Ένα από τα εργαλεία που χρησιμοποιώ όταν θέλω στα γρήγορα να καταλάβω μια ιστοσελίδα μου συγκεντρώνει σε σύννεφο τις λέξεις που παρουσιάζονται πιο συχνά. Πολλές φορές τα πιο πρόσφατα άρθρα δεν δείχνουν όλη την εικόνα. Κολλάμε με κάτι που μας αρέσει στην εμφάνιση της σελίδας και χάνουμε το δάσος της γενικής του κατεύθυνσης. Ειδικά στην πολιτική αυτό είναι ολέθριο λάθος. Δείτε για παράδειγμα τις πιο συχνές λέξεις στο www.drassi.gr :
Βέβαια η ιστοσελίδα, ειδικά στην Ελλάδα, δεν είναι αναγκαστικά και πολύ αντιπροσωπευτική. Ακόμα και έτσι όμως δείτε τις διαφορές αυτής της εικόνας με την Φιλελεύθερη Συμμαχία:
Και βέβαια μεγάλες διαφορές με την ιστοσελίδα της Δημιουργίας Ξανά:
Με μια ματιά βλέπουμε τις έννοιες που τους απασχολούν, τα ΜΜΕ που τους παρουσιάζουν πιο συχνά όπως τους αρέσει (υποθέτουμε ότι αν δεν τους άρεσε δεν θα ήταν στην ιστοσελίδα τους το κλιπ) και τις λέξεις που χρησιμοποιούν. Ακόμα πιο ενδιαφέρον για όσους έχουν πρόσβαση στο API του Facebook είναι όταν κάνεις παρόμοια οπτικοποίηση στα σχόλια αληθινών χρηστών, δηλαδή αφιλτράριστα από “κομματική γραμμή” ή επικοινωνιολόγους αυτά που γράφονται στην σελίδα ενός κόμματος. Δείτε για παράδειγμα εδώ το τελευταίο 24ωρο στην σελίδα της “Δημιουργίας Ξανά” στο Facebook: (Μόνο σχόλια επισκεπτών – έβγαλα τις λέξεις “Δημιουργία Ξανά” και “Τζήμερος” από τον αλγόριθμο για να φαίνονται καλύτερα τα υπόλοιπα.)
Σύμφωνα με τον Rankine (1998) η επικοινωνιακή πολιτική σε περιπτώσεις συγχωνεύσεων πρέπει να κινείται σε τρεις βασικούς άξονες:
1. Διαχωρισμό του κοινού σε σχέση με το στυλ, τους φόβους και τις προσδοκίες τους.
2. Το μήνυμα με έμφαση στις κοινές αξίες.
3. Τον τρόπο (media) που θα μεταφερθεί το μήνυμα.
Ο δικός μου γενικός κανόνας είναι “όσο πιο μαζικό το Μέσο, τόσο λιγότερα”. Δηλαδή αν θα βγεις στην τηλεόραση, μην μπεις σε λεπτομέρειες. Σε ένα μέσο που ξέρεις ότι το βλέπουν κυρίως εσωτερικά, ασχολήσου με τα εσωτερικά. κοκ.