Πως τα Blog μας κάνουν διεθνώς ρεζίλι Νο3: η σημαία στον Δήμο Σκόπελου

Το νησί είναι τουριστικό.   Φιλοξενία, την θυμάστε την λέξη, ελληνική είναι.   Όπως έχουν κάνει και στο παρελθόν, ανεβάζουν σημαίες των πληρωμάτων από τις χώρες που λαμβάνουν μέρος στον ιστιοπλοϊκό τους αγώνα.

Κοιτώντας αυτήν εδώ την φωτογραφία όμως, κανείς δεν θα υποθέσει ότι “ετοιμάζουν απόβαση Γάλλοι και Βούλγαροι στην Ελλάδα“.   Κι όμως κάποιος κακοπροαίρετος, Καμενοβαρεμένος ψευτοεθνικιστής στην Σκόπελο θεώρησε καλό να δημιουργήσει θεωρία συνωμοσίας από το τίποτα.

Και όλα τα άλλα ιστολόγια;  Δεν έκαναν το απλούστατο που έκανα εγώ, δηλαδή να σηκώσουν ένα τηλέφωνο στον Δήμο και να ρωτήσουν.   Καθότι Σαββατοκύριακο είχαν την χαρά να τους αναμεταδώσουν οι απανταχού συνωμοσιολόγοι χωρίς αντίλογο.   Ναι ανέβηκε η σημαία, ναι ξανακατέβηκε γιατί τελικά δεν υπήρχε Τουρκικό πλήρωμα φέτος.   Γενικά έχει μεγάλη κρίση, ελάχιστα πληρώματα ήρθαν τελικά αλλά αυτοί θεωρούν (ορθά πιστεύω) ότι στην επικοινωνία πρέπει να διατηρούν μια διεθνή εξαγωγική λογική μπας και έρθουν περισσότερα ξένα πληρώματα του χρόνου:

”

Ωστόσο, η απόφαση της Οργανωτικής Επιτροπής ήταν και είναι να επιμείνει παρά τις αντιξοότητες στη Διοργάνωση του αγώνα και με αυτό τον τρόπο να τιμήσει τα σκάφη που έχουν δηλώσει συμμετοχή και ήδη προβεί σε έξοδα, αλλά και όσα τελικά το αποφασίσουν μέχρι την έναρξη των αγώνων. Ο Ναυτικός Όμιλος Ανοιχτής Θάλασσας έχει αναλάβει την υποχρέωση να
διατηρήσει ζωντανό τον θεσμό της ΔΙΕΒΑ, ικανοποιώντας τις αγωνιστικές, αλλά και τουριστικές, ανάγκες των ιστιοπλόων για τους οποίους προκηρύσσεται.”

Τους αξίζει έπαινος, όχι ανόητη κριτική για μια ασήμαντη λεπτομέρεια.  Mόνο με τέτοια επιμονή θα πάει μακροπρόθεσμα μπροστά ο αθλητισμός και ο τουρισμός.  Μιας και έκαναν όλο τον κόπο να το διοργανώσουν, καλά κάνουν να πάρουν φωτογραφίες το δημαρχείο με όλες τις σημαίες του κόσμου – θα τις χρειαστούμε για προώθηση!

Βέβαια οποιοσδήποτε άνθρωπος με δείκτη νοημοσύνης πάνω από 10 και στοιχειώδη κατανόηση του πλανήτη θα έπρεπε ήδη να έχει αναρωτηθεί τι άλλο θα μπορούσε να γίνεται.   Λέτε ο δήμαρχος Σκοπέλου να είναι μυστικός πράκτορας των Τούρκων;  Και αν είναι, μετά από χρόνια μυστικότητας να μην άντεξε άλλο και να ανέβασε την σημαία του από πάθος;

“Η ιερή ελληνική σημαία με τον Σταυρό, δίπλα στο βρωμόπανο των απολίτιστων ορδών εκ Μογγολίας!!!

Μας προετοιμάζετε για κάτι, “κύριοι”; Ή απλά…έτυχε κι αυτό;” (sic)

Κάποιο προηγμένο ψυχολογικό κόλπο είναι αυτό το οποίο θα μας το εξηγήσουν ελπίζω οι Ελ το 2037 λίγο πριν την τελική αναμέτρηση με τους Σιών…  ίσως βρείτε πιο χρήσιμες λύσεις σε βιβλία ψυχολογίας.   Εδώ πχ ένα απόσπασμα από τον “μαζοχιστικό χαρακτήρα” του Ράιχ:

Ποιό ήταν τό νόημα της πρόκλησης; *Ηταν ό τρόπος μέ τόν όποιο ζητούσε άγάπη, ενας τρόπος ιδιαίτερος γιά όλους τούς μαζο­χιστικούς χαρακτήρες. Χρειαζόταν αποδείξεις άγάπης γιά νά μειώ­σει τήν εσωτερική του ενταση καί άγχος. Αύτή ή άπαίτηση γιά άγά­πη εξαρτιόταν άμεσα άπ’ τό βαθμό τής εντασης πού γεννούσε ό μή ικανοποιητικός τρόπος πού αύνανιζόταν. Όσο πιό «άπεχθής» ενιω­θε, τόσο πιό εντονα εκδήλωνε τό μαζοχισμό στή συμπεριφορά του, δηλαδή, τόσο πιό επιτακτική γινόταν ή άπαΐτησή του γι’ άγάπη, πού επιδίωκε νά εκπληρώσει μέ κάθε δυνατό μέσο. *Αλλά γιατί αύτή ή άπαίτηση γι’ άγάπη εμφανιζόταν μ* αύτό τόν καλυμ­μένο τρόπο; Γιατί άμυνόταν τόσο επίμονα ενάντια σέ κάθε ερμηνεία της εξάρτησής του;

Τά παράπονά του εδειχναν τήν άκόλουθη στρωματοποίηση άναφορικά μέ τό νόημά τους, πού αντιστοιχούσε στή γένεση τοΰ μαζοχισμού του: «Κοίτα πόσο άθλιος είμαι — άγάπα με!». «Δέ μ* άγαπάς άρκετά — είσαι κακός μαζί μου!». «Πρέπει νά μ’ άγαπάς, θά σ* άναγκάσω νά μ’ άγαπάς. “Αν δέ μ’ άγαπάς, θά σέ κάνω νά θυμώ­σεις!·.

(Μετάφραση Αλεξίου.)