Η αντίσταση των Άγγλων στο τσάι σε φακελάκι ήταν μεγάλη. Ο σωστός λόρδος αφού ζεστάνει την τσαγιέρα του (ήταν και το ξέπλυμα ουσιαστικά με βραστό νερό) έβαζε μια κουταλιά τσάι για κάθε κούπα που ήθελε να πιεί και μια “για την τσαγιέρα”. Μετά στράγγιζε το τελικό προϊόν. Εξού και σήμερα διασκεδάζουμε και βρίσκουμε χαριτωμένα δώρα τις άπειρες παραλλαγές των σκευών για αυτή την διαδικασία.
Αλλά το 1919 στις ΗΠΑ, εφευρέθηκαν τα φακελάκια από τον Joseph Kreiger. Σκέφτηκε ότι θα ήταν καλός τρόπος να δειγματίζει τσάι. Μετά κατασκευάστηκαν για τους επαγγελματίες του catering. Μέσα σε μια δεκαετία βρήκαν τον δρόμο τους στα σπίτια των απογόνων του…λόρδου στην Αμερική γιατί ήταν τόσο πρακτικά. Λογική επόμενη κίνηση η επέλαση στην Μεγάλη Βρετανία αλλά τους καθυστέρησε ο πόλεμος. Τελικά η απόβαση του τσαγιού σε φακελάκι έγινε το 1952 από την Tetley, μια ΝεοΥορκέζικη εταιρεία με ρούχα Άγγλου.
Αρχικά το φακελάκι ήταν από μουσελίνα. Τώρα έχει προοδεύσει πολύ σε υλικά και σχήμα. Άλλοι ισχυρίζονται ότι το στρογγυλό φακελάκι είναι το καλύτερο για να βγει όλο το άρωμα του τσαγιού, άλλοι το τριγωνικό. Όπως και να’χει βολεύει όλο τον κόσμο και ακόμα και οι Άγγλοι πλέον κατά 75% πίνουν τσάι από φακελάκι!
Κάντε κλικ εδώ για τις οδηγίες παρασκευής μαύρου τσάι σύμφωνα με τον …Αγγλομαθή πατέρα μου και εδώ για τους 4 τρόπους παραγωγής αφεψημάτων.