O Σάββας Παρασκευόπουλος ήταν βοσκός στην Νεστάνη Αρκαδίας και είκοσι χρονών αποφάσισε να πάει στις ΗΠΑ να βρει την τύχη του. Πέρασε όπως πολλοί άλλοι Έλληνες από την νήσο Έλις και έφτασε στο Τέξας. Δούλεψε στους σιδηρόδρομους και τους ακολούθησε Δυτικά καθώς επεκτείνονταν προς τα εκεί. Μια μέρα ο υπεύθυνος πληρωμών του είπε ότι είχε βαρεθεί να γράφει “Πα-ρα-σκευ-όπουλος” κάθε φορά και έτσι ο Παρασκευόπουλος άλλαξε όνομα. Καθότι δεν είχε πρόχειρη άλλη ιδέα, πήρε το όνομα του υπεύθυνου πληρωμών, Mike Mitchell! Με αυτό το όνομα εγκαταστάθηκε και άνοιξε μαγαζί. Είδε μάλιστα λέει στην ελληνική εφημερίδα μια πανέμορφη κοπέλα και πήγε να την βρει στην Φλόριντα και να την παντρευτεί.
Ο Γεώργιος Παρασκευόπουλος, τώρα πια George Mitchell όμως, μεγάλωσε στο Τέξας. Την πολιτεία όπου το πετρέλαιο πηγάζει παντού. Έτσι κατέληξε να είναι ζάμπλουτος – περίπου 2 δισεκατομμύρια υπολογίζεται η περιουσία του όταν πέθανε.
Αλλά ενώ η μπίζνα του ήταν βαθιά μέσα στην ενεργειακή απαισιοδοξία, αυτός επένδυσε σε ένα πεδίο που αλλάζει τα πάντα. Κατά την δεκαετία του ’80 και του ’90 έκανε σοβαρές επενδύσεις στο fracking, έναν τρόπο να βγάλεις υγραέριο από σημεία που ως τότε δεν είχε καταφέρει κανείς. 
Πολλά εκατομμύρια αργότερα τα κατάφερε. Και μάλιστα αντί να πανεντάρει τον τρόπο, τον έχει δώσει ελεύθερα (public domain) και έχει αλλάξει το ενεργειακό τοπίο δραματικά.
Οι ΗΠΑ οδεύουν προς όχι απλά ενεργειακή ανεξαρτησία αλλά και εξαγωγές χάρη στα τεράστια αποθέματά τους. Σε πολλές άλλες χώρες, ακόμα και την Αγγλία ή την Γερμανία, εξετάζουν πιθανότητες χρήσης fracking. Οι Ρώσοι και οι Άραβες δεν ξέρουν που να κρυφτούν αφού διαφαίνεται πολύ σύντομα ανατροπή των ως τώρα συσχετισμών στον χώρο της ενέργειας και κατ’επέκταση της πολιτικής για όσους βασίστηκαν σε αυτήν για να χαράξουν πολιτική.
Θα μπορούσε ο Γεώργιος Παρασκευόπουλος να μεγαλουργήσει αντίστοιχα αν ήταν στην Ελλάδα; Όχι βέβαια. Και δεν μας φταίει ότι δεν έχουμε όσο πετρέλαιο έχουν στο Τέξας. Ο άνθρωπος στο πανεπιστήμιο δούλευε ταυτόχρονα για να τα βγάλει πέρα. Αλλά βρήκε έτοιμες αξιόλογες εργασίες της Γεωλογικής Υπηρεσίας για να στήσει τα σχέδιά του. Στην Ελλάδα ούτε Κτηματολόγιο δεν έχουμε ακόμα. Σημαντικό ρόλο στην προσπάθειά του να ανακαλύψει νέο τρόπο να βγάλει το υγραέριο έπαιξαν οι φοροελαφρύνσεις της κυβέρνησης Κάρτερ που ενίσχυσαν τέτοιες έρευνες. Σε κάθε στάδιο της διαδικασίας βρήκε ένα Κράτος-σύμμαχο. O πατέρας του βρήκε μια χώρα που τον υποδέχτηκε και του έδωσε ευκαιρίες, δεν τον έβαλε σε ένα πούλμαν να τον στείλει πίσω στην χώρα του. Δεν άλλαζε κάθε λίγα χρόνια το φορολογικό καθεστώς, ούτε τα εργασιακά.
Έκανε δεκάδες σημαντικές φιλανθρωπίες αλλά δεν άφησε τίποτα στην Ελλάδα.
George Mitchel λοιπόν.