Σαν Διονυσιώτης ομολογώ ότι υπάρχουν πολλά θέματα που ακούω συχνά αλλά άργησα να καταλάβω. Κάτι πολιτικάντηδες τα περιγράφουν με πολλά λόγια, νόμους και αποφάσεις και μετά πλακώνονται μεταξύ τους.
Αυτό (το Νο2 στον χάρτη) είναι το αιωνόβιο δάσος. Δασοτεμάχιο, εκτάσης αρχικά 414 στρεμμάτων περίπου, το 1928, με πρωτοβουλία της Εθνικής Τράπεζας, μπήκε στο Σχέδιο Πόλεως. Όμως ξέφυγε από την εφαρμογή του Σχεδίου Πόλης του 1928 και εξακολουθεί μέχρι σήμερα να διατηρεί την αρχική της δασική μορφή, αν και βρίσκεται εντός εγκεκριμένου Σχεδίου Πόλεως. Είναι δηλαδή κανονικό δάσος και όποιος πάει να το ακουμπήσει (έχουν προσπαθήσει πολλοί!) θα πρέπει να μας βρει αντίθετους και ετοιμοπόλεμους!
Το άλλο (Νο 4 στον χάρτη) είναι ιδιοκτησία του Ταμείου Υγείας Προσωπικού Εθνικής Τράπεζας Ελλάδος (Τ Υ.Π.Ε.Τ.), περίπου 120 στρεμμάτων. Το 1968, τροποποιήθηκε το αρχικό ρυμοτομικό σχέδιο πόλης του οικισμού τότε Διονύσου και μπήκε στο οικοδομικό τετραγώνο, ως χώρος κατασκηνώσεων. Και μόνο. Ήταν 15 ξεχωριστά οικοδομικά τετράγωνα τα οποία το Ταμείο περιέφραξε και έτσι καταργήθηκαν κοινόχρηστοι χώροι του Σχεδίου Πόλεως του τότε Οικισμού Διονύσου. Αλλά δεν μας έδωσαν για κοινή χρήση, όπως έπρεπε άλλη – ίσης επιφάνειας – χώρους! Είναι σαν να αγοράσω εγώ εξήντα οικόπεδα δίπλα δίπλα και να καταργήσω τους δρόμους μεταξύ τους και ότι άλλο έχει προβλεφθεί (πάρκα, κλπ). “Χρωστάω” στον Δήμο εκείνο τον χώρο.
Η Κοινότητα Διονύσου, το 1988 προσέφυγε στη Δικαιοσύνη και ζήτησε την απόδοση περίπου 43 στρεμμάτων. Τελικά, εκδόθηκε η 69/2006 απόφαση του Αρείου Πάγου και δικαιώθηκε αμετάκλητα η Κοινότητα Διονύσου. Και από τότε γίνεται ένας πόλεμος για το πως και πότε θα μας τα δώσουν. Πιο πρόσφατο κρούσμα (για να καταλάβετε τι θα πει ξύλινη γλώσσα!) η απάντηση του από την Περιφέρεια στη Δ/νση Πολεοδομικού Σχεδιασμού του Υπουργείου Περιβάλλοντος η οποία ουσιαστικά λέει “αφήστε εξυπνάκηδες πολιτικοί τα τερτίπια, δεν μπορείτε να τα πουλήσετε ούτε να τα χτίσετε”!
«1. Η Διοίκηση, θα πρέπει να συμμορφωθεί με την υπ‘αριθμ. 69/2006 απόφαση του Αρείου Πάγου, η οποία επικυρώνει την υπ’ αριθμ. 8421/03 Απόφαση του Εφετείου Αθηνών, σύμφωνα με την οποία επιδικάστηκαν αμετακλήτως στην ιδιοκτησία του Δήμου οι κοινόχρηστοι χώροι που καταργήθηκαν με τη δημοσίευση του από 11.1.68 Β. Δ/τος (ΦΕΚ 37/Δ/68) για τη δημιουργία ενιαίου οικοδομικού τετραγώνου με χρήση κατασκήνωσης.
2. Η επιφάνεια των καταργημένων κοινόχρηστων χώρων, βάσει της 2.2005 πράξης προσκύρωσης και αναλογισμού που κυρώθηκε με την 1667/5.5.06 Απόφαση Νομάρχη, ανέρχεται σε 43 στρέμματα.
3. Σύμφωνα με το ΑΤΕ 6068/138/30.4.2010 σχετικό έγγραφο της Δ/νσης Τοπογραφικών Εφαρμογών του ΥΠΕΚΑ, η αντικατάσταση των εν λόγω καταργούμενων κοινόχρηστων χώρων σε άλλη θέση με νέους κοινόχρηστους χώρους, αντί να ακολουθηθεί η διαδικασία αποζημίωσης του δικαιούχου Δήμου για τα 43 στρέμματα, θα πρέπει να γίνει με τροποποίηση του σχεδίου πόλης και με τη νόμιμη διαδικασία (άρθρο 154 του Κώδικα Βασικής Πολεοδομικής Νομοθεσίας).
4. Η τροποποίηση του εγκεκριμένου ρυμοτομικού σχεδίου θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη τόσο την αρμονική ένταξη των κοινοχρήστων χώρων στον πολεοδομικό σχεδιασμό, όσο και τη διατήρηση της κατασκήνωσης ως ενιαίου συνόλου που θα δύναται να λειτουργεί αυτόνομα και απρόσκοπτα.
5. Επιπλέον, επισημαίνουμε, ότι με την τροποποίηση του εγκεκριμένου σχεδίου του 1968, ο χώρος τ ης ΤΥΙΙΕΤ καθορίστηκε μεν ο)ς χώρος ηδικού προορισμού (κατασκήνωση), χρήση η οποία οι> νάδει με τον χαρακτήρα της περιοχής (δασοσκεπής έκταση) χωρίς όμως με την ίδια ή άλλη διοικητική πράξη, να καθοριστούν ειδικοί όροι δόμησης σε αυτόν. Για το λόγο αυτό, θα πρέπει η πρόταση τροποποίησης του σχεδίου να συνοδεύεται από πρόταση καθορισμού ειδικών όρων δόμησης στον υπόψη χώρο της κατασκήνωσης οι οποίοι θα πρέπει να συνάδουν με τη χρήση αυτή και τον ιδιαίτερο και περιβαλλοντικά προ- στατευταίο χαρακτήρα της έκτασης.
Μετά τα παραπάνω και προκειμένου η Διοίκηση να συμμορφωθεί στη δικαστική απόφαση που υπαγορεύει την ανασύσταση των κοινόχρηστων χώρων που έχουν επιδικαστεί υπέρ του Δήμου, παρακαλούμε όπως μας υποβάλετε φάκελο πρότασης τροποποίησης του εγκεκριμένου ρυμοτομικού σχεδίου και καθορισμό ειδικών όρων δόμησης του χώρου, καθώς και δικαιολογητικά στοιχεία τήρησης της νόμιμης διαδικασίας «κατασκηνώσεις ΤΥΠΕΤ» προκειμένου η Υπηρεσία μας να προωθήσει σχετική εισήγησή της στο ΚΕΣΥΠΟΘΑ για την έγκρισή της με την έκδοση του σχετικού Προεδρικού Διατάγματος».