Αυτά τα ραπόρτα είναι συνήθως βαρετά για όλους εκτός από κάτι τρελαμένους που αρέσκονται σε αναλύσεις. World Health Organization και αναφορά στην Ευρώπη όμως έχει ζουμί. Ειδικά όταν έχει κάτι πιασάρικα τύπου “HIV rates and heroin use have risen signiicantly, with about half of new HIV infections being self-inlicted to enable people to receive benefits of €700 per month and faster admission on to drug-substitution programmes.” (Οι μισοί με HIV το έκαναν στον εαυτό τους για να πάρουν επίδομα – σελίδα 156.) Για να μην διαβάζετε εσείς λοιπόν αν βαριέστε, να μερικές εικόνες που λένε πολλά.
Πόσοι από τους άνεργους είναι γηγενείς και πόσοι μετανάστες; Βλέπουμε εδώ μια ιδιόμορφη περίληψη του τρόπου που φέρεται μια χώρα στους μετανάστες της, του βαθμού ενσωμάτωσής τους. Προφανώς σε σχέση και με τον όγκο τους.
Στην Ελλάδα λοιπόν της Χρυσής Αυγής και των απανταχού ρατσιστών τα ποσοστά είναι σχεδόν ίδια. Ενώ στο Βέλγιο, την Σουηδία, την Πορτογαλία ή την Ισπανία οι ξένοι σε πολύ πολύ μεγαλύτερο ποσοστό δεν έχουν δουλειά…
Όλοι αυτοί οι πίνακες επιδέχονται πολλής κουβέντας προφανώς. Είναι μια εικόνα η οποία εκτός από πιθανά λάθη στα δεδομένα και παραμορφώσης στον τρόπο παρουσίασής τους, περιλαμβάνει πολλά πράγματα όταν μπούμε να τα εξηγήσουμε.
Μπορεί πχ στην Ελλάδα οι μετανάστες να έχουν πάρει θέσεις σε δουλειές λιγότερο επιρρεπείς στην οικονομική κρίση ή κάτι τέτοιο. (Κάθε ιδέα και σχόλιο ευπρόσδεκτο από κάτω – εγώ δεν είμαι ειδικός προφανώς.)
Στον επόμενο πίνακα για παράδειγμα έχουμε ένα παράδοξο: η Ελλάδα δεν ξοδεύει σε κοινωνικές παροχές κι όμως δεν ψοφάμε νωρίς! Ενώ κάνουμε παρέα με τις φτωχικές χώρες σε κοινωνικές δαπάνες, είμαστε σε παρόμοια μοίρα με τις πλούσιες στον αριθμό θανάτων.
Ίσως γιατί νομίζουμε ότι είμαστε καλά. Εδώ πιο κάτω βλέπουμε τα 15χρονα ανά την Ευρώπη πως χαρακτηρίζουν την υγεία τους (αυθόρμητα). Τα Ελληνόπουλα απαντάνε “μια χαρά” και άλλα θετικά. Ελάχιστα λένε “εντάξει” ή “μέτρια”. Μόνο στα Σκόπια μας περνάνε σε αισιοδοξία για την υγεία τους!
Τα στοιχεία τέτοιων ερευνών είναι πάντα λίγο μπαγιάτικα. Για να γίνουν μεγάλες αναλύσεις απαιτείται χρόνος. Οπότε εδώ που βλέπουμε την παιδική φτώχεια, ίσως να είμαστε τώρα το 2013 κάπως χειρότερα. Το μέγεθος του μαύρου βέλους δείχνει το ποσοστό αλλαγής όμως και δείχνει αρκετά μεγάλη βελτίωση από το 2005 μέχρι το 2009!
Άφησα για τελευταίο έναν πίνακα που δείχνει …πόσο λάθος είναι να κοιτάμε μόνο πίνακες. Δείτε πόσο λίγο δείχνει να εξαρτάται ο αριθμός αυτοκτονιών από την κατάσταση της οικονομίας. Το ποσοστό ανεργίας ανεβοκατεβαίνει φαινομενικά ανεξάρτητα. Αλλά όλοι αυτοί είναι συνάνθρωποι που αφαίρεσαν την ζωή τους μόνοι τους…
