυνατόν να διακωμωδήσει την προσπάθεια εκτός κι αν έβγαινε στους ΑΜΑΝ η κυρία που μας αναλύει τα γεγονότα! Να θυμίσουμε ότι ο Κος Παπαθεμελής είπε να ψηφίσουν όλοι κατά συνείδηση (κι ας ξέρει και η κουτσή Μαρία ότι στην πράξη είπε στους δικούς του να ψηφίσουν Γκιουλέκα). Ο Κος Μπουτάρης τώρα πιστεύει ότι μπορούμε (όλοι μας!) να έχουμε συμπαράταξη για την ανατροπή πρώτη φορά μετά από 25 χρόνια. Παύση με νόημα. Πρώτη φορά τόσο μεγάλο ποσοστό από “την άλλη πλευρά”…εμπρός όλοι μαζί σύντροφοι!
Όποιος δεν πιστεύει ότι αξίζουμε καλύτερη ενημέρωση μάλλον δεν το έχει σκεφτεί αρκετά το θέμα.
Για ένα άλλο θέμα με απευθείας σύγκριση Mega-ANT1 και τον διαφορετικό τρόπο που κάλυψαν ένα θέμα πατήστε εδώ και για “below the line” προπαγανδα στην πράξη, δείτε εδώ. Ή δείτε μια συνέντευξη στο ΣΚΑΙ του Γκιουλέκα που έγινε πριν λίγο η οποία είναι ίσως το πλησιέστερο στη “αντικειμενική” λογική που θα περιμέναμε από μια δημόσια τηλεόραση: (Πάλι από δημοσιογράφους που στη δημόσια τηλεόραση έγιναν γνωστοί και μεταπήδησαν.)
[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=HZf83LyHsqs]
Το ερώτημα βέβαια είναι “πως θα κάνουμε έναν δημόσιο οργανισμό που να μην καταντήσει σαν την ΕΡΤ;” Και η απάντηση προκύπτει από τις προηγούμενες προτάσεις. Οι μικρότεροι ή ανεξάρτητοι υποψήφιοι χρειάζονται βοήθεια σε θέματα ΜΜΕ. Όχι προπαγάνδα, απλή τεχνική βοήθεια. Κάπως να έχουν όλοι μια ίση πλατφόρμα για να παράγεται περιεχόμενο συγκρίσιμο. Γιατί δεν έχουμε καλά πλάνα των άλλων υποψηφίων; Γιατί δεν έχουν τα λεφτά και την τεχνογνωσία. Ας τους την παρέχουμε. Αν σκοπός της κοινωνίας μας είναι να βοηθήσουμε οι πιο κατάλληλοι να πάνε στα σωστά πόστα, πρέπει να μας απασχολεί όλους αυτό.
Σχολίασα πολλές φορές πόσο λυπηρό είναι το γεγονός ότι δεν είχαν σοβαρή παρουσία στο διαδίκτυο οι περισσότεροι υποψήφιοι. Αντί για τις ανοησίες που κάνει η ΕΡΤ στο internet ας φτιάξουμε μια τέτοια υποδομή. Ακόμα και τώρα αν γράψεις “Μάκης Στεργίου” στο Google, τα πρώτα τρία αποτελέσματα είναι ένα blog, ο αγγελιοφόρος και το Αθηναϊκό πρακτορείο ειδήσεων. (Και φτάνουν καθημερινά και σε αυτό το blog δεκάδες αναζητήσεις για αυτόν.)
Γιατί και στο διαδίκτυο δεν είναι πολύ καλύτερα τα πράγματα. Δείτε από τα ψηλότερα σε απήχηση (impact) θέματα χθες ότι πάνω πάνω ήταν η στήριξη του Κουβέλη στον Μπουτάρη. Αλλά και στα επόμενα, τα φιλοκυβερνητικά media (έθνος κλπ) τονίζουν ότι είναι “ντέρμπι” ή ότι ο Γκιουλέκας ψάχνει στήριξη και σε χώρους αρκετά ασυνήθιστους για υποψήφιο της Ν.Δ.
Η δημόσια τηλεόραση πρέπει να καταργηθεί και να σκεφτούμε νέους ρόλους για αυτήν. Δεν υπάρχει λόγος να ανταγωνίζεται τα ιδιωτικά κανάλια για αθλητικά δικαιώματα ή στις σαπουνόπερες και τα ρεάλιτι. Δεν υπάρχει λόγος να την βάλουμε να φτιάξει ένα δικό της YouTube όταν υπάρχει ήδη ένα. Αλλά χρειαζόμαστε όλοι βοήθεια στην προβολή των κομματιών της κοινωνίας που συμφωνούμε όλοι ότι είναι παραμελημένα. Και μια εξαιρετική αρχή είναι προσπάθειες σαν αυτό το blog που βοηθάνε στην επεξήγηση των media. Εφαρμόστε με το aino παρόμοια προγράμματα (και ας παίζουν στο internet, το ραδιόφωνο ή την τηλεόραση ανάλογα με το θέμα) σε οποιοδήποτε θέμα άπτεται του δημόσιου συμφέροντος! Οι προτάσεις και πιθανές μόνιμες λύσεις θα προκύψουν αβίαστα από τα αποτελέσματα όπως έγινε και εδώ.
